Hebban Leesclub | Kleine helden

op 02 maart 2017 door Hebban Crew

Een positief geluid in tijden van crisis, daar hadden de vijftien deelnemers aan de leesclub met 'Kleine helden' wel oren naar. Sommige deelnemers waren al bekend met het werk van Almudena Grandes, voor anderen was dit de eerste kennismaking met deze Spaanse bestsellerauteur. Zijn de geluiden uit de leesclub over dit boek ook positief?

Dit eindverslag is van de hand van leesclubcoördinator Kees van Duyn.

In 2008 bereikte de crisis zijn hoogtepunt en ook de bewoners van een volkswijk in Madrid ontkomen niet aan de gevolgen daarvan. Of ze nu rijk zijn of arm, jong of oud, single, samenwonend of met een gezin, maakt daarbij niet uit. Ondanks dat ze geen enkele schuld aan deze crisis hebben, krijgen ze er wel allemaal mee te maken. Moeten ze rond zien te komen met de verminderde middelen en dat doen ze allemaal op hun eigen manier. Net als ze ook anders met de momenten van eensgezindheid, verontwaardiging en woede, maar ook doorzettingsvermogen en genegenheid omgaan. Toch is er één ding dat hen verbindt, en dat is dat ze samen hun wijk nieuw leven in proberen te blazen.

De leesclubdeelnemers hadden al gauw in de gaten dat Kleine helden veel personages bevat. Sommigen hadden daardoor moeite om het overzicht te bewaren. Gelukkig kwam deelnemer Paul met het idee om een relatieschema te maken dat de onderlinge verbanden inzichtelijk maakt. Iedereen is het er over eens dat er geen duidelijk plot in het verhaal zit, maar dit blijkt voor deze roman ook niet nodig. Het gaat vooral om het gewone leven, van gewone mensen, concludeert Sarita.

Kees: "De boodschap die Grandes met dit boek meegeeft, is vooral dat mensen in een steeds individualistischer wordende wereld meer om elkaar zouden moeten geven en dat er met z'n allen dan voldoende bereikt kan worden."

De schrijfstijl van Almudena Grandes wordt als prettig ervaren. Het boek is vlot en in een vrij eenvoudige stijl geschreven.

Sarita: "Geen diepzinnige literaire beschouwingen, maar rake typeringen van de gewone mensen, in al hun verscheidenheid, met af en toe een knipoog die je doet glimlachen. Ondanks het serieuze thema is het boek niet zwaar op de hand, en ook al blijft het soms wat oppervlakkig, ik voelde me toch geraakt door die mensen, die kleine helden, die er allemaal op hun eigen manier het beste van proberen te maken."

Niet iedereen was geraakt door deze roman, vooral de vele personages en het gebrek aan diepgang worden als minpunten genoemd. Toch is Kleine helden over het algemeen met plezier gelezen door de leesclubdeelnemers. Eeke concludeert:

"Het leuke aan deze roman zijn de vele, kleurrijke personages. Ieder heeft zijn eigen verhaal, onhebbelijkheden, kenmerkende eigenschappen en situaties en ze kampen allemaal met (diverse) problemen die voortkomen uit de crisis. (...) De kracht van het boek is tegelijkertijd een zwakte; vele personages en perspectieven maken het boek zo afwisselend en leuk, maar het is ook verwarrend. Er worden ontzettend veel personages in het boek ten tonele gebracht, waardoor je als lezer het overzicht kwijt raakt."