Debutante Elise Wuyts: 'Schrijven is nooit een bewuste keuze geweest'

Even voorstellen...

'Ik identificeer mensen aan de hand van de dingen waar ze gepassioneerd door zijn. Als ik dat op mezelf toepas, komt er erg veel naar boven. Mijn vrienden en familie weten dat als ik weer eens een nieuwe serie of film heb ontdekt, ze nogal vlug de hele verhaallijn te horen krijgen, of ze dat nu wensen of niet. En als ik eenmaal begin over mijn thesis of mijn toekomstig werk, is het moeilijk om me de mond te snoeren. Schrijven is – net zoals mijn andere passies – nooit een bewuste keuze geweest. Ik heb het altijd gedaan en zal het waarschijnlijk altijd blijven doen. Het verhalenmapje op mijn laptop is evenzeer een deel van me als de uit-de-voegen-gebarsten boekenkasten in mijn slaapkamer.'




Wat is het eerste boek dat je las waaraan je nu nog steeds levendige herinneringen hebt?
'Ik heb erg veel boeken gelezen als kind en ik heb geen idee dewelke eerst zijn gekomen. Wat me echter altijd zal bijblijven, zijn de vele uren dat mijn ouders me geduldig hebben voorgelezen toen ik dat zelf nog niet kon. Vooral het oude, in de marges volgeschreven boek van mijn vader waaruit hij me Griekse mythes voorlas, zal altijd een speciaal plaatsje in mijn hart hebben.'

Wat is jouw persoonlijke favoriete boek en wat maakt dat boek zo bijzonder?
'Het zou onmogelijk zijn om één boek te kiezen, maar de boeken die het meest blijven hangen, zijn degenen die een beetje een bittere smaak achterlaten.  Een paar voorbeelden daarvan zijn De eenzaamheid van de priemgetallen, We were liars, The fault in our stars, De Grens en De schaduw van de wind. Daarnaast moet ik ook nog even de Harry Potter serie vermelden, die ik als kind verslonden heb, die me later Engels hebben geleerd toen ik weigerde te wachten op de vertaling, en die ik nu nog steeds elk jaar herlees met evenveel plezier en nostalgie.'

Weet je nog wanneer je voor het eerst aan iemand hebt verteld dat je bezig was met het schrijven van een boek?  
'Over schrijven ben ik minder luidruchtig, misschien omdat het zo persoonlijk voor me is. Ook al heeft het verhaal niets met jezelf te maken, er sluipt toch altijd wat privés in. Ik weet niet meer wie de eerste was om het te horen, maar één van de eersten was in ieder geval iemand in de ploeg waar ik een zomer vakantiewerk heb gedaan toen ik achttien was. Er was niet erg veel werk voor me die maand en ik heb een groot deel van De Studente geschreven in een notitieboekje tijdens mijn shiften.'

Wat is de openingszin van je debuutroman? En zit er een bepaalde gedachte achter?

"Dokters denken vaak van zichzelf dat er niets is waar ze niet goed in zouden zijn."

'Ik ben stiekem best trots op deze zin. Het is nogal een stoutmoedige uitspraak, maar het is dan ook de Dokter die aan het woord is en geen geneeskundestudentje van 22. Hij zegt het in een poging om zijn eigen narcisme te verklaren, maar het is ook een ode aan het beroep waar hij zijn leven aan heeft gewijd. De openingszin is vrij laat gekomen in het schrijfproces. Op dat punt had ik een eerste ontmoeting achter de rug met de uitgever van Vrijdag en was ik druk bezig om een nieuwe setting voor mijn boek te verzinnen. Het duurde niet lang voor ik mijn oog liet vallen op de geneeskunde in de 19de eeuw. Mijn personages pasten zo moeiteloos in die nieuwe setting dat het was alsof ze altijd al dokter waren geweest. Deze zin en de rest van de eerste hoofdstukken heb ik geschreven op een bus in Brazilië, eerst driftig schrijvend in een notitieboekje en vervolgens klungelend met het Word-programma op mijn gsm, want niets kon mijn enthousiasme temperen op dat moment.'

Hoelang ben jij met dit boek bezig geweest voordat je het op durfde te sturen?
'De Studente is voor het eerst ten tonele verschenen toen ik vijftien was. Ik was op dat moment aan het werken aan een ander verhaal en me aan het ergeren aan de goedaardige, behaaglijke personages die erin voorkwamen. Uit die frustratie kwam het personage van de Dokter – een cynische, hitsige, onscrupuleuze man – en dat van de Studente – een vrouw die zich graag onschuldig voordeed maar eigenlijk iedereen rond haar manipuleerde. Het heeft daarna nog wel een aantal jaren geduurd voor ik daadwerkelijk iets van verhaallijn heb uitgewerkt en het is pas afgeraakt toen ik twintig was. Maar zelfs nu de publicatiedatum binnen enkele maanden is, ben ik nog volop bezig met nalezen en aanpassen. Ik weet nu al dat het moeilijk zal worden om los te laten als het tijd is om de definitieve versie in te sturen.'

Hoeveel brieven/manuscripten heb jij naar uitgeverijen gestuurd om ze van jouw boek te overtuigen?
'Ik weet niet meer exact hoeveel ik er heb gestuurd, maar het waren er wel wat. Mijn idee was dat ik maar best ineens naar zo veel mogelijk uitgeverijen kon sturen en dan zag ik wel van wie ik antwoord kreeg. Eigenlijk hoopte ik meer op iets van feedback dan op een positief antwoord, ik wist tenslotte wel hoe moeilijk het was om iets gepubliceerd te krijgen. In de maanden daarop kreeg ik verschillende negatieve antwoorden, zoals ik had verwacht. De mail van Uitgeverij Vrijdag die bijna een jaar later kwam, was dus een ongelooflijke verrassing.'

Heb je overwogen om je debuut in eigen beheer uit te geven en waarom wel of niet?
'Dat heb ik nooit overwogen. Enerzijds omdat ik niet de kennis of ervaring heb om mijn boek publiceer-klaar te krijgen en anderzijds omdat ik zo’n financieel risico niet wil pakken. Als er geen respons van uitgeverijen was gekomen, had ik gewoon besloten dat het boek niet goed genoeg was en was ik aan iets anders begonnen.'

Hoe graag wil je schrijver worden? Zou je ervan willen leven?
'Een boek uitgeven is altijd een kinderdroom van me geweest en het is nog steeds moeilijk te geloven dat het ding nu ook daadwerkelijk in de winkels zal komen te liggen. Maar ik zou er nooit van willen leven. Dat zou betekenen dat mijn zelfstandigheid afhangt van zoiets wispelturig als mijn eigen creativiteit. Ik schrijf heel graag, maar ik wil niet schrijven omdat het moet van iemand, of omdat het noodzakelijk is. Wanneer ik eigenlijk zou moeten slapen omdat ik de dag erop werk of school heb, zijn de momenten dat ik het liefst schrijf. Dan voelt het een beetje verboden, zoals een guilty pleasure. Die avonden leveren me meestal de beste verhalen op.'

Hoe ver ga jij om je boek onder de aandacht te brengen? Heb je al plannen gemaakt?
'Ik heb zelf bijzonder slecht in reclame maken. Of het nu flyers uitdelen is of solliciteren, het lukt me niet. Hoe enthousiast ik ook ben voor het uitkomen van mijn boek, de gedachte dat ik het zelf moet gaan promoten maakt me heel zenuwachtig. Gelukkig heb ik trotse ouders die dat graag van me overnemen, en een betrokken uitgeverij waar ik terecht kan als ik het even niet meer weet.'

25 woorden-pitch: vertel in max 25 woorden waarom we jouw debuut moeten lezen.
'De Studente is een eerbetoon aan wetenschap, schoonheid en liefde. Maar het onthult ook waar mensen toe in staat zijn wanneer dat hen drijft.'

Heb je plannen of ideeën voor een volgend boek?
'Mijn brein is meestal wel bezig met een verhaal. Zodra ik de herschreven versie van De Studente had ingestuurd, begon ik inspiratie te krijgen voor een nieuw project. Een slapeloze maar verwikkende nacht later had ik de grote lijnen klaar voor een mythisch post-apocalyptisch verhaal dat over drie delen gespreid zou worden. Of er ooit iets van zal komen weet ik niet, maar op dit moment beleef ik erg veel plezier aan de uitwerking ervan.'

Zou je je ook op andere genres willen storten?
'Ik zou graag met veel verschillende genres experimenteren. Zelf lees ik het liefst melancholische romans en post-apocalyptische romans en dat is bijgevolg ook hetgeen wat ik het liefst schrijf. Maar ik heb nog tal van ideeën voor thrillers, horrorverhalen, moderne romans, kortverhalenbundels, non-fictie boeken, etc. Ik hou van een uitdaging en ik waag me dan ook het liefst aan iets dat ik nog niet geprobeerd heb. Het laatste dat ik ooit had gedacht te schrijven, bijvoorbeeld, is een historische roman. Zo zie je maar.'

Sneak Preview

Nieuwsgierig naar de debuutroman van Elise Wuyts? De Studente ligt vanaf half augustus in de boekhandel, maar wij hebben alvast een fragment voor je!

Naar de sneak preview

Meer voorpublicaties lezen? Je vindt ze allemaal hier terug. Houd Hebban deze week in de gaten voor meer exclusieve fragmenten uit nog te verschijnen debuutromans.