Gezocht: het mysterie van vermissingszaken in thrillers
Liever vermist dan dood?
Een opvallend fenomeen is dat vermissingszaken met name door vrouwelijke thrillerschrijfster worden toegepast in hun plots. Toch is er een uitzondering op de regel. Een van de thrillerschrijvers die in zijn plots liever kiest voor een vermissing in plaats van een moord, is Harlan Coben. Tegenover Publisher Weekly verklaart hij: ‘Ik vind vermissingsthrillers interessanter dan de klassieke whodunit. Bij een vermissing houd je hoop dat iemand op een dag teruggevonden wordt, dit in vergelijking met de bittere tegenstelling die het definitieve van de dood in zich heeft.’
Juist deze invalshoek in combinatie met de oprechte beschrijving van emoties die optreden in deze zoektochten, hebben ervoor gezorgd dat de thrillers van Coben de ene na de andere prijs in de wacht slepen. In zijn laatstverschenen thriller Naar huis, laat de Amerikaanse thrillerschrijver zijn seriepersonage Myron Bolitar terugkeren. De sportmakelaar annex ‘detective bij ongeluk’ verdiept zich in een raadselachtige vermissingszaak waarbij tien jaar geleden twee zonen van welgestelde families werden ontvoerd. Ondanks een eis voor losgeld, is er nooit meer iets vernomen van de twee jongens. Totdat Bolitar samen met zijn zakenpartner Win één van de gekidnapte jongens vindt. Waar is hij al die tijd geweest en wat kan hij zich nog herinneren van die cruciale dag? En misschien nog wel belangrijker: wat kan hij Myron en Win vertellen over het lot van zijn nog altijd vermiste vriend?
Naast succesvolle plots voor zijn thrillers, schreef Coben ook een geslaagd scenario voor de televisieserie The Five, een crimeserie waarin, je raadt het al, een vermissing centraal staat van het jongere broertje van de twaalfjarige hoofdpersoon. Jaren later wordt de inmiddels volwassen vriendengroep geconfronteerd met de 'cold case' als er DNA van de vermiste jongen wordt aangetroffen op een plaats delict.
Familiegeheimen
Toeval of kwade opzet? Het is een vraag die in veel vermissingsthrillers terug te vinden is en waardoor de basis van vertrouwen ook zoek is.
De verdwijning van de driejarige Coco zet een hele gemeenschap van mensen op scherp. In Waar is ze? van Alex Marwood worden oude wonden opnieuw opengereten als Sean Jackson, vader van de vermiste peuter dood wordt aangetroffen in een hotelkamer. Het is inmiddels twaalfjarig geleden dat de peuter van de schatrijke familie verdween en tijdens een herdenkingsweekend is de onderhuidse spanning voelbaar. Wat is er echt met Coco gebeurd? Marwood zet door middel van getuigenverklaringen en het persoonlijke verhaal van een de stiefzussen een bloedstollende plot neer.
De Amerikaanse schrijfster Mary Kubica is ook gefascineerd door vermissingszaken. In haar debuutthriller The Good Girl wordt Mia Bennett, dochter van een prominente rechter ontvoerd. Colin, haar ontvoerder, kan het echter niet over zijn hart verkrijgen om haar af te leveren bij zijn opdrachtgevers en besluiten met Mia onder te duiken in een hut op het platteland. Mia's familie leeft in grote onzekerheid en ook het slachtoffer zelf weet niet wat haar overkomt. Bijzonder aan deze thriller is het feit dat het slachtoffer niet zelf aan het woord komt, maar dat haar ontvoerder, de rechercheur belast met het onderzoek en haar moeder het verhaal vertellen.
Wat als de doden zouden kunnen spreken? In Verdwenen zusjes van Laura Lippman staat de vermissing van de zusjes Bethany centraal. Dertig jaar geleden verdwenen ze uit een druk winkelcentrum in Baltimore, waarna het onderzoek al snel in de archieven eindigde. Totdat een verward verkeersslachtoffer beweert dat zij Heather Bethany is, het jongste zusje. Ze laat niets los over het lot van haar zus. En toch weet ze beslist meer van die verschrikkelijke dag, want ze noemt één detail dat niemand anders kan weten.
Lees verder op pagina 2
