Hebban Literatuur recensie top 10 maart

Elsbeth van der Ploeg over Een goede school - Richard Yates ****

"Een goede school hoef je niet te lezen voor sierlijke volzinnen of uitgebreide karakterstudies. Het talent van Yates zit in de subtiele spanningen van het alledaagse die hij feilloos weet aan te wijzen. Maar de grootste kracht van deze roman ligt in de dreiging die de auteur langzaam laat opdoemen op de achtergrond."

Ton van der Molen over Een onschuldig meisje - Bernlef ***

"Bernlef stuurde het manuscript van Een onschuldig meisje twee weken voor zijn dood naar de uitgever. Het lijkt erop dat hij een onvoltooid werk nog haastig heeft afgemaakt. Dat zou een verklaring kunnen zijn voor de onevenwichtige opbouw en voor een aantal slordigheden."

Hinke Brinkman over Alleen met de goden - Alex Boogers *****

"Boogers getuigt van diepgang door de soms onbeholpen en ongenuanceerde bespiegelingen van een filosofisch kind in ontwikkeling te beschrijven. Door de directe en veelal zeer beknopte en vlotte dialogen blijft hij heel dichtbij de realiteit."

Soraya Vink over Het meisje dat poppen liet spreken - Pep Bras ****

"Wanneer het boek uit is, lijkt de scheidslijn tussen fictie en werkelijkheid vervaagd. Pep Bras is erin geslaagd om zijn familieverhaal op een bijzondere wijze te presenteren via een tumultueus liefdesverhaal met een avontuurlijke inslag, dat dichterbij hem staat dan de lezer in eerste instantie vermoedt."

Koen Driessens over Fauser - Walter van den Berg en anderen ***

"De samenwerkende collectieven hebben ondanks hun vaak heel verschillende aanpak in vertelling en (underground) tekenstijl een behoorlijk samenhangend geheel afgeleverd. Het hoofdpersonage is alleszins consequent gebleven in zijn doen en laten, al is niet helemaal duidelijk of je hem nu sneu of snob moet vinden."

Guy Doms over Portret van een man - Jens Christian Grøndahl ****

"Grøndahl beschrijft in Portret van een man minutieus de emoties, gedachten, gevoelens en verlangens van zijn hoofdpersonage. Deze succesauteur hanteert een subtiele, poëtische schrijfstijl; af en toe een vleug ironie, doch steeds met een ondertoon van medelijden met zijn karakters. Je mag hem zelfs een taalvirtuoos noemen; kenners van zijn werk typeren hem als een literair raspaard."

Mirjam Burger over Echtscheiding in de lucht - Gonzalo Torné *****

"Hoewel de titel als die van een zelfhulpboek klinkt en een klaagzang niet het meest aantrekkelijke thema lijkt voor een roman, is dit een van de geestigste boeken van het moment."

Stefan van Mierlo over Het nulnummer - Umberto Eco **

"Buiten de gedateerdheid en aan Italië verbonden thematiek, vermoeiden de ellenlange uiteenzettingen van Braggadocio over het complot dat hij in kaart brengt de lezer eerder dan dat ze hem op het puntje van zijn stoel brengen. Een gemiste kans voor de gevestigde schrijver van wereldformaat die Umberto Eco is."

Joop Rose over Vissen hebben geen voeten - Jón Kalman Stefánsson ****

"Dood en leven, liefde en verdriet, verlies, wraak en pijn; kun je dit boek dan nog wel met plezier lezen? Nou en of, want Stefánsson schrijft bij vlagen prachtig proza, ook wanneer hij de beperkingen van taal benoemt (...)"

Alex Hoogendoorn over Dertig dagen - Annelies Verbeke *****

"In Dertig dagen is het Verbeke buitengewoon goed gelukt haar scherpe observaties van omgevingen en maatschappelijke ontwikkelingen te verwerken in een meeslepend verhaal."