Hebban Literatuur recensie top 10 juni

Sandra Niemeijer over Geronimo - Leon de Winter ****

"Het is veel: het is een liefdesgeschiedenis, een roman, een thriller, met daarin telefoongesprekken, een toespraak van Obama, gedachten over goed en kwaad. Het boek is spannend tot het einde. Toch bekruipt je op het einde het gevoel dat het allemaal te veel is. In ieder geval één wonder te veel: Apana’s wonder."

Koen Driessens over J - Howard Jacobson ***

"Een donker en pessimistisch boek is J geworden, wat alleen maar het waarschuwende effect ervan versterkt: of we nu jagende wolven of geduldige tarantula’s zijn, we leggen het af tegen elkaar wanneer we onszelf verloochenen."

Pippa Ravensteijn over De kleine Roemeense die nooit glimlachte - Lola Lafon ****

"Data, plaatsen en gebeurtenissen zijn 'gerespecteerd' maar de gesprekken tussen de auteur en de turnster zijn fictief. Met dat laatste dekt Lafon zich misschien wel in tegen een aanklacht van de echte Nadia."

Ellen IJzerman over Een honger - Jamal Ouariachi *****

"Deze orgie van literaire stijlen zorgt ervoor dat wat in andere handen een suf pamflet zou hebben opgeleverd, nu aangenaam verfrissend in je gezicht bubbelt en briest, terwijl dat het laatste is waar je aan denkt bij een biografie over een pedofiel."

Mirjam Burger over De Japanse minnaar - Isabel Allende ****

"De roman gaat behalve over ouderdom in grote mate over identiteit, maatschappelijke (in-)tolerantie, trouw en onvoorwaardelijkheid. De karakters van de hoofdpersonen zijn stuk voor stuk zorgvuldig uitgewerkt, met als grote gemene deler dat ze allemaal op een bepaalde manier een outsider in de maatschappij zijn."

Ton van der Molen over De malloten van Stavanger - Gaute Heivoll ***

"Het verhaal komt -weinig origineel- op gang als de hoofdpersoon na de dood van zijn vader het ouderlijk huis leeghaalt en daarbij ook de papieren van de opvang tegenkomt. Dan begint een chronologische terugblik die veel weg heeft van een feitenrelaas. Pas na een pagina of zestig komt er enige spanning in het verhaal, maar die verdwijnt al snel weer."

Elsbeth van der Ploeg over In het licht van wat wij weten - Zia Haider Rahman ***

"Een boek dat lekker vlot wegleest is niet per definitie goed, en zo is dit boek dat wat meer geduld vergt niet slecht. Toch zou dat geduld meer beloond zijn als Rahman zijn verhaallijn net iets meer prioriteit had gegeven dan zijn grote ambities. Hij zou dan niet slechts een interessant, maar een fantastisch boek hebben geschreven."

Guy Doms over De Oxymorontheorie - Pieter Aspe ***

"Deze roman heeft de tand des tijds goed doorstaan. Echter de theorieën die hier aan bod komen, de ene al wat geloofwaardiger dan de andere, alsook het gefilosofeer worden soms bijna eindeloos uitgesponnen."

Jan Jorna over De engel en de adelaar - Bettina Drion en Hans van den Pol ****

"Hoewel de uitdieping van de personages niet uitgebreid is, is de schrijfstijl in orde; mooie, rustige zinnen met af en toe prachtige symboliek: “De gekromde bovenkant (van de paraplu) rijst als een vraagteken op uit de grond.” Deze som van schrijfstijl, verrassende wendingen en een goed zichtbaar uitgewerkt thema, maakt het een heerlijk te lezen roman."

Daphne Meijer over Krekel krekel - Bi Feiyu ***

"Deze schrijver kruipt in de huid van zijn personages en beschrijft hun wel en wee met een droge, bijna absurde humor."

Meer recensies lees je hier.