Emily Lichthart: Mijn eerste X

De eerste X…dat ik een chocoladetaart bakte
Het kan raar lopen in het leven. Die kerel tegenover wie je tijdens een turbulente vlucht je hele levensverhaal uit de doeken doet, kan de volgende dag je nieuwe baas blijken te zijn. Je beste vriendin kan zich ontpoppen tot een vreselijk kreng dat er alles aan doet jou het leven zuur te maken en de onfortuinlijke combinatie hond + chocoladereep kan resulteren in een hartstochtelijke liefdesrelatie.
(Voor de kenner: Sophie Kinsella – Hou je mond, Lisette Jonkman – Glazuur en Chantal van Gastel – Zwaar verliefd!)

Zo had ik nooit kunnen vermoeden dat ik nog eens een boek over bakken zou schrijven. En na een voorval van ongeveer twee jaar geleden, mijn huisgenoten al helemaal niet. Toen twee jaar geleden Heel Holland Bakt voor het eerst op de buis kwam, was ik direct verkocht. De snor van Evert, de blazers van Janny, de vreselijk slechte woordgrapjes van Martine, alles aan dit programma vond ik geweldig – en dan heb ik het nog niet eens over het gebak gehad! Zelfs de niet-aflatende stroom grapjes van mijn vrienden, waarbij vooral de woorden “bejaardenzender” en “bezigheidstherapie” vaak vielen, kon mijn enthousiasme niet indammen. Ik keek gedwee alle afleveringen (en stapte toen over op moederprogramma The Great British Bake Off), bezocht de website, kocht de receptenboeken en leerde wat ik kon over tempereren en flamberen, bakbonen en spuitzakken. Er was maar één probleempje: ik had sinds mijn vijfde al niet meer in de keuken gestaan. Mijn daadwerkelijke bakervaring bleef dus beperkt tot eigeel over de appeltaarten van mijn oma strijken, zo’n vijftien jaar geleden. Wat nu?  

Het toeval wilde dat ik door een collega getrakteerd werd op een overheerlijke – of zoals Martine het ongetwijfeld zou zeggen – ovenheerlijke chocoladetaart, waarvan bovengenoemde collega mij tevens het recept aanbood. Dit is het moment, dacht ik. Nu komt de Robèrt in mij los! De bodem moest blind worden gebakken. Aha, dacht ik, dat ken ik! Daarmee vermijd ik een zogeheten “soggy bottom” en maak ik Paul Hollywood blij. En dat ik daarvoor speciale bakbonen moet kopen, is onzin. Ik kan namelijk ook gewoon ongekookte rijst gebruiken. Vervuld van mijn eigen slimheid ging ik aan de slag. “Allemaal binnen een uur thuis zijn!” appte ik naar mijn huisgenoten. “Dan staat er een oveNheerlijke taart op tafel!” Ik maakte het deeg en drapeerde het over de vorm, leegde mijn zak rijst erin en plaatste de vorm in de oven. Ha! Binnen twintig minuutjes zou ik een heerlijke crispy bodem hebben, waar ik mijn frambozenvulling in kon gieten zonder dat hij slap zou worden.   Helaas.  

In alle opwinding was ik straal vergeten een laagje bakpapier tussen de rijst en de bodem te leggen. Het resultaat? Een véél te letterlijke rijstevlaai. Ik hoor het gelach van mijn huisgenoten nog. Toen ik dik een jaar later de kans kreeg om een boek over bakken te schrijven, had ik dus mijn twijfels. Ja, ik ben verslaafd aan Heel Holland Bakt en ja, Trish Deseine’s Chocolade is mijn persoonlijke bijbel, maar het mag duidelijk zijn dat het mij behoorlijk aan talent schort als het op het daadwerkelijke bakken aankomt. Schoorvoetend vertelde ik het verhaal aan mijn uitgever. “Kijk,” zei ze grinnikend, “dat is nou een prachtige anekdote voor in een boek.”  

De les? Twijfel niet aan je talenten en wees nooit bang om iets nieuws te proberen. Nog nooit gehoord van poetry slam, maar wel een dichtbundel willen publiceren? Why not? Dolgraag die baan willen, maar eigenlijk niet genoeg ervaring? Let’s try it! Niet geschoten is tenslotte altijd mis. Mocht het dan onverhoopt toch in de soep lopen, dan kun je jezelf altijd nog troosten met een stukje van deze verrukkelijke, volkomen rijstvrije taart.

Ovenheerlijke chocolade-frambozen taart  
Voor 16 porties  
Ingrediënten
boter en bloem voor de vorm
175 gram zachte boter
125 gram suiker
1 zakje vanillesuiker
zout
3 eieren
175 gram bloem
0,5 zakje bakpoeder
4 eetlepels melk
250 gram verse of diepvriesframbozen
150 gram pure chocolade
200 gram hazelnootpasta
400 milliliter slagroom
2 zakjes slagroomversteviging
400 gram krokante chocoladesticks
1 plastic zakje    

Bereidingswijze
Vet een springvorm in (26 cm doorsnede) en bestuif hem met wat bloem.
Roer de boter, de suiker, de vanillesuiker en een snufje zout tot een crème. Roer een voor een de eieren er doorheen. Meng het bakpoeder met de bloem en roer het samen met de melk door de crème.
Schenk het beslag in de vorm en strijk het glad.
Bak het ca. 20 minuten in een voorverwarmde oven van 175 graden C. Laat de bodem afkoelen. Was de verse frambozen of laat de diepvriesframbozen ontdooien en uitlekken. Leg een handvol opzij voor de garnering.
Hak de chocolade. Smelt hem met 150 gram chocoladepasta au bain marie en laat iets afkoelen. Klop de slagroom stijf en voeg geleidelijk de slagroomversteviger toe.
Spatel de chocolademassa erdoorheen (de crème moet de stevigheid van een bonbonvulling hebben).
Snijd de taartbodem horizontaal in tweeën. Plaats rond de onderste bodemhelft een taartring en sluit hem. Strijk ca. 6 eetlepels van de chocoladecrème over de taartbodem en verdeel de frambozen erover. Strijk de helft van de crème glad over de frambozen. Plaats de tweede bodem erop en strijk de rest van de crème erover.
Zet de taart minstens 3 uur koud weg.
Verwarm de rest van de hazelnootpasta in het plastic zakje. Knip een puntje van het zakje af en spuit een willekeurig patroon op de taart.
Snijd de chocosticks in tweeën en druk ze met behulp van de chocopasta tegen de zijkant. Versier de taart met de overige chocosticks en de frambozen.

Bron: © via taartworkshop