Dossier /

Hartenbrekers in YA

op 24 juni 2016 door Bentevdwouw 2 reacties

Ken je de uitspraak ‘zonder regen geen regenboog’? Ja, die vind ik ook heel cliché. Maar hij slaat de spijker op zijn kop. Young Adult-boeken waarin alles lachen, gieren, brullen is, die bestaan niet. Die zou niemand willen lezen.

Niet alleen omdat het verschrikkelijk saai is, maar ook omdat het totaal niet realistisch is. Willen we lezen over iemand die al het geluk van de wereld heeft en nooit eens valt om weer op te moeten staan? Nee.

Dat is misschien de reden dat we af en toe onze harten willen breken aan het einde van een boek. Tranen met tuiten huilen en honderden tissues wegwerken, omdat dat betekent dat we ook weer kunnen lachen. En als die twee in balans zijn, dan is zo’n boek meer dan geslaagd. Neem het exemplaar Waar het licht is van Jennifer Niven, waar de een de ander weer laat lachen, ook al stonden ze beiden een tijd geleden nog op een dak om ervan af te springen. En kijk eens naar Hallo, tot ziens en alles daartussen van Jennifer E. Smith, met de mooie boodschap dat je soms los moet laten om vrij te zijn. Al klinkt dat veel makkelijker dan het is, en daar komen ook de hoofdpersonen van het boek achter.

Zo gek is het dus niet dat deze boeken aan populariteit winnen. Wij als lezer herkennen ons er makkelijk in. Het is fijn om te weten dat iedereen op een bepaald punt in zijn leven ergens mee worstelt, en dat we er uiteindelijk allemaal weer uitkomen. Want na regen komt… Juist.

Waar het licht is van Jennifer Niven

Harten brekend vanaf de allereerste bladzijde. Finch en Violet ontmoeten elkaar op de rand van de klokkentoren. Finch heeft al meerdere keren op het punt gestaan een einde aan zijn leven te maken, Violets herinneringen aan haar overleden zus zijn zo pijnlijk dat ze al haar gevoelens van zich af wil spoelen. De twee weten elkaar te redden, en vanaf deze bijzondere ontmoeting raken de twee verbonden aan elkaar. Een vriendschap ontstaat, en het duurt niet lang voordat ze elkaars geheimen delen. Maar terwijl het veel beter gaat met Violet, lijkt Finch weer weg te zakken in zijn donkere gedachten. Weet ze hem nog een keer te redden?

Over de grens van Katie McGarry

Van de ene op de andere dag wordt de eerst nog populaire Echo genegeerd door de hele school. Al snel komt ze erachter dat er iets verschrikkelijks plaats heeft gevonden in een bepaalde nacht, maar zelf weet ze er niets meer van. Dat het erg is, wordt al snel duidelijk als zelfs haar vader Echo in de gaten houdt. Als ze ook nog eens de bad guy Noah met zijn zwartleren jack ontmoet, raakt Echo nog meer verstrikt in haar problemen. Toch zwicht ze voor hem. Niet alleen omdat ‘ie zo knap is, maar vooral omdat hij de enige lijkt op de hele wereld die haar begrijpt. Kunnen deze twee totaal verschillende personen elkaar redden van hun groeiende problemen, of is zelfs liefde niet sterk genoeg?

Hallo, tot ziens en alles daartussen van Jennifer E. Smith

Lijstjes hebben Clare altijd met alles geholpen. Wordt iets te moeilijk, dan som je dingen net zolang op tot je een oplossing vindt. Zo hoopt ze ook het probleem tussen haar en haar vriendje Aidan op te lossen. Hun laatste avond samen voordat ze beiden op kamers gaan, is aangebroken. De vraag is: blijven de twee bij elkaar en kiezen ze voor een langeafstandsrelatie, of zetten ze er een punt achter? Clare besluit een lijst te maken met bijzondere plekken voor de twee. Samen werken ze hem die avond nog af tot ze bij de allerlaatste plek komen. Hier zullen ze moeten kiezen. Wordt het een tijdelijk afscheid of voor altijd? Zakdoekjes, waar zijn jullie?