Gezegend en dankbaar
Ik wist dat ik ooit een beroemd schrijver zou worden. Beroemd ben ik nog niet, wel schrijver. Bij het lezen van John Grisham en Stephen King, mijn idolen, voelde dat ik dit ook wilde. Andere grote voorbeelden zijn filmmakers als Steven Spielberg en James Cameron, die een verhaal op weergaloze manier vertellen. Ik ben ook een grote film fan. De liefde voor schrijven en film heb ik samengebracht en zo was mijn schrijfstijl geboren. Als ik mij tijdens het schrijven hierin verlies, voel ik me de gelukkigste persoon op aarde.
Over gelukkig zijn gesproken: de aanloop naar mijn boekpresentatie overtreft al mijn verwachtingen. Iedereen die in contact komt met mijn roman is er lyrisch over. Ik had eerlijk gezegd ook niet anders verwacht maar dat ik nu al zoveel positieve reacties krijg terwijl het boek nog niet eens in de winkel ligt is onvoorstelbaar. Ik schrijf namelijk ook voor de lezer, voor jullie, en dan wil ik natuurlijk wel iets goeds leveren. Daar heb ik hard mijn best voor gedaan. Dit alles heb ik ook te danken aan mijn geweldige team bij Hollands Diep, de uitgeverij. En dan zijn we niet eens begonnen want er zijn veel mensen die me onderweg geholpen hebben met advies.
Het schrijverschap voelt goed. Vooral nu mijn roman goed wordt ontvangen, is het een bevestiging dat ik door wil gaan, door móet gaan. Ik wil net als mijn grote voorbeelden worden. Laat ik wel vooropstellen dat ik met niemand de strijd aan wil gaan. Ik wil niet de beste zijn, niet de sterkste, niet de rijkste, niet de grootste; ik wil schrijven. Ik wil werelden creëren en jullie daar in meenemen. Mij zul je geen andere schrijvers de grond in zien boren, wat helaas gebeurt in de literaire wereld. Daar ga ik niet aan mee doen. Ik wens echt iedereen succes en liefde toe. Ik respecteer iedere schrijver omdat ik weet hoe hard hij of zij hiervoor gewerkt heeft. Het is niet niks, een roman schrijven.
Terwijl ik deze column zit te schrijven, kijk ik af en toe op naar een boekenplank. Daar zie ik dan boeken van mijn grote idolen staan. Waar ik eerst als kind en nu als volwassene tegenop keek. Ik zag ze als goden. Veel van deze boeken heb ik meerdere keren gelezen, sommige zijn nieuw en moet ik nog lezen. Ik zie veel John Grisham staan, Stephen King, spirituele boeken van Wayne Dyer, Deepack Chopra, daarnaast werk van Martin Bril, dat ik de mooiste Nederlandse literatuur vind. Verder staan er biografieën van acteurs, filmmakers en selfmade miljonairs, een verdwaalde Arie Boomsma met iets over zijn lijf, maar dan kijk ik weer terug naar mijn idolen. En tussen die idolen valt me iets op. Ik zie een bekende naam staan. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht. Ik raak even in trance. Tussen al mijn idolen zie ik de titel Narcissus staan. Van Sol Bouzamour. Een nog onbekend schrijvertje uit de Pijp van Amsterdam. Een jongensdroom die uitkomt.
Ik voel me gezegend en dankbaar. 
Sol Bouzamour (1982) is auteur, journalist en kunstenaar. Hij groeide op in de Amsterdamse Pijp en is van Marokkaanse komaf. Bouzamour werkte jarenlang als jongerenwerker, personal trainer en horecabeveiliger totdat hij zijn creatieve kant ontdekte. Tijdens zijn jeugd kwam hij in aanraking met justitie en na detentie vond hij zijn spiritualiteit; dankzij leermeesters als Deepack Chopra en Wayne Dyer sloeg hij een andere weg in zijn leven in. Narcissus is zijn debuutroman en verschijnt 13 september bij Hollands Diep.
© Auteursfoto: Kjer Mariano
Meer columns van auteurs en andere boekenvakkers lees je hier.
Win!
Benieuwd naar de debuutroman van Sol Bouzamour? Wij maken een aantal lezers blij met een exemplaar van Narcissus! Doe mee met de giveaway!
