Dossier /
Griet Op de Beeck in quotes
Als kind wist Griet Op de Beeck (1973) al dat ze later een boek zou schrijven, maar die droom werd pas vier jaar geleden bewaarheid, nadat de Vlaamse haar onzekerheid had overwonnen. Haar debuutroman Vele hemels boven de zevende werd ongekend succesvol. Het boek werd bekroond met De Bronzen Uil Publieksprijs 2013 en genomineerd voor de AKO Literatuurprijs 2013 en de Academica Literatuurprijs 2014. Ook haar tweede boek, Kom hier dat ik u kus, werd door lezers omarmd. Er werden tot nu toe meer dan 200.000 exemplaren van verkocht en in 2015 won de schrijfster met dit boek de Hebban Award voor beste roman van het jaar.
Op de Beecks romans gaan over familierelaties, over hoe ouders en kinderen, broers en zussen elkaar kunnen kwetsen en over de invloed daarvan op hun levens. Herkenbare, zware onderwerpen, beschreven in sierlijke, Vlaamse zinnen. Met smart hebben lezers gewacht op het nieuwe boek van deze schrijfster, Gij nu, dat vandaag (19 februari) verschijnt.
Hebban schetst een portret van Griet Op de Beeck door middel van haar eigen quotes:
Schrijverschap
'Ik had nogal de neiging om me te schamen voor wie ik ben in het diepst van mijn gedachten. Ik heb er heel erg mee moeten dealen voordat ik durfde te zeggen: goeiemiddag, ik ben Griet en heb een boek geschreven. Het wegcijferende, het denken dat ik veel moest geven aan mijn omgeving, het je afvragen of je de aandacht waard bent: dat zijn inderdaad dingen die ik in mijn verleden heb gekend. Maar wat ik ook veel terugzie bij andere mensen.' Trouw
'Ik was het altijd al, denk ik. En ik heb geleerd het echt te durven worden. En ik ben het zo graag! Jezus, wat is dat een cadeau, van dat te mogen zijn.' NRC
Gezin
'Ik kom uit een gezin waar onvoorwaardelijke liefde en waardering niet vanzelfsprekend was. Het was geven en nemen, er werd manipulatief met me omgegaan. Al op heel jonge leeftijd moest ik de verantwoordelijke volwassene zijn. Dat heeft mij enorm geremd in mijn verdere leven. Omdat ik in de grond geloofde dat ik niets waard was. Mensen zien mij als een assertief wijf dat het allemaal op een rijtje heeft, maar ik weet dat daaronder een meisje met een bibberlip zit.' Volkskrant
'Ik was als kind het type dat eindeloos dapper probeerde te zijn, dat in haar eentje alles probeerde te redden, liefst ook nog voor anderen. Veel mensen blijven dat doen. En ouders maken fouten doordat zij ook ouders hadden die fouten maakten, en zo gaat dat maar door. Dat is de vraag die mij interesseert: waar eindigt eigen verantwoordelijkheid en waar begint schuld.' NRC
'Ik heb een enorme hekel – en ik heb dat ook opgeschreven in boek twee – aan het woord disfunctionele families, omdat net de meest disfunctionele families ongelooflijk functioneel zijn, in die zin dat iedereen keurig blijft meedraaien in het systeem en dat iedereen bang is dat eentje eruit stapt.' NRC
Niet autobiografisch, wel heel persoonlijk
'De grondlaag is natuurlijk van mij. Alle kwesties waarvan ik wakker lig, de morele dilemma's, de essentiële vraagstukken, het soort menselijke relaties die maar niet willen lukken, en alle variaties op dat thema. Dat zijn de dingen die me woest maken, week en wankel, en waar ik dus over schrijf. Maar het verhaal is voor honderd procent verzonnen.' Trouw
'Ik wil niet de chroniqueur zijn van de letterlijkheid, dat vind ik saai. Ik kan nu schrijvend de vaders uitvinden die ik misschien had willen hebben, dat is zoveel leuker dan je eigen vader beschrijven. Ik kan bepaalde aspecten van mijn moeder gebruiken om een personage neer te zetten dat duizend keer spannender en intrigerender is dan echte moeders ooit kunnen zijn.' NRC
Invloed op lezers
'Mensen schreven me hun leven in eigen hand te hebben genomen. Dat ze eindelijk toch eens in therapie gingen, dat ze oude liefdes nog eens gingen opzoeken. En dan is er de categorie kinderen/ouders. Dat ze mijn boek aan hun vader hebben gegeven en daardoor tot een gesprek zijn gekomen dat al jaren gevoerd had moeten worden.' Trouw
'Ook al is het boek (Kom hier dat ik u kus ) nu een jaar uit, ik krijg nog dagelijks post van mensen die willen vertellen over wat de roman met hen deed. Heel bijzonder, al die belangeloze warme reacties. Mijn mensbeeld is er aanzienlijk positiever op geworden sinds ik ben beginnen te schrijven. Ha.' Hebban
Kunst
'Of het nu een verhaal van Maartje Wortel is, een schilderij van Marlene Dumas, of een film van de jongste Coppola: kunsten kunnen iemand zo confronteren met het mens-zijn. Als je je geborgen voelt, of getroost, of iets vanuit een ander perspectief kunt bekijken... Dat zijn de momenten dat je beter wordt als mens. Dat je door confrontatie met kunst terugkeert tot menselijkheid, ja, in mijn wereld is dat toch van een broodnodigheid.' Trouw
De maakbaarheid van het leven
'Ik geloof in de maakbaarheid van het leven. Je moet wel geloven dat je iets aan je geluk kunt doen. Veel mensen schroeven zichzelf vast in een rol: 'Ik ben de perfecte vader, die nooit het gezin in de steek zal laten', of: 'Ik ben het meisje dat voor iedereen goed doet, anders mag ik niet bestaan'. Die rol laat je moeilijk los. Maar voor mij laat mijn boek zien hoe juist het kan zijn dat wel te doen.' Volkskrant
'Eigenlijk is het heel simpel. Kijk naar de dingen die je bang maken. We hebben allemaal de neiging - en ik spreek uit ervaring want ik heb het zelf jaren gedaan - om weg te kijken van de moeilijke dingen. Mensen vegen veel onder het tapijt, ze willen niet graag moeilijk doen, mensen moeten altijd vrolijk zijn. Alsof verdriet onsexy zou zijn. Als je kunt begrijpen waarom je bent geworden wie je bent geworden, en dat kunt vastpakken, dan kun je allerlei dingen veranderen.' Trouw
Gij nu
'De derde is geen roman, maar ook geen bundel lukraak bij mekaar gegooide verhalen. Je moet echt beginnen bij het begin en eindigen bij het eind. In dit boek figureren vijftien mensen. Allemaal op een bepalend moment in hun leven, zo'n moment waarop de dingen ontploffen of imploderen, stilvallen of deblokkeren, kapotgaan of ten goede keren. En omwille van dat opzet koester ik de hoop dat dit boek meer zal zijn dan de droge optelsom van de delen, om de gezamenlijke grond en de subtiele cohesie tussen de verhalen. Dit boek doet op een andere manier een poging om iets te vertellen over hoe wij dit leven proberen te overleven. Het gaat het over wurgende eenzaamheid. Over vluchten en ontsnappen, wat geenszins hetzelfde is. Over verledens die je blijven achtervolgen, tot je beter leert te weten. Over het verlangen om gezien te worden, de verschroeiende wil om het goed te doen, de opmerkelijke veerkracht van wie weigert op te geven. En over de heftige wereld die het soms zelfs de dappersten onmogelijk maakt.' Hebban
Giveaway
We maken een aantal lezers blij met een exemplaar van Gij nu ! Kans maken? Doe mee met de giveaway!