Leesclubs /

Hebban Leesclub | Bijenvader

op 19 mei 2017 door Hebban Crew

Enthousiast wierpen vijftien lezers zich op 'Bijenvader', het YA-debuut van Esther Sprikkelman waar ze zes lange jaren aan werkte. Een verhaal over een vriendenclubje op het platteland van de jaren '80. Of dit boek volgens de Hebban Leesclub een aanrader is, lees je in dit eindverslag van coördinator Janneke Elderbroek.

Dit eindverslag is van de hand van leesclubcoördinator Janneke Elderbroek.

Bijenvader van Esther Sprikkelman

Zomer 1985. Door een vreselijke gebeurtenis ligt Johannes vriendje Henrico in coma. Hij is waarschijnlijk zijn geheugen kwijt, en Johanne is bang dat hij zich niets meer herinnert van haar, van hun tijd samen.

De tijd samen begon een paar maanden eerder, op de dag waarop Johanne met haar moeder en broertje Paulie vanuit Utrecht verhuisde naar Warsum, een klein dorp in het oosten van het land. Als ze ‘s avonds patat halt in de plaatselijke snackbar en daar Henrico ontmoet, weet ze dat ze verloren is.

Op cassettebandjes – in de hoop dat die Henrico’s geheugen opfrissen wanneer hij wakker wordt – vertelt Johanne Henrico over de lange, broeierige zomer die volgde. Vanaf die eerste blik in de snackbar tot aan de afschuwelijke dag waarop…

Ontwikkeling van de personages

Vol hoge verwachtingen en onder de indruk van het mooie omslag van Bijenvader, gingen de 15 leesclubdeelnemers aan de slag. Wat de lezers opviel was dat het verhaal niet alleen om Henrico en Johanne draait, ze waren ook erg onder de indruk van de overige personages en de manier waarop zij zich ontwikkelen.

'Het is net als met tiener zijn, de karakters veranderen als wervelwinden in van alles en nog wat. Je ziet het zelfs met Johanne die helemaal opgeslokt wordt in dat nieuwe wereldje. Ik weet niet wie mij het meest aansprak. Ik begrijp Johanne heel goed […] maar Paulie spreekt mij het meeste aan, omdat eigenlijk weinig mensen hem snappen en wij in het boek een kijk op hem krijgen die de karakters zelf niet hebben. Hij is uniek op zijn manier.'
- Wordbondage

Schrijfstijl

Alhoewel de meeste leesclubdeelnemers schrijfstijl van Esther Sprikkelman prettig vonden, moesten sommigen hier juist even aan wennen. Sprikkelman gebruikt korte zinnen en dat leest prettig en snel, maar de afwisseling in perspectief, het verleden en heden, is soms wel wat verwarrend. Het haalt de vaart uit het verhaal, aldus Carla. Daar sluit Karel zich bij aan. Hij ergerde zich soms aan de manier van schrijven, vond het wat kinderlijk.

Grotendeels was de leesclub onder de indruk van Bijenvader. Karin vond dat je je makkelijk kon inleven en haar verwachtingen op een boek dat lekker zou weglezen zijn uitgekomen. Petra vond het vooral leuk om te lezen over de jaren '80, maar vond de vele open einden in het verhaal een minpunt. Ook Carla herkende veel van de jaren '80 en vond het verhaal verrassend.