Hebban Awards 2015: de beste thrillers

Beste thriller (Nederlandstalig)

Met een miniem verschil in aantal stemmen heeft Kim Moelands met haar derde thriller De vrouw in de spiegel de Hebban Crimezone Award voor de neus van bestsellerauteur Esther Verhoef (Lieve mama) weggekaapt. Een meer dan fraaie prestatie van een schrijfster bij wie, zoals ze zelf heeft omschreven, ‘de dood in haar nek hijgde’.

Lijdend aan de ziekte Cystic Fibrosis heeft Kim Moelands (Goirle, 1975) altijd haar stinkende best moeten doen om deadlines te halen en haar eigen ‘deadline’ te ontlopen. ‘Bijna mislukte dat in 2010 toen taaislijmziekte mijn longen zo had verwoest dat ik niet meer zelfstandig kon ademen’, schreef ze in een column op Hebban. ‘Op het nippertje redden donorlongen mijn leven en kon ik letterlijk opgelucht (én zelfstandig!) ademhalen.'

Voordat ze schrijver werd, werkte ze als journalist en recensent. In de beginjaren was ze samen met Sander Verheijen de drijvende kracht achter de website Crimezone. Ze schreef twee autobiografische romans, Ademloos  (2008) en Grenzeloos  (2012), over haar leven met taaislijmziekte en het overlijden van haar vriend Ron in 2005, die aan dezelfde ziekte leed. In 2010 verscheen haar eerste thriller, Weerloos, die werd genomineerd voor de Crimezone Award voor beste spannende debuut, en voor beste vrouwenthriller van het jaar door Vrouwenthrillers.nl. Twee jaar later publiceerde Moelands haar tweede thriller, Verdieping X. En dit voorjaar verscheen haar derde thriller, De vrouw in de spiegel, het eerste deel van naar verwachting een reeks van zeven, met rechercheur Tess Westerhout in de hoofdrol.

Moelands vat in haar thriller een actueel thema bij de horens: het afpersen van een onderneming. Twee weken nadat zuivelbedrijf Latté een dreigbrief ontvangt waarin tweehonderdduizend euro wordt geëist, valt door spijkers in een pak yoghurt het eerste slachtoffer. Tess Westerhout komt op het spoor van Charlie ‘de Rat’ Zwols, die een straf uitzit voor een eerdere afpersingsaffaire. Charlie lijkt Tess verder te kunnen helpen, maar hij eist voor zijn medewerking wel een wederdienst. Ondertussen zit de afperser ook niet stil.

Het schrijven van De vrouw in de spiegel heeft Moelands geleerd anders met deadlines om te gaan, schrijft ze in haar column. ‘Wat was er nou zo erg aan mijn deadline niet halen en wat langer de tijd te nemen? Mijn eigen 'deadline' had ik dankzij mijn donor ook niet gehaald en daar was ik alleen maar beter van geworden.’

Kim Moelands – De vrouw in de spiegel. Uitgave van A.W. Bruna.

Beste thriller (vertaald)

Als je met je thrillerdebuut deze zomer tweemaal een record breekt dat op naam stond van Dan Brown, dan ben je een fenomeen. De eersteling van Paula Hawkins (1972) is een megahit. Begin juli verkocht haar boek sneller dan enig ander boek van bestsellerauteur Dan Brown. Ook was het het eerste boek dat twintig weken achtereen op de eerste plaats van de bestsellerlijsten stond. Daarmee brak de thriller het record van negentien nummer 1-posities van Het Verloren Symbool van Dan Brown, gevestigd in de winter 2009/2010. 

In Engeland kwam Hawkins'  boek uit in januari van dit jaar.  De vertaalrechten zijn verkocht aan meer dan veertig landen. Sinds begin mei is de Nederlandse vertaling te koop. Het boek verkeert al een halfjaar onafgebroken in de hogere regionen van de Bestseller 60, met twee keer een nummer 1-plek. Vrij Nederlands Detective & Thrillergids bombardeerde het boek tot Thriller van het Jaar. 

Hawkins verhaalt in haar debuut over Rachel, een gescheiden vrouw met een problematische verhouding met alcohol. Ze neemt elke ochtend dezelfde trein. Elke dag hobbelt ze over het spoor, langs een rij charmante huizen in een buitenwijk van Londen. De trein stopt daar altijd voor hetzelfde rode sein. Ze bekijkt elke ochtend een stel dat op hun terras ontbijt. Ze heeft inmiddels het gevoel dat ze hen persoonlijk kent en noemt hen 'Jess en Jason'. Hun leven is – in Rachels ogen – perfect. Een beetje zoals haar eigen leven dat ooit was.

Op een dag ziet ze iets vreemds in hun tuin. De trein rijdt gewoon weer door, maar voor Rachel verandert alles. Niet in staat om het voor zichzelf te houden, stapt ze naar de politie met haar verhaal, wanneer blijkt dat 'Jess' vermist wordt. Hiermee raakt ze niet alleen verwikkeld in de gebeurtenissen die volgen, maar ook in de levens van iedereen die erbij betrokken is. Heeft ze meer kwaad dan goed gedaan door zich met deze zaak te bemoeien?

Paula Hawkins werkte vijftien jaar als journalist en schreef romantische fictie onder het pseudoniem Amy Silver. Ze groeide op in Zimbabwe en verhuisde in 1989 naar Londen. De schrijfster kan er niet echt een vinger op leggen waarom haar eerste thriller zo aanslaat. ‘Het is moeilijk om er iets over te zeggen’, zei ze in een interview met de Amerikaanse website The Daily Beast. ‘Er zitten zeker dingen in het verhaal die voor de lezer, waar ook ter wereld, herkenbaar zijn. Zoals het plezier dat we kennen als we onszelf een voyeuristisch inkijkje gunnen in huizen wanneer we die passeren. En de gedachte dat er iets mysterieus of vreemds aan de gang is in die woningen is onweerstaanbaar. Dus dat zal mensen zeker aanspreken.’

Paula Hawkins – Het meisje in de trein. Uitgave van A.W. Bruna. Vertaling: Mietbeth van Horn