Verbeeldingswerelden: draken, bergbouwers en verzengende hitte

Nu eens geen aandacht voor plot, personages en spanningsboog. Hier staat de wereldbouw in boeken centraal. De geschiedenis en achtergrond, het landschap en de cultuur, de religie, magie en/of technologie, flora & fauna & monsters, de omgeving, de geschiedenis en natuurlijk wat er anders aan is dan wat wij kennen. De oproep aan Nederlandstalige auteurs werd met zeer veel inzendingen beantwoord, dus het was moeilijk om te kiezen uit de vele fantastische, verzonnen planeten, stelsels en werelden.

In deze eerste aflevering van de serie Verbeeldingswerelden besteden we aandacht aan maar liefst drie fantasywerelden. Allereerst vertelt auteur An Janssens over de wereld van haar Drakentrilogie (Drakenkoningin, Drakentovenaar, Drakenvuur). Daarna komt Olivier Sted (pseudoniem van Patrick Bauwens aan het woord over de wereld van De Bergbouwers van Metis Bidenk, uit het gelijknamige boek dat deze maand verschijnt (onder zijn pseudoniem Olivier Sted). Tenslotte beschrijft Martijn Lindeboom de brute wereld die de achtergrond vormt voor het verhaal 'De vernietiging van de jiten' uit de bundel Halloween Horror Verhalen.

De wereld van An Janssens

De wereld van de Drakentrilogie is er een van extremen. Ze is kaal en uitgestorven, maar tegelijkertijd waanzinnig drukbevolkt. Het is er zo koud dat een mens zonder gepaste kleding binnen een paar minuten bevriest, en zo heet dat wind brandt als vuur.  

Een wereld in twee stukken

Tovenaars hebben het nooit kunnen laten om met magie te experimenteren. Zevenhonderd jaar geleden liepen hun proeven uit de hand en ontsnapte het levende vuur. Om de rode vlammen tegen te houden creëerden de tovenaars de Grote Muur, een ondoordringbare grens die de wereld in twee verdeelt.

Maar het was tevergeefs. Diep in het zuiden heeft het vuur zich gevestigd, waardoor alles daar in woestijn is veranderd, terwijl het noorden een gigantische sneeuw- en ijsvlakte is geworden. Het merendeel van de dieren en planten zijn ondertussen uitgestorven, en de overblijvers stevenen op hetzelfde lot af. Ze verschansen zich dichtbij de Grote Muur, waar warmte en kou elkaar een beetje opheffen. Maar voor hoe lang nog?  

Gebouw op gebouw, toren op toren

In Drakenkoningin verkleum je in het noorden, waar de mensen zich hebben teruggetrokken in de immense Stad die tegen de Grote Muur is geperst, gebouw op gebouw, toren op toren, elke centimeter van die leefbare strook innemend.

Toch vind je nog wezens verder noordwaarts: sneeuwdraken. Nu de ijsberen, sneeuwtijgers en witte harpijen waarop ze jagen steeds zeldzamer worden, beginnen de draken de Stad aan te vallen, op zoek naar menselijke prooien. Ook in de Stad leven trouwens magische schepsels, die lang geleden door tovenaars zijn gecreëerd: Gedachtenplanters, Wolven, Sluipmuizen, Molratten.

De mensen gaan bovendien verder waar de tovenaars zijn gestopt, in de hoop de vuurdraak te creëren die volgens de profetie een einde aan de kou zal maken. Maar ze missen de magie van weleer, en uit hun pogingen ontstaan slechts miskleunen, inktzwarte wezentjes die ze Liften noemen, want het enige waar deze gevleugelde schepsels goed voor zijn is mensen van de ene toren naar de andere vliegen.  

Sprookjes over zonlicht, wolken en regen

Drakentovenaar neemt je mee naar de andere helft van de wereld. Door de vreselijke hitte zit iedereen gevangen in de bergketen die langs de zuidkant tegen de Grote Muur staat. Het is een gigantisch netwerk van ondergrondse dropen en steden, waar verhalen over zonlicht, wolken en regen slechts sprookjes zijn.

Zeg er nooit drie keer achter elkaar hetzelfde, maak nooit drie keer dezelfde beweging, want dan komen de Buigers je halen, gesluierde vrouwen zonder ogen en zonder stem. Ook in de bergen zijn de mensen dus niet alleen. Naast Gevoelsombuigers, Magiezuigers en Steenharpijen, vind je hier het handvol resterende tovenaars. Zij regeren de grottenwereld vanuit een immense spelonk, Cytrix.

De tegenstellingen in Cytrix reflecteren die van de ganse bergketen. Koningsheuvel is prachtig, groen opgelicht door magische tovenaarstekens, terwijl de tegenoverliggende liggende flank, Boerenberg, vuil en duister is. Een opstand tegen de tovenaars broeit.  

De bron van het levende vuur

Pas in Drakenvuur kom je weer uit de bergen, doorbreek je de Grote Muur en zie je de schijnbaar eindeloze woestijnen van het zuiden, op weg naar Vadrat. Want daar bevindt zich de bron van het levende vuur, en daar zal de wereld voor eens en voor altijd worden gered... of vernietigd.  

Nieuwsgierig geworden? Begin dan in Drakenkoningin!

Lees verder over De Bergbouwers van Metis Bidenk.