Hebban Leest Eens Wat Anders in april met verrassingsleesclubs
LEWA leesfragment
Thriller
Judith manoeuvreerde haar elektrische step door het centrum van Mollendaal. In haar verbeelding deed ze dat met de elegantie van een Disneyprinses. Een koele wind deed haar kastanjebruine krullen opwaaien.
'Doe toch een helm aan, meisje.' Ze hoorde het haar moeder zo zeggen. Voor haar was dat voldoende reden om blootshoofds te rijden. Moeders en dochters – het oude verhaal.
Geen helm vandaag. Ze wilde er goed uitzien voor de nieuwe bibliotheekassistent. Volgens de mail van de personeelsdienst zou hij deze week zijn opwachting maken. Ze zag hem al helemaal voor zich: met een George Clooneykuiltje in zijn kin, een Benedict Cumberbatchvoorhoofd en een accent als Freek Braeckman. Een van de drie was ruimschoots voldoende. Ze had geleerd niet te veel te verwachten van het leven.
'Hoop en wanhoop zijn twee bergen, de ene niet hoger dan de andere,' had een psycholoog haar ooit gezegd. 'Maar jij staat altijd net op de plek vanwaaruit je alleen de wanhoopsberg kunt zien. Zet gewoon een stap opzij. Dan zul je zien dat er meer bergen zijn.'
'Zet gewoon een stap opzij.' Het advies had haar toen onzin geleken. Een stap kon toch nooit voldoende zijn om hele bergen te doen verschijnen? En wat als je juist naast een ravijn stond? Gold die regel dan ook? Nu ja, het was beter dan niks, veronderstelde ze. Ondanks haar scepsis was ze klaar om het advies eindelijk, na twee dozen Xanax en wat voelde als vijftig liter bachbloesem, een kans te geven.
Vandaag was de dag waarop ze een stap opzij zou zetten.
Met een sierlijke bocht zeilde ze de parking van de bibliotheek op.
