Greet: 'Wat een rot karakters'

Heb je al eens eerder iets van Siska Mulder gelezen? 
Getelde dagen is de eerste Siska Mulder die ik lees. Ik heb wel Na Delphine op de e-reader staan, omdat ik al vaker hoorde dat die echt super zou zijn. En sinds vorig jaar staat Met zachte hand in de boekenkast, aangezien die samen met vijf andere boeken door een Vlaams tijdschrift werd aangeboden. 

Wat dacht je bij het horen van de titel Getelde dagen?
De titel ‘Getelde dagen’ klinkt alsof iemand weet dat hij gaat sterven en zich daar zeer bewust van is. Of alsof iemand weet dat hij een moord gaat plegen. 

Wat vond je ervan?
Ik zou dit boek niet meteen aanraden, omdat ik met name de eerste helft echt niet goed vond. Een echt spannende thriller kan en wil ik Getelde dagen niet noemen, enkel de eerste tien en de laatste vijftig à honderd bladzijdes zijn spannend. Gelukkig is er een sterke ontknoping die de zwakkere stukken in het boek gedeeltelijk goedmaakt. 

Cijfer?
Het boek krijgt van mij nog net 6 punten, met dank aan een sterk einde. 

Wat vond je kenmerkend aan dit boek? 
Op veel punten ongeloofwaardig, langdradig, sterke ontknoping. 

Wat vind je van de personages? Heb je een favoriet personage? Waarom is dat je favoriet?
De volwassen personages hebben niet bepaald mijn hart gestolen, wat een rotkarakters. Als ik een favoriet personage moet noemen, wordt dat het dochtertje Alex, een slim en wijs kind. 

Zou je het boek in de boekwinkel oppakken?
De cover van het boek trekt heel erg de aandacht, al is het maar om de schreeuwerige kleuren. Ik zou het boek dus wel even oppakken om te kijken waar het zo’n lelijke cover aan heeft verdiend. 

Ga je nog meer van Siska Mulder lezen na Getelde dagen?
De boeken die ik al in huis heb van Siska Mulder ga ik zeker een keer lezen. Na het ietwat teleurstellende Getelde dagen staan die echter niet boven aan mijn leeslijstje.  

Heb je nog vragen voor Siska?
Nu ik het boek gelezen heb, zou ik Siska willen vragen waarom ze in het begin van het boek zoveel aandacht aan de huwelijksproblemen van Laurens en Remie heeft besteed. Dat ging maar door, meer dan honderd bladzijdes lang. 

En ik zou ook vragen of ze enige inspraak in de keuze van de cover heeft gehad. Indien ja, waarom heeft ze voor de afbeelding van een ijsje gekozen? Indien nee, weet ze dan wat de uitgever tot deze (in mijn ogen rare) keuze heeft verleid?