Hebban interviewt Samuel Bjørk
De terugkeer van Mia
Auteur: Samuel Bjørk
Vertaler: Liesbeth Huijer en Perpetua Uiterwaal
Genre: Thrillers
Mia Krüger is terug op Hitra – het eiland dat ze ooit haar thuis noemde. Nu ze gestopt is bij de politie, is ze teruggekeerd naar het eiland om haar huis op te ruimen, zodat ze een nieuw leven kan beginnen.
Dan krijgt ze opeens bezoek van een jong meisje. Drie jaar geleden is er een jongen verdwenen, en het meisje vraagt Mia’s hulp om hem te vinden. Wanneer op Hitra het lichaam van een tiener wordt aangetroffen met de naam van de vermiste jongen in haar bloed geschreven, krijgt Munch in Oslo een telefoontje, en wordt het team weer herenigd …
Alweer het vijfde boek in een zeer succesvolle serie misdaadromans. Had je dit verwacht toen je begon aan het eerste boek?
Ik schreef Ik reis alleen voor een schrijfwedstrijd en had helemaal niet bedacht dat dit een serie zou worden. Ik dacht zelfs dat Mia aan het einde van het boek zou sterven. Ik hoopte vooral dat ik met dit boek zou winnen, het geldbedrag zou krijgen en verder kon met mijn andere schrijfwerk. Maar tijdens het schrijven werd ik dol op Mia en wist ik dat ik haar niet kon laten sterven. Na de schrijfwedstrijd, waarbij ik tweede werd, vond ik een uitgever en een agent en die verkocht meteen drie delen zonder dat ik het wist. Dus toen moest ik nog twee delen schrijven.
Je was al een bekend schrijver en zanger in Noorwegen voor je aan dit boek begon. Waarom en hoe heb je toen deze stap gezet?
Ik had al twee romans geschreven, acht albums opgenomen en was een rockster in Noorwegen. Maar ik werd moe van mezelf, ik had het gevoel dat ik alle kunstvormen wel geprobeerd had. En toen zag ik die schrijfwedstrijd en zag daar een nieuwe uitdaging in. Ik ben naar de bibliotheek gegaan, heb een stapel misdaadromans gepakt en overal het eerste hoofdstuk van gelezen. En toen wist ik, dit kan ik ook. Ik ga mezelf opnieuw uitvinden.
Was het moeilijk om een ander genre te schrijven?
Nee, het was vooral anders en ik vind het leuk om nieuwe dingen te doen. En eigenlijk heb ik niet zoveel aangepast. Het achtergrondverhaal van mijn twee hoofdpersonen stond er snel, maar ik ben niet echt een misdaadschrijver dus dat was en is het harde werk voor mij: misdaden bedenken waar Mia en Holger zich in elk boek mee bezig houden en die het achtergrondverhaal, de ontwikkeling van mijn personages, boeiend houden.
Je hebt meegedaan aan de wedstrijd onder pseudoniem en dat staat nu op jouw boeken. Heb je geen spijt dat je echte naam er niet op staat?
Voor de schrijfwedstrijd had ik mezelf in James Bond-stijl een geheime naam gegeven en een geheim Gmail-adres geopend, omdat ik niet wilde dat ze wisten dat het van mij was. Iedereen in Noorwegen kent me wel ergens van. Dus ook toen ik tweede geworden was in de wedstrijd, behield ik het pseudoniem en ben daarmee andere uitgevers gaan benaderen. Dat leek me slimmer omdat de uitgever die het organiseerde alle aandacht aan de winnaar zou geven.
En nee, ik heb geen spijt van het pseudoniem. Ik heb het gevoel dat ik twee personen ben: nu ben ik Samuel die op promotietours voor mijn boek gaat, thuis ben ik Frode en heb ik mijn privacy weer. Het helpt me ook met kritiek, ik nam dat vroeger heel persoonlijk en nu kan ik het makkelijker van me afschuiven, want het is voor Samuel.
'Ik schrijf ideeën ook niet op, als ze na maanden nog in mijn hoofd zitten, zijn ze de moeite om te gebruiken, anders niet.'
Hoe ben je op het idee voor het verhaal in De terugkeer van Mia gekomen?
Dit boek is anders dan de andere. Ik was best kapot van het schrijven van de eerste drie delen. Daarna heb ik mezelf wat rust gegund en de prequel Sneeuwwit geschreven, dus eerst de achtergrond in voor ik weer de toekomst inging.
Voor dit boek had ik de eerste scène al zeker vijf jaar liggen: het telefoongesprek van de moeder en haar zoon waarna de jongen verdwijnt. Maar heel lang wist ik niet wat er met de jongen zou gebeuren. Ik ben geen schrijver die met een plan werkt. Ik probeer gewoon dingen uit, schrijf hier een hoofdstuk en dan weer daar en kijk of het werkt. Ik heb stapels en stapels verhalen die ik niet of nog niet kan gebruiken, gewoon omdat ik van alles probeer.
Dat klinkt alsof je hele lange schrijfdagen maakt …
Ik ga een keer of vier per jaar naar mijn huisje op Hitra en dat is de plek waar ik nieuw werk creëer. Het is daar prachtig, de lucht is zo fris en er is helemaal geen afleiding. Mijn vrouw brengt me weg met de auto en dan blijf ik daar een paar weken. In zulke weken schrijf ik twaalf tot veertien uur per dag. Ik heb 4G op mijn telefoon waarmee ik bereikbaar blijf en af en toe iets kan opzoeken op Wikipedia, maar voor de rest is het alleen maar schrijven.
Als ik weer thuis ben denk ik alleen maar aan schrijven en aan mijn hoofdpersonen, maar maak ik niks nieuws. Ik schrijf ideeën ook niet op, als ze na maanden nog in mijn hoofd zitten, zijn ze de moeite om te gebruiken, anders niet. Thuis redigeer ik alleen en heb een normaal leven met mijn vrouw en dochter van zeven.
Vind je het moeilijk om over misdaden te schrijven? Je hebt zelf een jonge dochter en in jouw boeken vinden geregeld jonge kinderen de dood.
Ik had recent een onderzoeksvraag gesteld aan een pathologisch centrum over hoe een lichaam eruit zou zien na twintig jaar in een koelkast en de antwoorden die ik daarop kreeg hebben ervoor gezorgd dat ik dit zeker niet ga gebruiken. Het was te echt.
Soms denk ik dat ik te zwak ben of te positief ben ingesteld om hardcore crime te schrijven. Ik denk vaak, het is maar een boek, het heeft niks met het echte leven te maken. Ik beschrijf geweld nooit in detail, dat is niet mijn ding, ik ga vooral in op het psychologische aspect en de ontwikkeling van mijn personages.
Je bent nu al tien jaar bezig met Mia en Holger. Zitten zij op dit moment ook in je hoofd?
Absoluut. Zij zijn altijd bij me. En zeker nu, over tien dagen ga ik weer naar mijn schrijfhuis en beginnen aan deel zes. Ik kan niet wachten! En deel zeven, acht, negen en tien gaan ook komen. Ik laat ze niet meer los. Dit is nu mijn leven. In het begin hield ik dat nog tegen, omdat ik mijzelf niet zo wilde vastleggen, maar nu is dat anders. Dit is wat ik wil doen en ik heb me er helemaal aan overgegeven.
In De terugkeer van Mia lijkt het er even op dat Mia de liefde vindt …
Mia zou een liefdesverhaal krijgen en dat had ik ook geschreven, maar het voelde niet helemaal oké. Gelukkig zei mijn redacteur: Mia is zichzelf niet meer, dus haal het er maar uit. Het kostte me twee weken, maar het is echt beter. Dat was niet haar toekomst. Maar ik heb al wel een ander idee. Er ligt al een hoofdstuk met een kunsthandelaar die haar waarschijnlijk wel zal interesseren.
'Het is best moeilijk om te zeggen: hier ben ik en dit doe ik, daar heb je zelfvertrouwen voor nodig en dat heb ik niet altijd.'
Weet je al wat er gaat gebeuren met Mia en Holger in de komende boeken?
Ik kan zo tien boeken volschrijven met alles wat ik al weet voor hun toekomst. Dat is voor mij het belangrijkste, de personages moeten groeien. Zelfs nu we zitten te praten, bedenk ik alweer nieuwe dingen voor ze. Ik heb ook al meerdere hoofdstukken over Mia en haar tweelingzus en over hun adoptie en …
Je bent nu bestsellerauteur. Wilde je altijd al schrijver worden?
Absoluut. Schrijven is iets wat ik altijd heb gedaan en schrijver zijn is wie ik ben. Het is mijn manier om te communiceren en ik voel me het beste als ik kan schrijven. Het helpt me om dingen te begrijpen. Ik kruip in het leven van mijn hoofdpersonen en dat geeft veel voldoening.
Maar dit succes had ik niet verwacht of zelfs maar gehoopt. Ik kreeg vandaag de verkoopcijfers van mijn boeken in Nederland te horen en werd echt emotioneel. Het is best moeilijk om te zeggen: hier ben ik en dit doe ik, daar heb je zelfvertrouwen voor nodig en dat heb ik niet altijd. Maar vandaag hoorde ik dat er hier meer dan 700.000 boeken verkocht zijn, dat er zo veel mensen zijn die lezen wat ik verzonnen heb … wauw, dat doet echt wel wat met me. Ik ben zo vaak afgewezen dat ik bijna had opgegeven en nu sta ik hier.
En dit moet je echt opschrijven: Hebban is een van mijn favoriete plekken op het internet. Als ik me niet zo goed voel of een beetje depri ben over mijn kunnen, dan ga ik naar Hebban en lees ik alle positieve dingen die daar over mijn boeken geschreven worden. Zeker drie keer per maand kom ik langs: dus dank jullie wel!
Leesfragment
Werp alvast een blik in De terugkeer van Mia en duik in een nieuw avontuur met Mia Krüger en Holger Munch. Hieronder vind je de eerste pagina's van het vijfde boek over het duo.
Winactie
Motiveert dit interview met Samuel Bjørk helemaal tot het lezen van de thrillers over Mia en Holger? Hebban mag in samenwerking met uitgeverij Luitingh-Sijthoff vijf exemplaren van het vijfde boek in de reeks weggeven, De terugkeer van Mia. Kijk snel hoe je mee kunt doen.
Auteursafbeelding: Harald Øren via uitgeverij Luitingh-Sijthoff
