Lezen /
Exclusieve voorpublicatie: De kleine gevangene
Alhoewel er niet genoeg over kan worden geschreven, verschenen er al een hoop boeken over Duitse vernietigingskampen. Denk aan De man die naar Auschwitz wilde van Denis Avey, De fotograaf van Auschwitz van Luca Crippa en Maurizio Onnis en natuurlijk het wereldwijd bekende Is dit een mens? van Primo Levi.
Over de ervaringen in Japanse interneringskampen werden relatief minder boeken gepubliceerd. Voor auteur Lise Kristensen duurde het meer dan vijftig jaar voordat ze haar memoires op papier kon zetten. Haar waargebeurde overlevingsverhaal De kleine gevangene verschijnt eind deze maand bij The House of Books.
Java, 1942. Lise is acht en leidt een idyllisch leventje. De oorlog lijkt ver weg, totdat de Japanners het eiland plotseling bezetten. Het duurt slechts enkele maanden tot alle Europeanen gevangen worden genomen. Voornamelijk Nederlandse en Vlaamse moeders en kinderen worden gescheiden van de vaders.
Twee lange jaren brengt Lise samen met haar moeder, haar jongere zusje Karin en haar babybroertje Lasse door in een Jappenkamp, onder de meest erbarmelijke omstandigheden. Martelingen en doodslag zijn aan de orde van de dag.
Om haar zieke en verzwakte moeder te beschermen, en haar broertje en zusje te behoeden voor uithongering en gruwelijke wreedheden, bedenkt de jonge lise allerlei manieren om hen te beschermen. 'Haar uithoudingsvermogen en haar wil om te overleven blijken sterker dan het sterkste prikkeldraad', zo valt te lezen op de flaptekst.
'Ontroerend portret van een kind dat haar onschuld verliest door vernederende wreedheid.’ - The Guardian
'Onverschrokken… een verscheurend portret van het verlies van onschuld van een kind, door de ogen van het kind zelf.' – The Observer
Benieuwd naar dit oorlogsverhaal? Lees alvast de eerste twee hoofdstukken:
1
Oorlog in AzieĢ
1942
Halverwege het jaar merkte ik voor het eerst dat er vriendjes en vriendinnetjes verdwenen. Ik popelde om weer naar school te gaan, maar onze juf, mevrouw Overhaart, en ook andere juffen waren ineens weg. Toen ik bij mijn vriendin Elly langs- ging ontdekte ik dat er een Javaans gezin in hun huis woonde. De man die de deur opendeed, lachte niet naar me. Met een gemene blik in zijn ogen zei hij dat Elly met haar hele gezin naar de gevangenis was gestuurd. Maar dat kon niet waar zijn, want Elly’s ouders waren aardig en hadden niets mis- daan. Waarom zouden ze dan in de gevangenis worden op- gesloten?
Ik herinner me nog dat ik papa met twee vrienden hoorde praten. Ze hadden het over een man die Hitler heette en die de baas wilde zijn over de hele wereld. Die middag vroeg ik mijn moeder wie Hitler was, maar ze zei dat kleine meisjes zich geen zorgen hoefden te maken over die vreselijke man.
Binnenkort lees je op Hebban ook een interview met Lise Kristensen.
