Hebban Leest Eens Wat Anders in april met verrassingsleesclubs
LEWA leesfragment
Feelgood
Wat ze ook deed, ze was voor hen altijd kleine Maddie. Niet Madison die de leiding had over de vrijwilligers van de Smithsonian Library. Ze vond haar beroepskeuze passend voor iemand die al vanaf haar jeugd een geschiedenis-nerd was.
Ze legde haar hoofd achterover tegen de hoofdsteun en sloot haar ogen. Hoewel de airconditioning aan was, begon de hitte van buiten de auto in te sijpelen. Ze maakte de bovenste paar knopen van haar blouse open en was blij dat ze een lichte linnen broek had aangetrokken in plaats van jeans. Met haar geluk zou ze nog een zonnesteek krijgen voordat haar vader of broer op kwam dagen.
Ze vond het geen leuk idee dat ze door haar het begin van de festiviteiten zouden missen. Dat was wel het laatste wat ze wilde. En ze vond het ook een irritant idee dat Chase waarschijnlijk net als alle anderen grinnikend zijn hoofd zat te schudden.
Er gingen een paar minuten voorbij, en ze moest ingedommeld zijn, want ze schrok opeens op toen er op haar raam werd getikt.
Langzaam met haar ogen knipperend, drukte ze op de knop om het raam te laten zakken, ze draaide haar hoofd en keek recht in een paar azuurblauwe ogen omrand door ongelofelijk dikke zwarte wimpers.
O … O, nee …
Haar hart sloeg over terwijl ze haar blik omlaag bracht naar de hoge jukbeenderen die ze zo goed kende en de volle lippen die er verleidelijk zacht uitzagen maar stevig en onverzettelijk konden zijn. Zijn donkerbruine haar viel over zijn voorhoofd en was zoals gewoonlijk bijna toe aan een knipbeurt. Een krachtige neus met een kleine bobbel van een breuk tijdens zijn studententijd gaf de verder onberispelijke mannelijke schoonheid een stoer, gevaarlijk sexy randje.
Madison keek naar het simpele witte overhemd dat zich over zijn brede schouders, keiharde borstkas en slanke middel spande. Zijn spijkerbroek hing laag op zijn heupen, en godzijdank ...
