Hebban Crimezone recensie top 10 oktober

Gerry Hameetman over De opvolger  – Alexander Söderberg ***
"Het hoge scenariogehalte van De opvolger  is zowel een plus- als minpunt. Söderberg is met woorden goed in het toveren van flitsende beelden voor het geestesoog. Minder goed slaagt hij erin feeling te creëren en om inherent informatie over te brengen zonder de dingen te noemen."

Jan Koster over Als ik weg ben  – Laura Lippman **
"Laura Lippman schrijft niet al te ingewikkeld en in een prettig tempo, en de variatie in perspectief en tijd zorgt ervoor dat het boek de aandacht meestal moeiteloos weet vast te houden, maar de overdaad aan aandacht voor bijzaken kan niet maskeren dat het boek als thriller weinig om het lijf heeft."

Soraya Vink over Wat ons niet zal doden  – David Lagercrantz ****
"Lagercrantz heeft met Wat ons niet zal doden  het Millennium-universum nieuw leven ingeblazen maar daarnaast een stevige Scandinavische thriller geschreven. Een geslaagde introductie in het thrillergenre, die wellicht nog een vervolg krijgt."

Katleen Scheers over De vrouw die niet opgaf  – Val McDermid ***
"De vrouw die niet opgaf  is een van Val McDermids verhalen waarin de motieven van de hoofdpersonages centraal staan en erg doorleefd beschreven worden. Het boek is sterk, maar niet haar beste."

Cees van Rhienen over Justine  – Anne-Laure van Neer ***
"Met Justine  heeft Van Neer in een niet-alledaags verhaal een alledaags probleem in de schijnwerper gezet. Hoe kan een van lijf en leden gezonde bejaarde dame voorkomen dat ze door haar kinderen in het bejaardenhuis wordt geplaatst? Dit onderwerp in een spannend verhaal integreren is een klus die niet bepaald eenvoudig is. De auteur doet haar uiterste best en slaagt er volkomen in om een mooi gekleurd verhaal neer te zetten."

Joop Liefaard over Dictator  – Robert Harris ****
"Robert Harris heeft een heldere en beknopte schrijfstijl die veel overeenkomsten vertoont met de wat verheven stijl die bekend is uit geschreven bronnen uit Cicero’s tijd. Het is mooi als je ervan houdt en het kan wat irriteren als dat niet het geval is."

Rose Leighton over Genade  – Lisa Ballantyne ***
"Lisa Ballantyne weet het verhaal heel kunstig op te bouwen, met veel geduld en veel oog voor detail. Je leert de personages behoorlijk goed kennen, en hoewel het tempo van het verhaal laag is, grijpt het je toch bij de kladden. Juist omdat de grote lijn eigenlijk al snel duidelijk is, is het vooral spannend hoe alles in het heden bij elkaar zal komen."

Jacky Overmeen over Enkele reis  – Marelle Boersma *****
"Het is heel bijzonder om te zien wat Boersma heeft gecreëerd. Enkele reis  zit enorm gecompliceerd in elkaar. De spanning druipt er vanaf en er zijn onmogelijk veel lijntjes in het boek, waarvan je elke keer denkt ze eindelijk aan elkaar te hebben verbonden, maar dan barst de boel weer."

Koen Chevalier over Zeik en de moord op de poetsvrouw  – Hugo Claus van Herman Brusselmans ***
"Gelieve deze 'literaire thriller' niet al te serieus te nemen, het kan niet genoeg herhaald worden. Zeik en de moord op de poetsvrouw van Hugo Claus  is pure vintage Brusselmans, niets meer maar ook niets minder. Absurdisme in een thrillerjasje, waarbij platvloersheid de boventoon voert en tegelijkertijd garant staat voor een flinke dosis 'volks' amusement."

Kees van Duyn over Icarus  – Deon Meyer ****
"De schrijfstijl van Deon Meyer is bijzonder aangenaam en komt natuurgetrouw over. Dit laatste geldt eveneens voor de dialogen en de medewerkers van de speciale eenheid. Zij worden niet als superhelden neergezet, maar als gewone mensen met hun eigen specifieke problemen en emoties."