Hebban Literatuur recensie top 10 februari

Mirjam Burger over Een deel van de hemel - Claudie Gallay ****

"De personages worden prachtig uitgediept, alsof Gallay ze beeldhouwt en er telkens weer een dun laagje aan toevoegt. Vooral het karakter en de belevingswereld van Gaby, de zwakbegaafde zus, zijn meesterlijk omschreven. Het levert soms bijna absurdistische dialogen op. Hulde aan de schrijfster voor haar fantasie, maar ook empathie in deze! Gallay beschrijft met oog voor detail zowel de eenvoud als de complexiteit van het leven."

Gerd Boeren over Magdalena - Maarten 't Hart ***

"Er zit veel humor in het boek, maar ook veel drammerigheid, bijvoorbeeld als ’t Hart het heeft over alle werken die hij las om meer kennis te verwerven over de Tweede Wereldoorlog, of over de moeite die het kost om met het openbaar vervoer van punt A naar punt B te reizen. Sommige onderwerpen worden uitgewerkt als waren het essays. Dit alles maakt Magdalena tot een allegaartje."

Inge Deutekom over Vertrokken - Henri Coulognes ****

"Vertrokken is een dramatische roman vol duistere situaties, afgewisseld met lichtpuntjes. De gruwelen van de oorlog zijn mooi verweven met motieven uit sprookjes."

Wout ten Have over De vijfde aanwijzing - John Darnielle **

"John Darnielle heeft een heleboel willen vertellen in zijn debuutroman: een verhaal over een spel, over muziek, het leven van een tiener en ook nog over leven met een handicap in het gezicht. Dit is hem allemaal gelukt, maar het is helaas wel ten koste gegaan van de leesbaarheid."

Ellen IJzerman over Tijdmeters - David Mitchell *****

"Wie al eerder boeken van David Mitchell heeft gelezen, weet dat hij een fabuleuze verteller is en dat hij in staat is om op terloopse, volkomen geloofwaardige wijze fantastische en magische gebeurtenissen te verwerken in zijn verhalen. Zo ook in Tijdmeters, hoewel van terloopsheid absoluut geen sprake is."

Jan Jorna over Rode Kornoeljes - Kerim Göcem ****

"De kracht van Rode Kornoeljes is dat Göcem zichzelf de ruimte heeft gegeven om zijn verhaal te vertellen, door het tijdsverloop waarin het verhaal zich afspeelt te beperken tot ongeveer twee maanden. Het verhaal wordt daardoor langzaam opgebouwd en geeft de lezer de mogelijkheid de hoofdpersonen goed te leren kennen."

Guy Doms over 14 - Jean Echenoz ****

"De schrijver houdt steeds afstand en zal feiten nooit verder uitspitten. Elke zin, woord of zelfs komma wordt gewikt en gewogen. Zijn schrijfstijl is onconventioneel, zeg maar uniek. Hoe geladen het onderwerp ook mag zijn, hij laat graag wat ruimte voor lichte ironie. Zelfs wanneer het verhaal echt dramatisch wordt."

Guus Bauer over De wandeling - Robert Walser *****

"Walser gaat in al zijn boeken dwars door de pijngrens, drijft het lichaam, waarin die doldraaiende geest nu eenmaal huist tot het uiterste. Manisch schrijven, manisch wandelen. Op zoek naar de eenvoud met een onpeilbare diepte."

Hinke Brinkman over Slaap zacht, Johnny Idaho ***

"Hulst schrijft to the point en helder, maar de betekenis die gezocht moet worden achter de woorden, is  overdadig en overweldigend waardoor het lastig is de drijfveren van de personages te achterhalen en te doorgronden. Het is alsof de personages voortdurend in een pas de deux zitten tussen de maakbaarheid van het leven enerzijds en de afhankelijkheid van het lot anderzijds."

Pippa Ravensteijn over Het boek van wonderlijke nieuwe dingen - Michel Faber *****

"Het boek van wonderlijke nieuwe dingen besluipt je. Je wilt weten waar Peters voorganger is gebleven, hoe zijn eerste ontmoeting met de Oasians zal gaan. Langzaam kom je erachter dat de organisatie met opzet gematigde mensen heeft geselecteerd en dat Bea daarom niet mee mocht. Niets is toeval."

Klik hier voor meer recensies.