Greetje van den Berg: Mijn eerste X

Mijn eerste X… op televisie  
Gouden bergen in Tirol heette mijn eerste boek dat in 1985 verscheen bij de Westfriesland in Hoorn. Dat werd helaas geen doorslaand succes, dus de uitgever raadde me aan om toch vooral door te gaan, maar dan wel elders.  

In 1989 kreeg ik van uitgeverij Zomer & Keuning in Ede het prachtige bericht dat ze Het leven tegemoet wilden uitgeven en ik kon mijn geluk niet op. Het begon al goed want ik werd meteen uitgenodigd voor het feestje van een auteur die ik erg bewonderde: Jos van Manen Pieters. Tegelijk met mijn tweede boek verscheen haar 25e!  

Daarnaast had de uitgever nog een verrassing in petto: er had iemand gebeld van het programma TV3. Ze wilden Jos van Manen Pieters graag in de uitzending, maar Avro Service Salon was hen voor geweest. Mijn uitgever had gemeld dat ze ook nog een debutant in de aanbieding had. ‘En ze willen je graag,’ zei ze opgewekt. ‘Kun je morgen?’ ‘Maar… ik ben geen debutant… dit is mijn tweede boek,’ sputterde ik tegen. ‘Het is wel je eerste boek bij ons. Over Gouden bergen in Tirol hoef je het niet te hebben,’ wees ze mijn bezwaar resoluut van de hand.  

Langzaam begon ik het toch een leuk idee te vinden en ik zegde mijn medewerking toe. Stilletjes vond ik het wel een beetje jammer dat de volgorde van belangstelling voor Jos van Manen Pieters niet andersom was geweest, want Avro Service Salon was in die dagen heel erg populair en daar zouden veel meer mensen naar kijken dan naar TV3. Aan de andere kant was Carl Huybrechts destijds een aantrekkelijke man, dus ik mopperde niet.  

Met kloppend hart reed ik de volgende dag ruim op tijd richting Hilversum. Ik werd er onthaald op koffie en broodjes, zag in de wandelgangen de nieuwslezer Joop van Zijl langskomen en kreeg een rondleiding door de studio. Langzaam werd het tijd voor de live uitzending van TV3. Ik maakte kennis met Carl Huybrechts, en daarna mocht ik plaatsnemen aan de tafel waar ons gesprek zou plaatsvinden. Carl spoedde zich naar een andere hoek van de studio, waar de actrice Ina van Faassen zichzelf gracieus op een sofa had gedrapeerd. Eerst zou hij Ina interviewen, daarna was ik aan de beurt. Achter de tafel wachtte ik geduldig af tot het gesprek ten einde was.  

Het duurde, en duurde… Ik kon vanaf mijn zitplaats precies de klok zien en net toen ik meende dat ik onverrichter zake naar huis zou moeten terugkeren, werd het tijd voor de ‘debutant’. Er waren nog precies twee hele minuten over! Carl toonde zich oprecht geïnteresseerd, het werd een vriendelijk gesprek en ik had niet eens tijd om door de mand te vallen. Op geen enkele wijze kwam mijn eerste boek ook maar ter sprake. Een beetje teleurgesteld was ik wel, want wat zijn nu twee minuten? Mijn uitgever zag het positief. ‘Dit was twee minuten gratis reclame. Probeer die maar eens op tv in te kopen, dan ben je kapitalen kwijt.’  

Een paar dagen later zag ik hoe Jos van Manen Pieters door Catherine Keyl werd geïnterviewd. Het was wel duidelijk dat de presentatrice helemaal niets met familieromans had en dat ook graag zo wilde laten. Alles wat Jos zei werd door haar onderuit gehaald. Dat interview duurde veel langer en er waren veel meer mensen getuige van, maar ineens koesterde ik mijn twee prachtige minuten met Carl…