Meer dan 6,0 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×

Terug

Review /

Hebban bespreekt: Stille schreeuw van Angela Marsons

Elke dag wordt een Hebban-recensie uitgelicht in de rubriek 'Hebban bespreekt'. Vandaag is dat 'Stille schreeuw', het eerste deel in de crimeserie rond rechercheur Kim Stone, een debuut van auteur Angela Marsons.

Recensie: Verdienstelijk begin van lange serie

Op de basisschool ontdekte Angela Marsons haar liefde voor schrijven. Toen ze twaalf jaar oud was, gaf haar leraar Engels haar een paar boeken en toen wist ze dat ze later schrijfster wilde worden. Dat deed ze aanvankelijk voor zichzelf, maar op haar twintigste begon ze deel te nemen aan een aantal wedstrijden voor korte verhalen, waarvan ze er één won. Later publiceerde ze twee van haar eerder geschreven boeken en richtte ze zich op het schrijven van misdaadverhalen. In 2015 verschenen de eerste drie thrillers uit een serie van zestien waarin Kim Stone de hoofdpersoon is. Stille schreeuw, haar debuut, is begin 2020 in het Nederlands uitgebracht.

In Black Country, een gebied in het westen van Engeland, wordt de directrice van een school gewurgd. Dit blijkt het begin te zijn van een serie moorden op oud-medewerkers van een voormalig weeshuis. Op het terrein rond het gebouw vindt een opgraving plaats, waarbij menselijke botten worden aangetroffen. Rechercheur Kim Stone en haar team onderzoeken beide zaken en al snel wordt duidelijk dat ze met elkaar te maken hebben. En komen ze erachter dat de dader al jaren zonder problemen zijn gang heeft kunnen gaan. Vanwege haar eigen verleden is Kim erop gebrand deze moordenaar te vinden.

Na de korte proloog, die zich iets meer dan tien jaar geleden afspeelt, begint het verhaal met de moord op Teresa Wyatt, directrice van de plaatselijke school. Na de ontdekking van het lichaam komt Kim Stone aan bod; dat betekent een eerste kennismaking met de rechercheur en haar collega’s. Maar het is vooral Kim die tijdens het verhaal aan de lezer voorgesteld wordt. Waarop blijkt dat ze zowel bijzonder als clichématig is. Ze heeft enkele eigenschappen die andere speurders ook hebben: eigenzinnig, soms bot en sociaal kan ze weleens onhandig zijn. Toch onderscheidt ze zich ook, want ze probeert wel aan haar sociale gedrag, dat terug te leiden is naar haar jeugd, te werken. Een situatie aan het eind van het verhaal is daar een goed voorbeeld van. Dit alles maakt haar wel degelijk een interessant en boeiend personage, dat in de vervolgdelen alleen maar kan en zal groeien.

Stille schreeuw is een vlot lopend en toegankelijk verhaal dat goed in elkaar steekt. De auteur heeft een beeldende schrijfstijl; de lezer kan zich in veel situaties inleven en de dialogen zijn realistisch. Omdat in de Black Country-regio dialect gesproken wordt, heeft Marsons gemeend dit af en toe in de gesprekken tot uiting te laten komen. Begrijpelijk, maar op den duur hinderlijk; de lezer weet immers al dat het gebied zijn eigen platte taaltje heeft. Het verhaal bevat daarnaast ook een aantal thrillerclichés. Blijkbaar is niet te voorkomen dat in veel politiethrillers een interne concurrentie plaatsvindt en daarmee in feite ook een onderlinge strijd wie een nieuwe zaak toegewezen krijgt. Doe het daarom eens anders en laat de diverse districten of eenheden samenwerken.

Het verhaal wordt voor het grootste deel vanuit het perspectief van Kim verteld. Er zijn echter enkele hoofdstukken waarin de dader aan het woord is. Deze zijn te herkennen aan de cursief gedrukte tekst. Hierdoor komt de lezer wel meer te weten over zijn werkwijze, maar zorgt het niet voor spanningverhogende momenten. Ondanks een aantal plotwendingen en cliffhangers is het Marsons niet gelukt het verhaal te larderen met een zinderende spanning. Pas in de ontknoping krijgt de lezer de grootste verrassing voorgeschoteld, hoewel je een deel daarvan gedurende de plot al enigszins kon vermoeden.

Nog voor verschijnen is Stille schreeuw, vertaald door Textcase, bestempeld als spannend en verslavend, maar kan beide etiketten echter niet waarmaken. Kim Stone is zonder twijfel een personage waar in de vervolgdelen meer uitgehaald zal worden; de schrijfster zal dan echter wel voor meer originaliteit moeten zorgen. Dit debuut is daarom niet meer dan een verdienstelijk begin van een lange serie.

3 sterren, door Kees

Stille schreeuw
Angela Marsons
uitgeverij Boekerij
januari 2019

thrillerdebuut
crimeserie
seriemoordenaar

Alle Hebban-recensies



Over de auteur

Hebban Crew

2596 volgers
0 boeken
0 favorieten
Hebban Crew


Reacties op: Hebban bespreekt: Stille schreeuw van Angela Marsons

 

Gerelateerd

Over

Angela Marsons

Angela Marsons

Angela Marsons werkte als beveiliger toen ze in 2015 haar eerste thriller schree...