Hot or Not? 'De tijd van de vuurbloemen' van Sarah Lark

Die Zeit der Feuerblüten, deze week in het Nederlands verschenen als De tijd van de vuurbloemen is het eerste deel van Sarah Larks nieuwe Nieuw-Zeeland trilogie. Later dit jaar zal ook het tweede deel verschijnen, De zang van de hoornschelp, in 2019 gevolgd door het afsluitende deel, De legende van de vuurberg. In De tijd van de vuurbloemen kiezen twee jonge vrouwen voor een nieuwe toekomst in het negentiende-eeuwse Nieuw-Zeeland.

Duitsland, 1837. Ida sluit zich aan bij een groep jonge mensen die naar Nieuw-Zeeland zullen vertrekken. Vrijheid en land, is hun beloofd. Maar als het aan Ida lag mocht Ottfried, haar door haar familie uitgezochte verloofde, wel achterblijven.

Nieuw- Zeeland, 1837. Cat is opgegroeid in een bordeel en weet dat ze binnenkort gedwongen zal worden om daar ook zelf de kost te verdienen. Ze vlucht weg, het binnenland in, op zoek naar een andere toekomst voor zichzelf.

Al snel ontdekken Ida en Cat dat je niet altijd iedereen op hun woord kunt geloven. Lukt het hen toch om het nieuwe begin te vinden dat ze zoeken?

Even helemaal uit de dagelijkse sleur

‘Ruim 800 bladzijden wegdromen’, beloofde Uitgeverij De Fontein bij de aankondiging van de nieuwe Sarah Lark. Voor liefhebbers van Downton Abbey en Outlander moet dit boek een schot in de roos zijn. Volgens acquirerend redacteur Sabrina Verbeek haalt De tijd van de vuurbloemen ‘je even helemaal uit de dagelijkse sleur. Je wordt meegesleept in een heerlijk verhaal over twee heel verschillende vrouwen die toch meer met elkaar gemeen blijken te hebben dan je eerst denkt. Als je uren later weer opkijkt, kom je eigenlijk terug uit een soort mini-vakantie naar het schitterende Nieuw-Zeeland van de negentiende eeuw.’

De feelgoodlezers

Onder de leden van Hebbans Feelgood Club is Sarah Lark een geliefd auteur. Zo werd haar laatste (standalone) roman Een nieuwe wereld vorig jaar nog heel enthousiast ontvangen door de clubleden. ‘Vanaf de eerste pagina zat ik volledig in het verhaal en ik vloog erdoorheen, omdat ik gewoon per se wilde weten hoe het verder ging’, schreef Diana, en Janneke omschreef het verhaal als ‘interessant, meeslepend en uniek.’ Voor de nieuwste roman van Lark vormden Helma Koot, Janneke Elderbroek, Lore van Dun, Marieke Scheers en Renate Versluis een Hot or Not panel. Gingen zij net als Sabrina Verbeek ook op een mini-vakantie naar het negentiende eeuwse Nieuw-Zeeland?

Oeps… wat dik!  

Voor Marieke was De tijd van de vuurbloemen de eerste roman van Sarah Lark die ze las. ‘Ik had al een hoop goede dingen over deze schrijfster gehoord. Enige schrik had ik wel toen ik zag wat ik binnen kreeg, bijna 800 pagina’s, wat als het me niet zou bevallen?’ Voor Lore gold precies hetzelfde, zij was bang dat een verhaal van ruim 800 pagina’s langdradig zou zijn. Ook Helma moest wel even slikken toen ze zag hoeveel pagina’s deze roman telt: ‘Stel nou dat het boek een Not zou zijn, dan zou ik me door al die pagina’s heen moeten worstelen.’ Janneke had ook wat twijfels aan het begin, maar om een andere reden. ‘Haar laatste boek, Een nieuwe wereld, was een standalone en weer heel anders dan haar eerdere boeken. Bovendien schreef Sarah Lark al eerder over Nieuw-Zeeland dus hoe origineel kan deze nieuwe roman zijn?’ Gelukkig verdwenen de twijfels van Marieke, Helma en Janneke al gauw als sneeuw voor de zon. ‘Ik zat direct helemaal in het verhaal en leefde mee met Ida en Karl in Duitsland en met Cat in Nieuw-Zeeland’, aldus Helma. Ook de overige dames uit het panel werden direct door het verhaal gegrepen.

Toveren met woorden

Sterk aan de boeken van Sarah Lark zijn de personages die ze opvoert. ‘Zij maken het verhaal en nemen je mee in het leven van de kolonisten en bewoners in het Nieuw-Zeeland van de negentiende eeuw’, merkt Janneke op. Ze vervolgt: ‘Opvallend is dat beide hoofdpersonages van dit boek arme jongeren zijn zonder hoop op een betere toekomst. Dat zorgt ervoor dat dit verhaal toch weer anders is dan Larks voorgaande boeken over Nieuw-Zeeland. De hoop op een betere toekomst voor deze personages zorgt voor de verbinding tussen het verhaal en de lezer en daardoor blijf je doorlezen.’ Net als Janneke leefde ook Helma enorm mee met de personages: ‘Wat afschuwelijk als je zoals Ida in het keurslijf van het geloof wordt geperst en je je moet onderwerpen aan het mannelijk gezag zonder dat je enige zeggenschap over je eigen leven hebt. Soms wilde ik haar door elkaar schudden als ze bij die lapzwans van een Ottfried bleef.’ Marieke vult aan dat het knap is hoe Sarah Lark de empathie van haar lezers weet op te wekken. ‘Het is haar gelukt om alle personages direct duidelijke karaktereigenschappen mee te geven. Als een schrijfster dat zo weet over te brengen, is dat als toveren met woorden.’

Interessante geschiedenis

Lore is eigenlijk niet zo’n liefhebber van historische romans. ‘Een boek dat zich afspeelt in 1837 zou ik niet zo snel uitkiezen.’ Toch werd ze blij verrast door De tijd van de vuurbloemen: ‘Het is niet alleen een mooi verhaal, het heeft mij ook echt wat geleerd. Bijvoorbeeld hoe de Maori zijn omgegaan met de komst van de kolonisten.’ Renate is het daarmee eens en vond het ook mooi om te lezen hoe er in die periode met verschillende geloven werd omgegaan. ‘Het leuke aan dit boek is dat er ook Maori zinnen in staan en dat je veel van de geschiedenis meekrijgt.’ Helma vond het bijna schokkend om te lezen hoe de blanke kolonisten de Maori’s behandelden: ‘Ik kreeg een soort plaatsvervangende schaamte over hoe zij zich mijlenver boven hen verheven voelden en hen beschouwden als ongeletterde, domme wilden. Het was eerder andersom. Die zichzelf overschattende blanke kolonisten waren ronduit dom, onbehouwen en respectloos.’ 

Sarah Lark moet volgens Renate een hoop tijd in research hebben gestoken en dat maakt het verhaal geloofwaardig. ‘Toen ik in het nawoord las dat veel van de gebeurtenissen echt gebeurd zijn, gaf dat het boek meteen wat extra’s’, geeft Lore aan. Naast de gebeurtenissen die werkelijk hebben plaatsgevonden, hebben ook verschillende personages uit De tijd van de vuurbloemen echt bestaan. Dat maakt het verhaal nóg interessanter, vinden ook Marieke en Helma. ‘Zelfs Chasseur, de hond, blijkt een historisch figuur te zijn’, aldus Lore.

Realistische beschrijvingen

‘De beschrijvingen van het land en van het leven halverwege de 19^e eeuw -met de ontberingen die de kolonisten doormaakten- zijn zó realistisch beschreven dat ik vaak vergat dat ik thuis op de bank zat’, zegt Marieke. ‘Ik liep met Cat tussen de Maori’s en voelde de regen en de ellende van Ida bij de regenval en overstromingen.’ Janneke herkende direct de schrijfstijl zoals ze die van Lark is gewend uit andere boeken: ‘Goed te lezen dialogen en veel mooie beschrijvingen van de bewoners in Nieuw-Zeeland, maar ook hoe de mensen leefden in Duitsland, voordat ze besloten naar Nieuw-Zeeland te vertrekken.’ Renate is onder de indruk van de manier waarop Lark de natuur beschrijft. ‘Je ziet de Rata (vuurbloemen) gewoon voor je, en zoals ze beschreven zijn zou ik ze best in mijn tuin willen hebben.’

Boeiend van begin tot eind

Afzonderlijk van elkaar benoemen alle vijf dames dat deze roman bleef boeien tot het einde. ‘Hoewel het een dikke pil was, heeft Sarah Lark me geen moment verloren’, zegt Helma. ‘Beide verhaallijnen vond ik even boeiend tot het moment dat ze bij elkaar komen, misschien juist wel door de grote verschillen tussen beide vrouwen. Maar ook daarna bleef het verhaal me boeien.’ Renate voegt daaraan toe dat het verhaal nooit saai wordt: ‘Je blijft gewoon lezen. Dat wordt door Larks schrijfstijl makkelijk gemaakt. De hoofdstukken zijn steeds geschreven vanuit het oogpunt van Ida en Cat, waardoor je in het verhaal blijft.’ Hoewel Marieke het einde van de roman wat rommelig vond, ervaarde ze geen enkele dip tijdens het lezen. ‘Het is een constant goed lopend verhaal, één groot avontuur met verrassende beslissingen van de personages en genoeg drama, hoop en liefde.’

Het oordeel

Het is duidelijk: Sarah Lark is weer in topvorm en heeft met deze nieuwe roman weer een meeslepende verhaal geschreven. De beloftes zijn ingelost, de verwachtingen waargemaakt. De tijd van de vuurbloemen is Hot!

Helma: ‘Ik vond het echt een prachtige roman en kon bijna niet stoppen met lezen. Laat het volgende deel maar komen. Voor mij een regelrechte Hot!’

Janneke: 'Fans van Sarah Lark kunnen weer heerlijk genieten van een nieuwe trilogie die zich afspeelt in Nieuw-Zeeland. En voor iemand die nog nooit een roman van deze schrijfster heeft gelezen, is De tijd van de vuurbloemen een mooie kennismaking.'

Lore: ‘Ik ben grote fan geworden van Sarah Lark! Ze heeft mij absoluut overtuigd dat boeken waarin de geschiedenis verwerkt zijn helemaal top kunnen zijn.’

Marieke: ‘Voor mij is De tijd van de vuurbloemen zeker Hot! Dit is het eerste deel van een nieuwe serie en ik ben erg benieuwd naar wat er volgt.’

Renate:  ‘Heerlijk boek, weer een favoriete schrijfster erbij, waarvan ik graag meer boeken wil lezen, heerlijk!’  

Meer Hot or Not artikelen lees je hier.