Goeken Prijs | Lees nu het verhaal van de nummer 3
Er werden maar liefst 133 verhalen ingestuurd, 22 meer dan vorig jaar. Een grote groep voorselecteurs las en beoordeelde deze verhalen en stelde zo de zestien beste spannende verhalen samen voor de professionele vakjury. Zij kozen een top 5 en de winnaar, die van 15 tot en met 19 juni dagelijks onthuld worden. Na de bekendmaking van de winnaar op woensdag 19 juni kun je het gratis ebook downloaden met daarin alle vijf de verhalen gebundeld.
Hieronder vind je een sneak preview in ongeveer 500 woorden. Wil jij het volledige verhaal vandaag lezen en niet wachten op het ebook? Download de pdf via de knop onderaan het fragment.
Een korte razernij
Josh Pachter in samenwerking met Dominique Biebau
'Het jaar was 1858, meneer, een halve eeuw geleden.' De oude vrouw leunde naar voren op haar stoel. Ze omklemde de gebogen mahoniehouten adelaarskop die het handvat van haar wandelstok vormde. Haar handen, bedekt met een netwerk van dikke, knoestige, blauwe aderen, trilden op het ritme van de zenuwziekte die James Parkinson een eeuw daarvoor 'trilverlamming' had gedoopt, een aandoening die al sinds mensheugenis bekend was, maar sindsdien zijn naam droeg.
De journalist krabbelde '1858' bovenaan een lege pagina in zijn notitieboekje en likte aan de punt van zijn potlood, klaar om het verhaal vast te leggen dat het doel van zijn bezoek vormde.
Het jaar was 1917, het was het einde van juni, en over de hele wereld haalden kranten hun grootste lettertypes boven om de komst van duizenden Amerikaanse soldaten te bezingen die na een lange overtocht over de Atlantische Oceaan in de Franse haven van St. Nazaire aan land kwamen, klaar om — eindelijk — de Duitse keizerlijke troepen terug te slaan.
Hier echter, in bezet België, ten noorden van de Hindenburglinie, was daar bitter weinig van te merken. De lakeien van keizer Wilhelm II hielden de pers in een ijzeren greep en de journalist was door zijn hoofdredacteur op pad gestuurd om een lokaal verhaal te vinden dat wél door de censuur zou raken.
'Een halve eeuw geleden,' herhaalde de oude vrouw, haar stem zwak en even beverig als haar handen, maar tegelijkertijd ook met een intelligente ondertoon en vol zelfvertrouwen. 'Maar ik herinner het me nog. Ja, ik herinner het me nog alsof het gisteren was …'
*
'Ik geloof dat het erop zit voor vandaag, Amandine,' zei dokter Guislain. Hij doopte zijn schrijfveer in de inktpot die op een hoek van zijn volgestouwde bureau stond en tekende de laatste aanvraag — zoals gewoonlijk — met een artistieke krul.
'Heeft u plannen voor deze avond?' vroeg hij.
Ik sloeg mijn notitieblok dicht en stond op.
'Ja, dokter,' zei ik met een glimlach. 'Alexander en ik hebben kaartjes voor Quentin Durward.'
'Ah, de nieuwste van François-Auguste Gevaert. Mijn vrouw en ik hebben hem dit weekend al gezien. Normaal zijn we niet echt te vinden voor opéra comique, maar deze voorstelling konden we wel smaken. Ik ben er zeker van dat jij en je verloofde het een aangename ervaring zullen vinden. Tot morgen.'
Ik stopte mijn spullen in de bovenste lade van mijn eigen, kleine werktafel en nam mijn omslagdoek van de kapstok naast de deur.
Ondanks de oktoberkoude kleurden de bladeren van de knotwilgen nog steeds doorzicht geelgroen. Ik wandelde van de administratieve gebouwen van het asiel, voorbij de bakstenen bogen, naar de hoofdingang, terwijl patiënten me toeriepen vanuit hun cellen aan de andere kant van het betegelde wandelpad. Meestal ging het om vriendelijke opmerkingen, maar soms weerklonken er onverstaanbare klanken of seksueel getinte boodschappen die ik liever niet had begrepen.
Het controversiële Hospice Guislain in Gent was de eerste – en tot dan toe enige – instelling in België die zich richtte op de behandeling van volwassen mannen met mentale stoornissen.
In de woorden van de jury
De vakjury van de Goeken Prijs bestond uit Hebban Thrillerprijs 2024-winnaar Lex Noteboom, boekverkoper en Stoerste Thrillerverkoper 2023 Mabel van Zijl, boekverkoper en Hebban teamlid Jeanet Moorman, auteur Arend Smits en Hebban-redacteur Suzette Eikelenboom. Samen lazen ze de zestien beste verhalen en destilleerden daaruit een top 5 en winnaar. Over Een korte razernij zeiden zij:
LEES VERDER / Dit is de vakjury van de Goeken Prijs 2024
'Ik zag bepaalde gebeurtenissen zich voor mijn ogen afspelen.' – Jeanet Moorman
'De periode is mooi neergezet en de opbouw van de plot is goed doordacht.' – Lex Noteboom
'De vertelwijze op zich is al voldoende om de lezer geboeid te houden.' – Arend Smits
'Het gehele verhaal is een slimme puzzel, en het einde is origineel uitgewerkt.' – Suzette Eikelenboom
Boekentips bij het verhaal
Niet alleen las en beoordeelde de vakjury de top 5 verhalen van de Goeken Prijs schrijfwedstrijd, ook tipten ze boeken die je na dit verhaal kunt lezen. Voor als je er geen genoeg van kunt krijgen!
