Hot or Not? 'De vrouw van de rechter' van Ann O'Loughlin

Ann O’Loughlin is in haar thuisland Ierland een gerenommeerd journaliste. Ze werkte onder meer voor de Irish Independent en de Evening Herald en is momenteel werkzaam voor de Irish Examiner. Alhoewel ze ook al enkele jaren romans schrijft, is De vrouw van de rechter het eerste boek van haar hand dat in Nederlandse vertaling (van Sander Brink en Marike Groot) verschijnt.

De vrouw van de rechter is het verhaal van Grace. Haar leven verandert voorgoed als ze wordt uitgehuwelijkt aan een veel oudere, respectabele rechter. Met hem leeft ze in weelde, maar ze voelt zich eenzaam. Dan ontmoet Grace de jonge arts Vikram. Hij is alles wat haar man niet is en ze wordt hopeloos verliefd. Maar het zijn de jaren vijftig in Ierland, en wanneer Grace zwanger blijkt te zijn van Vikram, moet er worden afgerekend met dit schandaal. Direct na de bevalling wordt Grace dan ook naar een gesticht gestuurd. Vikram krijgt te horen dat ze is gestorven en keert met een gebroken hart terug naar India.

Dertig jaar later, na het overlijden van de rechter, krijgt zijn dochter Emma tijdens het opruimen van zijn spullen voor het eerst een beeld van de moeder die ze nooit heeft gekend. En ze doet hierbij enkele schokkende ontdekkingen… Terwijl een lang verborgen familiegeheim wordt onthuld, rijst de vraag: is ware liefde voor altijd?

Een werkelijkheid waarin je kunt wegdromen

Met het oorspronkelijk getitelde The Judge’s Wife veroverde Ann O’Loughlin in Ierland vele lezersharten. De roman stond twee maanden in de Ierse top 10 en werd genomineerd voor Roman van het Jaar door de Romantic Novel Association. Ook de media zijn vol lof over het boek. Zo schreef Irish Sunday Independent: ‘Een rijk verhaal vol passie, bedrog en geheimen’, en ging The Sunday Times daar overheen met ‘Een hartverwarmend verhaal, het soort boek dat je in één keer wilt verslinden.’

A.W. Bruna redacteur Ilse Arkesteijn is ervan overtuigd dat ook Nederlandstalige lezers van deze roman zullen genieten: ‘De vrouw van de rechter is een roman waar je doorheen vliegt. Het leest ontzettend lekker weg, heeft een mooi liefdesverhaal – maar beschrijft ook een heftige periode uit onze recente geschiedenis. Dat is wat het voor mij een extra lading gaf. Het is niet zomaar een romantisch verhaal; maar geeft een aangrijpend beeld van het lot van vrouwen nog maar enkele decennia geleden. De auteur werkt al jaren als journaliste, en met haar romans weet ze op een heel prettige manier een werkelijkheid te creëren waarin je kunt wegdromen, maar waarin je ook het drama van de hoofdpersonen meebeleeft.’

De feelgoodlezers

Is De vrouw van de rechter echt zo passievol en hartverwarmend als wordt beloofd? Zullen onze feelgoodlezers ook zo wegdromen bij dit liefdesverhaal? Janneke Elderbroek, Mandy Groenenberg, Nathalie Koenekoop, Helma Koot en Marieke Scheers uit de Feelgood Club van 10 mochten de roman alvast lezen en vellen hun oordeel.

Prachtige cover

Wat de dames allereerst opvalt is de prachtige cover van het boek. ‘De nostalgische, weemoedige sfeer die het oproept. Ik hou ervan!’, zegt Helma. Ook Marieke is onder de indruk van de cover en zou het boek zeker oppakken in de winkel.

Perspectiefwisselingen

Om het verhaal van De vrouw van de rechter te vertellen gebruikt Ann O’Loughlin drie vertelperspectieven. ‘Door de plaats en datum aan het begin van elk hoofdstuk weet je al snel wie er bij welke verhaallijn hoort, maar vooral de vele namen zijn in het begin even wennen’, vindt Mandy. Ook Nathalie heeft even de tijd nodig om aan de perspectiefwisselingen te wennen en komt daardoor niet meteen in het verhaal. Maar nadat de vijf lezers gewend zijn aan de perspectiefwisselingen en sprongen tussen het heden en verleden, lezen ze bijna allemaal met veel plezier door. De plot is volgens Nathalie goed uitgedacht en dit geeft het verhaal volgens haar kracht. ‘Doordat de verschillende verhaallijnen in langere hoofdstukken staan, en niet elke twee of drie bladzijden heen en weer springen, kan je je meer verdiepen in de personages en er een ‘band’ mee krijgen’, vindt Helma. Dat lukte Marieke helaas niet, voor haar bleven de personages vlak. ‘De schrijfster doet wel haar best om ze te beschrijven, maar het is net allemaal te kort, ik krijg geen connectie, met geen enkel personage.’

De verrassende plottwist in het verhaal deed Janneke juist beseffen hoe perfect geconstrueerd de roman is. ‘De personages zijn stuk voor stuk uniek en zo omschreven dat je je in elk van de personages uit het verhaal kunt verplaatsen.’

Plezierige schrijfstijl

Helma heeft genoten van de schrijfstijl van O’Loughlin: ‘de vloeiende zinnen, geloofwaardige dialogen en sfeerbeelden.’ Daar is Janneke het mee eens: ‘De prachtige, beschrijvende schrijfstijl zorgt ervoor dat je dit verhaal met plezier leest, ook als de gebeurtenissen in het verhaal even stil lijken te staan. Ann O’Loughlin kan stoffen van sari’s zo omschrijven dat je de stof bijna in je eigen handen kunt voelen.’

(On)geloofwaardig

Over de geloofwaardigheid van De vrouw van de rechter hebben de Feelgood dames nog wel wat verschil van mening. Zo lijken sommige details volgens Mandy niet te kloppen. ‘Emma is bijvoorbeeld totaal niet verbaasd wanneer zij een brief aan Grace vindt met als afzender Vikram. Ten eerste weet Emma niet beter dan dat haar moeder is overleden tijdens de bevalling. Ten tweede: waarom zou haar moeder (liefdes)brieven krijgen van een andere man dan haar ‘vader’, de rechter?’ Dit is een van de voorbeelden die het verhaal bij vlagen ongeloofwaardig maken voor Mandy. Wat op Helma niet helemaal overtuigend overkwam was hoe de rechter blijkbaar twee totaal verschillende persoonlijkheden had. ‘Zijn starre en liefdeloze houding naar zijn eigen dochter Emma en de goede, onzelfzuchtige kant voor anderen.’

Marieke is over meerdere aspecten van het boek niet zo te spreken. Zo vindt ze de verhaallijn over India vaag, is het niet geloofwaardig dat Emma kleding en make-up van haar moeder uit 1954 draagt en lopen de dialogen niet lekker. Daarnaast is het verhaal naar haar mening te voorspelbaar. ‘Zowel wat de rechter betreft (wil goed doen maar doet net het verkeerde), als de acties van Tante Violet. Er worden zoveel ‘subtiele’ hints gegeven die er te dik bovenop liggen.’

Nathalie vindt De vrouw van de rechter juist wél geloofwaardig, het zou volgens haar zo waargebeurd kunnen zijn. Mandy vult aan dat de tijd waarin het verhaal speelt goed is neergezet. ‘De gearrangeerde huwelijken, de haat naar buitenlanders, de gecompliceerde familierelaties. Ik wist niet dat de jaren vijftig zo streng waren.'

Emoties  

Mandy hoopte van tevoren al dat het verhaal haar niet onberoerd zou laten en dat het verhaal veel emoties zou oproepen. ‘Horen dat je grote liefde is overleden, terwijl dit niet zo is, een meisje dat schokkende ontdekkingen doet over de moeder die ze nooit heeft gekend….’ En ontroerend vond ze het boek zeker, al bleef het echte ‘tranentrekker’-effect voor haar uit doordat sommige emoties volgens haar af en toe was vlak werden neergezet. Nathalie voelde naast ontroering ook emoties van boosheid tijdens het lezen: ‘Eerst werd ik boos op de rechter, wat een lompe man, daarna steeds bozer op die tante Violet.’ Helma had vooral veel medelijden met Grace en haar vriendin Mandy. ‘Ik vond het bijna schokkend om te lezen hoe het er in de jaren vijftig aan toeging in psychiatrische klinieken en hoe je daar dus gewoon tegen je wil kon worden opgesloten terwijl je helemaal niets mankeerde.’ Aan emoties geen gebrek dus. ‘Knap van Ann O’Loughlin dat ze deze emoties en gevoelens weet op te roepen’, concludeert Helma.

Het oordeel

Hoewel de vijf dames van de Feelgood Club niet helemaal kritiekloos zijn wat betreft De vrouw van de rechter, loopt de temperatuur voor deze roman behoorlijk op.

Janneke: ‘De vrouw van de rechter heeft mij bijzonder geraakt! Het is simpel gezegd gewoon een heel mooi verhaal, met innemende personages en een adembenemende plottwist.’


Mandy: ‘Dat het verhaal zo goed in elkaar zit, alle puzzelstukjes aan het einde op hun plek vallen en het verhaal ook nog eens een happy ending heeft, maakt het voor mij een hot!’


Nathalie: ‘Ondanks dat dit een triest verhaal is, geeft het einde gelukkig dat heerlijke feelgood gevoel.’


Helma: ‘Een prachtig verhaal, dus van mij een volmondig HOT!’



Marieke: ‘Helaas, een verhaal met potentie, maar slecht uitgewerkt.’

Eerdere afleveringen van Hot or Not lees je hier.