Hollandse Nieuwe: Joyce Spijker, Inge Duine en Jobien Berkouwer

In het dagelijkse leven hebben ze uiteenlopende beroepen. Inge Duine werkt als docent communicatie, Jobien Berkouwer stelt als profiler daderprofielen op en Joyce Spijker is schrijfcoach en blogger. Echter, het schrijven en debuteren met een spannende thriller verenigt hen. Tijd om deze debutanten te vragen naar de totstandkoming van hun debuutthrillers, van het moment dat een idee levensvatbaar is voor een boek tot dat felbegeerde moment van het ontvangen van het allereerste exemplaar.

Puzzelstukjes die naar de climax leiden 

De Nederlandse thrillermarkt kent de laatste jaren met name veel vrouwelijke debutanten, waardoor de concurrentie steeds heviger lijkt te worden. Waarom kozen deze schrijfsters dan juist voor het thrillergenre en niet voor een literaire roman of andersoortig genre?  

Inge Duine won de schrijfwedstrijd ‘Schrijf en Huiver’ die werd uitgeschreven door uitgeverij De Fontein en De Schrijfacademie. De felbegeerde beloning was het contract voor de uitgave van haar manuscript. ‘Ik wilde wel eens zien of ik een thriller kon schrijven. Wat ik leuk vind aan het thrillergenre is dat je in je hele verhaal puzzelstukjes moet neerleggen die naar de climax leiden, maar dat je tegelijkertijd ook weer niet te veel moet weggeven. Doseren dus, terwijl je in ieder hoofdstuk wel een cliffhanger moet toevoegen om de lezer weer door te laten lezen. Met die balans heb ik veel geworsteld tijdens het schrijven.’  

Voor Jobien Berkouwer is de keuze voor het thrillergenre bijna vanzelfsprekend door haar achtergrond en werkervaring in verschillende functies bij de politie. Het idee voor haar debuutthriller Zomermeisjes zat al lang in haar hoofd. ‘Ik heb 15 jaar bij de politie gewerkt in diverse functies en heb dus veel gezien en meegemaakt. Eerst in uniform op straat, bij jeugd en zeden, de recherche en moordzaken. Het idee voor dit boek ontstond tien jaar geleden en zit dus al heel lang in mijn hoofd, nu is het er eindelijk.’  

Hoewel Joyce Spijker debuteert in het thrillergenre, is In de familie het tweede boek dat ze aan haar CV mag toevoegen. Na het schrijven van de roman Spotlight, lonkte het thrillergenre dusdanig om de overstap te maken. ‘Al gauw merkte ik dat ik juist die spanningsopbouw in een boek, het beeldend schrijven en het vasthouden van de lezer het leukste vind om te doen. Die elementen passen perfect in een thriller, dus toen ben ik overgestapt.’

Creatieve geesten

Op de vraag wat het mooiste aspect van het schrijversvak is, zijn de antwoorden van de drie schrijfsters eensgezind. Het creëren van een nieuwe wereld en bijbehorende personages is volgens hen absoluut één van de leukste dingen in het schrijfproces. Het biedt echter ook mogelijkheden om dingen uit de beroepspraktijk op een boeiende wijze te verwerken, zoals Jobien Berkouwer deed: ‘Ik ben natuurlijk gek van mijn vak en gefascineerd door daders die gruwelijke delicten plegen. Die kennis die ik hierover heb opgedaan wil ik graag delen met anderen zodat zij een inkijkje krijgen in hoe het er echt aan toegaat bij de politie.’  

Joyce Spijker wijst meerdere momenten aan, maar merkt toch wel één moment aan als magisch: ‘Een van de mooiste momenten is ook als het schrijven vanzelf lijkt te gaan, die momenten van ‘flow’ waarin je vingers sneller over het toetsenbord ratelen dan jezelf lijkt te denken. Dan vertelt het verhaal zichzelf en dat is magisch.’  

Uiteraard zijn er ook zwaardere momenten tijdens het schrijven. Zo ligt eenzaamheid al gauw op de loer volgens Inge Duine, vindt Joyce Spijker het schaven aan een tweede versie het lastigst en zegt Jobien Berkouwer dat het af en toe ook nodig is om afstand te nemen.

De ultieme inspiratie is de deadline?

Voor iedere schrijver is inspiratie op verschillende moment in het schrijfproces vriend of vijand. Waar de één gebruik maakt van bepaalde rituelen, zegt de ander dat het een kwestie van 'doen' is. Hoe zijn deze drie schrijfsters omgegaan met inspiratie tijdens het schrijven van hun debuutthriller?

Voor Jobien Berkouwer was de inspirator een personage: 'De dader uit Zomermeisjes. Ik ben in zijn hoofd gekropen, heb geput uit mijn eigen ervaring als profiler, en heb hem gemaakt tot wie hij is. Inclusief wat hij heeft meegemaakt en uiteindelijk de delicten die hij heeft gepleegd. Eigenlijk een soort omgekeerd profilen: eerst een persoon creëren en dan het delict erbij bedenken.'  

Actuele gebeurtenissen in de sportwereld zorgden ervoor dat Inge Duine getriggerd werd door de vraag hoe ver mensen precies gaan om te winnen. 'In 1998 keek ik als klein meisje de Tour Dopage, de Tour de France van dat jaar. Het was de eerste keer dat ik over doping hoorde en de gebeurtenissen maakten grote indruk op me. De afgelopen jaren kwamen er dopingbekentenissen van wielrenners naar boven die soms te bizar voor woorden waren.'

'Het meest inspirerende zijn vaak andere boeken en andere goede schrijvers, maar ook de wereld om me heen,' zegt Joyce Spijker. 'Van andere auteurs leer ik vooral het vakmanschap, door te analyseren wat zij doen en met plezier hun werk te lezen. De onderwerpen voor mijn eigen verhalen komen vaak voort in wat ik zie, hoor of meemaak. Vaak merk je onder het schrijven dat je hersenen zich als spons gedragen en dat je veel details opslaat waarvan je het bestaan niet eens weet, maar die dan op commando boven komen drijven als je ze nodig blijkt te hebben.'

Verleid de lezer!

Hoewel de thriller het bestverkochte genre in Nederland is, kan de lezer soms verdwalen in het overweldigende aanbod. Hebban daagde de drie debutanten uit om in drie zinnen uit te leggen waarom jij juist hun boek moet gaan lezen!  

Jobien Berkouwer over haar thriller Zomermeisjes

‘Het is allereerst gewoon een ontzettend spannend boek, ik hoor nu al dat mensen die het lezen het niet kunnen neerleggen. Je krijgt verder een zeer realistisch inkijkje in hoe een profiler echt te werk gaat bij het vinden van een seriemoordenaar. Tenslotte zie je hoe de politie werkt bij dit soort zaken en wat een jonge vrouw allemaal mee maakt in de macho mannenwereld van de politie.’  

Inge Duine over haar thriller De laatste Tour

‘De laatste Tour is een thriller die ook leuk is voor lezers die niet van wielrennen houden: zij kunnen zich identificeren met Thilliez, de rechercheur die het onderzoek leidt. En ongemerkt kun je, net als Thilliez, toch je wielerkennis bijspijkeren, zodat deze zomer iedereen versteld staat als je ineens kan meepraten over het koersverloop van de Tour. Ik denk dat de echte wielerliefhebbers vooral de scènes waarderen die gebaseerd zijn op gebeurtenissen uit de echte Tour de France van 1997.’  


Joyce Spijker over haar thriller In de familie 

‘In de familie trekt je direct weg uit de werkelijkheid en laat je kennismaken met de wereld van de familie Satijn waarin niets is wat het lijkt. Het is heel beeldend geschreven, leest vanaf de eerste zin heerlijk weg blijft spannend tot de laatste pagina. Ideaal voor op vakantie deze zomer!’

De bladzijde omslaan

Na het afronden van een debuutthriller, is de eerste belangrijke stap dat het manuscript wordt uitgegeven. Zijn de schrijfsters besmet met de schrijfmicrobe en worden zij alweer naar hun laptop gelokt om een nieuw spannend verhaal aan het papier toe te vertrouwen? De drie schrijfsters hebben opvallend genoeg plannen die te maken hebben met personages uit hun debuutthrillers.  

‘Ik heb wel al een idee dat te maken heeft met Patricia Wale, een van de personages uit De laatste Tour,' zegt Inge Duine. ‘Dat idee speelt zich een paar jaar na 1997 af, ook tijdens een groot sportevenement. In de zomervakantie ga ik dit idee verder uitwerken, ik wil eerst even stilstaan en genieten van mijn debuut.’  

Bij Joyce Spijker vechten verschillende ideeën om voorrang: ‘Ik ben nog aan het twijfelen tussen twee ideeën, die allebei een boek worden maar nu nog vechten om voorrang. Ik denk dat het een verhaal wordt waarin een bijfiguur uit In de familie de hoofdrol gaat opeisen. Op dit moment werk ik die plannen uit en als de promotie van In de familie achter de rug is, ga ik deze zomer weer met veel plezier schrijven. Want het kriebelt nu al!’  

Lot van Dijk zal opnieuw een rol gaan spelen in de tweede thriller van Jobien Berkouwer: ‘Er zijn inderdaad al plannen voor een vervolg. De contouren van de zaak die Lot van Dijk daarin gaat oplossen ben ik aan het uitwerken. Het wordt natuurlijk allereerst weer ontzettend spannend.’

Een toekomst als schrijver?

Hoewel een bestaan als schrijver maar voor weinig Nederlandse thrillerschrijvers is weggelegd, zijn de drie schrijfsters wel vastbesloten om bepaalde dingen te gaan bereiken. 

Inge Duine heeft veel geleerd en ze zou de betreffende leerpunten in een volgend boek mee willen nemen en zichzelf verder willen verbeteren. Ze geeft de lezer wel een leesadvies mee: 'Ik wil graag boeken schrijven die lekker weglezen, maar waarbij lezers na afloop wel gaan nadenken over de ‘what if’-vraag; stel dat het zo gegaan is?'

Naast haar baan als profiler is het een sterke wens van Jobien Berkouwer om een succesvol en graag gelezen schrijver te worden. 'Ik wil de lezer telkens boeien door een nieuw perspectief toe te voegen aan het thrillergenre.'  

Voor Joyce Spijker zijn haar pijlen gericht op een zo groot mogelijk lezerspubliek. 'Mijn boeken zijn bedoeld als entertainment, dus hoe meer mensen ik daar een plezier mee kan doen hoe beter,' zegt ze. 'Als ik er over een paar jaar mijn werk van kan maken en dus nog meer tijd krijg om te schrijven, zou dat fantastisch zijn!'

Benieuwd geworden naar de debuutthrillers van dit aanstormende thrillertalent? Op Hebban maak je nu kans op één van de Hollandse Nieuwe thrillerpakketten! Bekijk het kader rechts naast dit interview voor meer informatie.