Het Donderdag Dilemma: Mmm, het boek was toch beter

Begin deze week werden voor de zevenentachtigste keer de Oscars uitgereikt. Naast de bekende beeldjes voor beste film, beste regie, beste mannelijke hoofdrol, beste vrouwelijke hoofdrol etc. wordt er ook altijd een Academy Award uitgereikt voor het best bewerkte scenario. Het script van die film is dan gebaseerd op een andere bron. Vaak is dat een boek, soms een kort verhaal of een toneelstuk.

Veel thrillers waren in de afgelopen jaren de inspiratie voor een spannende film. Zo is een flink aantal legal thrillers van John Grisham verfilmd. Denk bijvoorbeeld aan The Pelican Brief, The Firm (met Tom Cruise in de hoofdrol) of The Client. Lee Child zag een van zijn Jack Reacher-boeken (en een minuutje van zichzelf) terug op het grote scherm. 'Onze' Anton Corbijn verfilmde A most wanted man van John le Carré, Dennis Lehane schreef Mystic River en Shutter Island, die het later tot blockbuster zouden schoppen. En wat te denken van Stephen Kings The Shining, The Green Mile en The Shawshank Redemption? Of The Silence of the Lambs van Thomas Harris met een onovertroffen Anthony Hopkins als carnivoor Hannibal Lecter?

Ook veel Nederlandse thrillers zijn naar het witte doek gebracht, waaronder bijna het hele oeuvre van Saskia Noort. De verfilming van thrillers van Esther Verhoef en Simone van der Vlugt staat op stapel. En we herinneren ons natuurlijk de films 06/05 (Tomas Ross), Stuk! (Judith Visser), Daglicht (Marion Pauw), Bellicher (Charles den Tex), Cop vs Killer (van schrijver én regisseur Simon de Waal) en Spoorloos (Tim Krabbé).

Laat je gedachten eens gaan over de vragen van vandaag: Welke film was volgens jou beter dan het boek? Welke thriller had beter niet verfilmd moeten worden? Ben je door het zien van een film de daarop gebaseerde thriller gaan lezen? Moeten goede boeken wel verfilmd worden? Is het niet beter de 'verbeelding' van het boek over te laten aan de fantasie van de lezer?