Hebban Leest Eens Wat Anders in april met verrassingsleesclubs
LEWA leesfragment
Fantasy
Hij gaf Bast een in leer gebonden boek. 'Je was dit bijna vergeten,' zei hij zonder een spoortje sarcasme.
Bast deed alsof hij verbaasd was. 'O! Dank je, Reshi!'
'Geen dank, Bast.' De mond van de herbergier vertrok in de vorm van een glimlach. 'Zou je terwijl je vandaag op pad bent wat eieren kunnen meenemen?'
Bast knikte en stopte het boek onder zijn arm. 'Anders nog iets?' vroeg hij.
'Misschien ook een paar wortels? Ik zat te denken om vanavond stoofpot te maken. Het is felling, dus we moeten voorbereid zijn op drukte.' Zijn ene mondhoek krulde een stukje omhoog terwijl hij dat zei.
'Eieren en wortels,' herhaalde Bast plichtsgetrouw.
'De herbergier begon zich om te draaien, maar toen bleef hij staan. 'O, trouwens. Die jongen van Teelman kwam hier gisteren langs. Hij zocht jou.'
Bast hield met een verwonderd gezicht zijn hoofd scheef.
'Ik geloof dat hij Jespers zoon is?' De herbergier hield zijn hand ongeveer op borsthoogte. 'Donker haar? Hij heette…' Hij liet zijn stem wegsterven en kneep zijn ogen tot spleetjes, gravend in zijn geheugen.
'Rijk.' Bast liet die naam vallen als een klont heet ijzer, maar toen ging hij snel door, in de hoop dat zijn meester niets had gemerkt. 'De Teelmans zijn de houthakkers ten zuiden van het dorp. Geen vrouwen of kinderen. Was het Rijk Willems? Donkere ogen? Smoezelig?' Bast overpeinsde even hoe hij de jongen verder nog kon omschrijven. 'Zag er waarschijnlijk nerveus uit? Alsof hij duidelijk wilde laten merken dat hij niet kwam stelen?'
Dat laatste toverde een glimmertje van herkenning op het gezicht van de herbergier, die knikte. 'Hij zei dat hij jou zocht, maar heeft geen boodschap achtergelaten of zo …' Hij trok één wenkbrauw naar Bast op. Zijn blik zei meer dan hij zei.
'Ik heb geen flauw idee wat hij wil,' zei Bast. Hij klonk eerlijk. En hij wás ook eerlijk. Maar hij wist maar al te goed wat dat waard was. Niet alles wat glinsterde was goud, en soms was het wel een beetje moeite waard om datgene te lijken wat je daadwerkelijk was.
