Interview / Bob de straatkat, niet zomaar een kat

Pagina 2 van 2

De onzichtbaarheid op straat

Dat was vroeger natuurlijk wel anders.

'Ik weet niet hoe Bobs leven eruit zag voordat ik hem ontmoette, maar ik zat in een dal. Ik leefde van dag tot dag met geen vooruitzicht op een goed leven. Toen Bob op mijn stoep stond, besloot ik hem te verzorgen omdat hij gewond aan zijn poot was. Het laatste beetje geld dat ik had, gebruikte ik om Bob naar de dierenarts te brengen. Terwijl hij herstelde deden we dingen zoals samen tv kijken en op een dag besloot Bob mij te volgen op weg naar een straatoptreden. Sinds die dag zijn we onafscheidelijk. Bob is degene die mij een reden gaf om af te kicken en goed voor mezelf te zorgen, zodat ik goed voor hem kon zorgen. En door Bob heb ik nu m’n eigen huis.' 

Een heel lief, misschien wel zoetsappig verhaal voor sommige mensen. Maar ik vond het ook goed dat de film de keiharde realiteit laat zien van wat het betekent om op straat te leven.

'Ja, dat is natuurlijk ook onderdeel van mijn verhaal. Het is geen vrolijk onderwerp, maar ik ben wel heel blij dat mensen hierdoor misschien gaan inzien dat de zwerver die je op straat voorbijloopt ook gewoon een mens is zoals jij en ik. Het kan iedereen overkomen, dat je zomaar op straat komt te staan. Iedereen heeft ook zijn of haar eigen verhaal. Ik vond het vooral heel mooi om te zien dat Luke zo geïnteresseerd was in mijn verhaal. Hij vroeg of ik hem de ins en outs wilde laten zien van overleven op straat. Dus toen hebben we een hele dag en nacht samen opgetrokken. We hebben muziek gemaakt op straat en ’s nachts liet ik hem zien hoe ik plekken vond om te overnachten. Hij was daar echt van onder de indruk. Hoe onzichtbaar je bent als je op straat leeft.' 

En tegenwoordig doe je ook heel veel om dit soort onderwerpen aan te kaarten bij een groter publiek.

'Ik ben inderdaad ambassadeur van The Big Issue Foundation, een goed doel dat daklozen helpt, en de Blue Cross (een liefdadigheidsorganisatie die voor het welzijn van dieren opkomt, red.). Zonder al dit succes had ik dit nooit kunnen doen, dus ik ben zo dankbaar dat ik uit die situatie heb weten te komen en nu iets terug kan geven. Het doet wat met je om zoveel positieve reacties te ontvangen.' 

Extreem

Over reacties gesproken, wat is een van de gekste of bijzonderste reacties die je hebt gekregen?

'Ze zeggen dat kattenliefhebbers vaak een beetje gek zijn. Ik zeg niet dat het waar is, maar ik heb heel wat gekke reacties in de loop der jaren gehad. Wel lief, hoor. De hoeveelheid sjaals die fans voor Bob breien is echt ongelooflijk. Ik heb zeker wel 2 koffers vol met sjaals. En laatst twitterde iemand dat ze de film al negen keer heeft gezien sinds die uit is. Dat is toch mooi?' 

Mooi. Een beetje extreem. Je zou het allebei kunnen noemen. Wat doe je nog meer tegenwoordig?

'Ik heb een eigen studiootje waar ik aan m’n eigen muziek werk, dus hopelijk komt daar binnenkort iets moois uit. En verder zijn we nu vooral druk bezig met het promoten van de film. Eergisteren waren we in Berlijn, daarvoor in Londen. Dus ik kijk er ook weer naar uit om weer rustig thuis te zitten en gewoon een beetje niks te doen.' 

Zoals Bob nu doet.

(Bowen lacht.)
'Zullen we Bob maar erbij halen?'   

In al zijn roodharige glorie verschijnt Bob ongeveer een kwartier later. Bowen waarschuwt nog even dat-ie wat chagrijnig kan overkomen, omdat hij net heeft geslapen. Bob bedoelt hij. Ik knik. Het moment is eindelijk daar. Ik heb nog nooit een kat zo cool en relaxt gezien tijdens een fotoshoot als Bob. En ik begrijp ook ineens waarom Bob bodyguards, of “Bobyguards” zoals Bowen ze noemt, heeft. Uit het niets, verschijnt er een vrouw die voordringt en met Bob op de foto wil. Maar goed, Bob is ook niet zomaar een kat.

Giveaway

Ben jij benieuwd naar Bob de straatkat en wil je de boekverfilming dolgraag zien? Wij maken een aantal lezers blij met het boek én 2 filmkaartjes! Doe gauw mee met de giveaway!