Meer dan 5,7 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×

Terug

Interview /

Hebban interviewt Deepti Kapoor

door Anne Oerlemans 32 reacties
Deepti Kapoor groeide op in het noorden van India en werkte als journalist in New Delhi, nu woont ze met haar echtgenoot in Lissabon. Haar debuutroman 'A Bad Character' werd genomineerd voor de Prix Médicis étranger en haar nieuwe roman is het eerste deel in een trilogie. Momenteel schrijft ze aan de volgende delen. 'Tijd van zonde' verscheen in vertaling van Marlies Weyergang en Arwin van der Zwan bij uitgeverij Prometheus.

Tijd van zonde

Auteur: Deepti Kapoor
Vertalers: Marlies Weyergang en Arwin van der Zwan
Genre: roman

In de schaduw van lommerrijke landgoederen, extravagante feesten, schimmige businessdeals en politiek gekonkel raken drie levens in India op een onlosmakelijke wijze met elkaar verweven.

Ajay is geboren in totale armoede, maar wordt bediende bij de schatrijke familie Wadia en klimt gestaag op in de hiërarchie van het voetvolk. Sunny is de playboy-erfgenaam die erop gebrand is nog succesvoller te worden dan zijn vader, de even succesvolle als genadeloze Bunty Wadia. En Neda behoort als journalist tot de culturele elite van India, maar raakt bekneld tussen moraal en verlangen.

Drie mensen in een groots verhaal over hebzucht, genot, geweld, verlies en wraak: is hun onderlinge band hun kans om aan de ondergang te ontsnappen, of juist de aanzet tot totaal verval?

Tijd van zonde wordt internationaal als thriller bestempeld, zie jij dit boek zelf ook zo?

Ik was niet van plan om een thriller te schrijven, maar ik denk dat ik de conventies van een thriller wel heb gebruikt als steiger om het verhaal te bouwen. Een verhaal dat anders is, vreemder misschien. Het boek begint met een auto-ongeluk, maar er is niet echt een mysterie dat opgelost moet worden, we weten wie het gedaan heeft. Het gaat meer om hoe en waarom het gebeurd is, de oorzaken en de consequenties van het ongeluk. Op die manier kon ik schrijven over macht en politiek en machtsmisbruik. Ik vind het een mooi idee dat ik mensen kan laten zien hoe die systemen werken en tegelijkertijd kun je het ook lezen omdat je gewoon graag wil weten wat er gaat gebeuren. Ik haat het woord, maar het is ook entertainment.

Entertainment, maar er zitten ook veel zware onderwerpen in het verhaal. Wilde je graag over deze onderwerpen schrijven?

Ik wilde zeker over corruptie schrijven, maar ik dacht niet van tevoren: laat ik eens een roman gaan schrijven over corruptie, mensensmokkel en alle problemen van modern India. Ik werk vanuit de personages, ik schrijf over mensen die ik ken of waar ik verhalen over heb gehoord. Of ik breng twee soorten mensen bij elkaar in één personage en zie wat er gebeurt. Vanaf dat moment ontvouwt zich het verhaal en de thema’s die daarbij horen. De personages dramatiseren deze thema’s maar ik wist altijd al dat corruptie een overkoepelend thema zou worden.

In 2012 vond er in een bus in Delhi een brute groepsverkrachting en moord op een jong meisje plaats, daarna kwamen er in India veel protesten op gang. Ook was er een soort algemeen gevoel van schaamte, hoe had dit kunnen gebeuren? Maar uiteindelijk is het antwoord op die vraag corruptie. De corruptie van private busroutes, de corruptie van politieagenten die hun werk niet doen. Ik realiseerde me dat ik niet langer, zoals in mijn eerste boek, vanuit één particulier standpunt kon schrijven, ik moest breder denken: de wereld in, India in, mijn eigen land in.

'Omdat ik me realiseerde dat de rijkdom en de glamour van de Delhi elite voor het grootste deel gebouwd is op een fundament van extreme pijn en diepe ongelijkheid.'

Dus de verschillende perspectieven, die van de rijke Sunny, zijn bediende Ajay en de journalist Neda, zijn een heel bewuste keuze geweest?

Niet vanaf het begin, ik wilde altijd al een roman schrijven over de 'Delhi rich', veel mensen met wie ik omging zijn in de jaren 2000 idioot rijk geworden door de veranderingen die zich in rap tempo voltrokken in de stad. Delhi werd in korte tijd ineens een wereldstad en er waren veel gewone zakenmannen die ineens heel erg rijk werden. Ik wilde een soort Delhi Gatsby schrijven, over hoe rijke mensen elkaar en anderen beschadigen en zich vervolgens verschuilen achter hun rijkdom, maar al snel besefte ik dat ik meer nodig had dan dat.

En waar kwam dat 'meer' uiteindelijk vandaan?

Ik ontmoette een jonge jongen in de bergen en hij vormde uiteindelijk de inspiratie voor het personage van Ajay. De jongen werkte daar om schulden voor zijn familie af te lossen en was ondanks alles toch een vrolijke en hoopvolle persoon. Ik combineerde zijn verhaal met de verhalen van mannen die ik zag in de grote herenhuizen en villa’s in Delhi. Mannen die daar werken als chauffeur of bediende en eigenlijk onzichtbaar zijn, maar wanneer iedereen aan het feesten is, staan zij in het hoekje van de kamer om te zorgen dat iedereen oké is. Ik vroeg me af wat zij denken, waar zij vandaan komen en zo ontstond het idee om een roman te schrijven waarin al deze levens met elkaar verbonden zijn. Omdat ik me realiseerde dat de rijkdom en de glamour van de Delhi elite voor het grootste deel gebouwd is op een fundament van extreme pijn en diepe ongelijkheid, en die extremen zijn afhankelijk van elkaar, met name in India. Dat wilde ik er allemaal in stoppen en ik wilde laten zien dat het geld in de glamour van Delhi wordt gevoed door het geweld in het achterland.

Zit er veel research in het verhaal dat je uiteindelijk opgeschreven hebt?

Eigenlijk heeft de research plaatsgevonden in de laatste twintig jaar van mijn leven, omdat het zo sterk gebaseerd is op mensen die ik gekend en bekeken heb. Natuurlijk is het geheel gedramatiseerd, maar Sunny is gebaseerd op jongens die ik kende toen ik zelf opgroeide, jongens met geprivilegieerde levens die ik zag opgroeien tot mannen met grootse ideeën en de macht, het geld en de spierballen om die ideeën ten uitvoer te brengen. Ik heb deze mensen voor langere tijd bestudeerd en gezien wat grote rijkdom voor veranderingen teweegbrengt, zonder dat zij zich bewust zijn van de keerzijde, de armoede. De gaten heb ik opgevuld door veel wetenschappelijk onderzoek over gevangenissen te lezen, te spreken met politieagenten en criminelen en door veel non-fictieboeken te lezen van journalisten in India die alle corrupte verbindingen in de laatste twintig jaar onderzoeken.

Jij werkte zelf als journalist in New Delhi, net als Neda in het verhaal. Zij komt te dicht bij deze corrupte netwerken en ontvangt dreigementen, heb jij zelf zulke dreigementen wel eens ontvangen?

Nee, ik hield me niet bezig met dat soort onderzoek maar ik heb collega’s die daar nog steeds heel erg goed werk in verrichten en ik hoor van verschillende mensen dat het nu erg gevaarlijk wordt in India om journalist te zijn. Zeker als je verslag uitbrengt tegen de regering of als je je kritisch uitlaat. Eerder zijn er natuurlijk ook al problemen geweest voor journalisten die de banden tussen het grote geld, de criminaliteit en de politiek blootlegden, maar de journalisten die dit ongelooflijke werk verzetten liggen nu extra onder vuur.

'Amerikanen denken dat ze mijn personages kennen omdat ik in het Engels schrijf, maar de Indiase personages zijn cultureel gezien heel anders.'

Je hebt dit boek in het Engels geschreven, schreef je het specifiek voor een westers publiek?

Nee, hoewel het me verdrietig maakt om te bedenken dat ik eenzelfde boek nooit in Hindi had kunnen schrijven. Het Engels heeft nu eenmaal een veel grotere markt, vooral Amerika. Het heeft ook een keerzijde, schrijven in het Engels zorgt voor de lezer ook voor een vals gevoel van vertrouwdheid. Amerikanen denken dat ze mijn personages kennen omdat ik in het Engels schrijf, maar de Indiase personages zijn cultureel gezien heel anders en daar zit een gat in kennis. Tegelijk merk ik dat ik de afstand van India nodig heb om de patronen te kunnen zien en erover te schrijven.

De ontvangst van het boek in India is ook anders dan die in het Westen. In Europa en Amerika gaan recensies vaak over de personages, over het verhaal van Ajay en minder over de overkoepelende thema’s. Dat is waar de recensies in India juist heel erg op ingaan, het verhaal van modern India is een verhaal van corruptie en moraliteit, van familiebanden en kapitalisme en de kritiek daarop is zeker aanwezig in deze roman.

Tijd van zonde is deel één van wat een trilogie zal worden. Gaan we dezelfde personages weer tegenkomen?

Jazeker, het was niet de bedoeling dat het een trilogie zou worden, maar op driekwart merkte ik dat ik nog niet klaar was met deze wereld en de personages. De komende boeken zullen verdergaan waar dit boek eindigt en dus ook in de tijd opschuiven naar meer recente jaren, waarin ook veel interessante gebeurtenissen plaatsvinden op politiek gebied, zoals bijvoorbeeld de opkomst van het populisme, iets waar we natuurlijk in veel landen echo’s van zien.

Leesfragment

Sta je inmiddels te popelen om een blik te werpen in het eerste deel van deze omvangrijke trilogie van Deepti Kapoor en te ontdekken hoe onvoorstelbare rijkdom, bizar nepotisme en het bloeddorstige geweld van de familie Wadia samenkomen in Tijd van zonde? Hieronder vind je alvast de eerste pagina's van de roman.

Lees een sneak preview

Winactie

Motiveert dit interview met Deepti Kapoor helemaal tot lezen en kun jij niet wachten om Tijd van zonde in handen te hebben? Hebban mag in samenwerking met uitgeverij Prometheus vijf exemplaren van de roman weggeven. Kijk snel hoe je mee kunt doen.

Naar de winactie

Auteursafbeelding: © Matthew Parker via uitgeverij Prometheus



Over de auteur

Anne Oerlemans

422 volgers
3213 boeken
43 favoriet


Reacties op: Hebban interviewt Deepti Kapoor

 

Gerelateerd

Over

Deepti Kapoor

Deepti Kapoor

Deepti Kapoor groeide op in het noorden van India en werkte geruime tijd als jou...