Hot or Not? 'De zang van de hoornschelp' van Sarah Lark
Sarah Larks ‘Rata Station’-trilogie is niet haar eerste serie over Nieuw-Zeeland. Haar eerdere historische romans die zich in dit land afspelen werden stuk voor stuk bestsellers, net als haar boeken over de Caraïben. Ruim vier miljoen lezers maakten wereldwijd al kennis met de romans van deze schrijfster.
In De tijd van de vuurbloemen, deel 1 van ‘Rata Station’, volgden we twee jonge vrouwen die kiezen voor een nieuwe toekomst in het negentiende-eeuwse Nieuw-Zeeland. ‘De beschrijvingen van het land en van het leven halverwege de 19e eeuw -met de ontberingen die de kolonisten doormaakten- zijn zó realistisch beschreven dat ik vaak vergat dat ik thuis op de bank zat’, aldus Feelgood Clublid Marieke Scheers over dit boek. Ook deel 2 van de serie, De zang van de hoornschelp, speelt zich halverwege de negentiende eeuw af:
1853
Op Rata Station is een nieuwe generatie opgegroeid; Cat en Ida, die we nog kennen uit De tijd van de vuurbloemen, zijn trots op hun dochters Carol en Linda. Hun harde werken heeft de ranch gemaakt tot wat hij is, maar het succes wekt de afgunst van hun buren. Wanneer het noodlot toeslaat, hangt het toekomstige geluk van Carol en Linda aan een zijden draadje. Ze dreigen hun thuis kwijt te raken. Weten ze het tij te keren?
Heerlijk liefdesverhaal
‘Een prachtige roman over de geschiedenis van Nieuw-Zeeland,’ staat groot boven de aankondiging van De zang van de hoornschelp in de najaarsbrochure van Uitgeverij de Fontein. Na De tijd van de vuurbloemen mogen lezers ook dit tweede deel van de trilogie echt niet missen, vindt acquirerend redacteur Sabrina Verbeek: ‘Een heerlijk liefdesverhaal, rijk aan historische feiten en onvergetelijke beschrijvingen van het Nieuw-Zeelandse landschap. In meer dan 700 pagina’s laat Sarah Lark je weer teruggaan in de tijd en de mooiste avonturen beleven.’
De feelgoodlezers
Over de vraag of ze de temperatuur van De zang van de hoornschelp wilden peilen, hoefden de dames van de Feelgood Club niet lang na te denken. Natuurlijk wilden ze dat, en dan ook graag weer met dezelfde vijf clubleden als bij de Hot or Not met De tijd van de vuurbloemen, zodat ze weer fijn verder konden met de trilogie. Zodoende ontvingen Helma Koot, Janneke Elderbroek, Lore van Dun, Marieke Scheers en Renate Versluis de epub van deze roman, in de hoop dat dit tweede deel van de trilogie hen net zo goed zou bevallen als deel 1. Laten de vijf dames zich weer betoveren door het mooie Nieuw-Zeelandse landschap? En slaagt Sarah Lark er weer in om deze lezers bijna 800 pagina’s lang mee te slepen in dit historische verhaal?
Even inkomen
Toen Helma, Janneke, Lore, Marieke en Renate in maart van dit jaar het eerste deel van deze trilogie lazen, schrokken ze nogal van de dikte van de roman. Gelukkig bleek het boek elke pagina waard, dus die schrik was er – ook al telt deel 2 wederom bijna 800 pagina’s – deze keer niet. Met veel zin en hoge verwachtingen begonnen de feelgoodlezers aan De zang van de hoornschelp. Wel moesten een aantal dames even in het verhaal komen voordat ze er door werden gegrepen. ‘Welke dochter hoorde ook alweer bij welke moeder?,’ vroeg Helma zich af. Maar na een paar bladzijden had ze dat gelukkig weer op haar netvlies. ‘Daarna kon het grote genieten beginnen.’ Hetzelfde gold voor Lore: 'Doordat het een tijdje geleden was dat ik deel één las, waren niet alle personages en relaties mij nog bekend. Maar toen ik door deze moeilijkheid heen was, zat ik helemaal in het verhaal. Sarak Lark weet je rechtstreeks mee te nemen naar Nieuw-Zeeland.'
Bij Janneke en Marieke duurde het wat langer voordat ze volledig in het verhaal zaten. ‘De personages kwamen me al snel weer bekend voor, maar de focus is in dit boek veranderd. We zijn zeventien jaar verder en de dochters van Ida en Cat zijn opgegroeid,’ zegt Janneke, ‘daardoor is de aandacht verplaatst naar Mara, Carol en Linda en maken we in het eerste deel kennis met deze jonge vrouwen. De eerste 200 pagina’s lijken door Lark geschreven om deze nieuwe personages beter te leren kennen en om meer te weten te komen over de verhoudingen in Nieuw-Zeeland tussen de kolonisten en de Maori. Belangrijk voor het verhaal, maar wel iets moeilijker doorheen te komen omdat er nog weinig gebeurt.’ Daar is Marieke het mee eens, die eerste 200 pagina’s vond ze wat gezapig. ‘Het gaat goed op de schapenboerderij, iedereen is gelukkig, er is geen avontuur.’ Gelukkig volgt daarna een welkome twist: ‘Ineens is het niet meer zo braaf en idyllisch, maar laat het leven weer eens zien hoe hard het kan zijn. Het boek krijgt het avontuurlijke karakter van De tijd van de vuurbloemen weer terug, er wordt weer gereisd.’
Kolonisten versus Maori
‘In Sarah Larks bekende levendige schrijfstijl beschrijft ze zowel de bloedige strijd van de kolonisten als de Maori’, benoemt Helma. ‘Lark beschrijft zowel de standpunten van de kolonisten als de Maori en eigenlijk zijn beide extremen even schokkend en besef je dat er uiteindelijk alleen maar verliezers zullen zijn. Het meest schokkend is natuurlijk dat het historische feiten zijn, die de schrijfster heel geloofwaardig in het verhaal heeft verwerkt.’ Daar sluit Renate – die altijd graag over geschiedenis en andere culturen leest – zich bij aan. ‘Lark zette me aan het denken over de kolonisten. Al lezende leerde ik dat zij voor een hoop slechte dingen hebben gezorgd. Het is toch niet voor te stellen dat iemand het gebied waar jij woont gewoon inpikt alsof het van hem is.’ Ook Lore was onder de indruk van de manier waarop Sarah Lark de geschiedenis naar voren brengt. ‘Ze weet de omgeving van Nieuw-Zeeland en het leven van de kolonisten heel realistisch weer te geven. De gruwelijke dingen die zijn gebeurd tussen de Maori en kolonisten zijn neergeschreven op een wijze die alleen maar respect verdient.’
De romandelen die gaan over de kolonisten en Maori, maakten het verhaal volgens Janneke avontuurlijker, maar ook wat donkerder: ‘Conflicten, geweld en oorlogen tussen de kolonisten en de Maori, maar ook tussen de stammen onderling, komen voorop te staan en bepalen een groot deel van het verhaal. Daardoor wordt het spannend en alleen maar beter.’
Uitmuntende beschrijvingen
In de vorige Hot or Not werd Sarah Lark al door de vijf Feelgooddames geprezen vanwege haar realistische beschrijvingen, maar ook in dit boek is ze daarin weer ijzersterk, vindt Marieke. ‘Lark munt ook hier weer uit in het beschrijven van de omgeving, maar ook in de omstandigheden waarin de personages belanden en hoe ze dat ondergaan.’ Janneke viel het bij dit boek meer op dat Sarah Lark in vertelvorm schrijft. ‘Het leest alsof het verhaal aan je wordt voorgelezen en zo wordt er ook gewisseld tussen de verschillende perspectieven. Een fijne manier, want zo is goed bij te houden welk personage aan het woord is. Daarbij bevat de roman voldoende dialogen en is deze afwisseling erg prettig.’ Dat vindt ook Renate, zij kan vooral het eenvoudige taalgebruik van Sarah Lark waarderen. Het enige dat ze soms lastig vond, was de taal van de Maori, maar tegelijkertijd gaf die het verhaal ook weer charme.
Feelgood?
De zang van de hoornschelp beschrijft dus een heftige geschiedenis. Dat zorgde ervoor dat Lore zich af en toe afvroeg waar de ‘feelgood’ in het verhaal zou komen. ‘Ergens halverwege begon ik toch te twijfelen of dit boek niet vooral een historische roman was. De geschiedenis is op een perfecte manier weergegeven, maar door de gruwelijkheden verdween mijn feelgood-gevoel wel eens.’ Hetzelfde had Marieke: ‘Sarah Lark doet niets mooier voor dan het daadwerkelijk was, en dat maakt het middelste deel van het boek grimmig, soms gruwelijk. Hoeveel feelgood blijft er dan nog over?’ ‘Gelukkig kwam de feelgood terug toen het verhaal vorderde,’ vervolgt Lore, ‘het kwam op een subtiele wijze weer tevoorschijn.’ Dat ervaarde Marieke gelukkig ook: ‘Er blijft meer dan genoeg feelgood over, want er hangt liefde in de lucht.’
Nawoord
Dat Sarah Lark een hoop tijd heeft gestoken in research, blijkt uit het nawoord, merkt Renate op. Hierin beschrijft Lark waar ze de inspiratie vandaan haalde, hoe ze te werk is gegaan etc. Boeiend om te lezen, vond Renate. Ook Lore vond het nawoord van toegevoegde waarde: ‘Meestal lees ik het nawoord van een boek alleen maar vluchtig door, maar zelfs hierbij kon Sarah Lark mijn aandacht erbij houden. Ze vertelt welke delen van het verhaal waargebeurd zijn en wat ze zelf heeft toegevoegd door haar verbeelding te gebruiken. Dit geeft het verhaal net dat beetje extra, waardoor het een historische waarde krijgt.’
Meeslepend en hartverscheurend
Dat alle vijf Feelgood dames weer volledig in de ban zijn van de nieuwe Lark, wordt uit bovenstaande wel duidelijk. ‘Net zoals in het eerste verhaal slaagt de schrijfster er perfect in om je echt te laten meeleven met de personages,’ zegt Lore. Daar sluit Helma zich bij aan: ‘Als Carol en Mara op enig moment worden gescheiden van Linda ontstaan er twee verhaallijnen die allebei even meeslepend zijn. Het treurige lot van Carol en Mara, waar ze zonder dat ze daar enige invloed op hebben kunnen uitoefenen, in terecht zijn gekomen, is hartverscheurend. Maar ook Linda’s leven, waar ze weliswaar zelf voor heeft gekozen, kent bijna alleen maar dieptepunten. Vaak wil je haar toeroepen dat ze voor zichzelf moet kiezen. Ondertussen blijf je de hoop houden dat het uiteindelijk allemaal weer goed afloopt met de vrouwen en dat ze ooit weer op Rata Station samen zullen komen.’
Marieke sloeg Larks nieuwe roman ook met een voldaan gevoel dicht: ‘Na een traag en gezapig begin, dat achteraf een goede basis bleek te zijn voor de kennismaking met de personages en de onderlinge verhoudingen, is De zang van de hoornschelp opnieuw een zeer avontuurlijk, spannend boek geworden, met sterke vrouwen en een goed gedoseerde hoeveelheid romantiek.’ Dit verhaal maakt je wel nieuwsgierig naar hoe het nu verder gaat met Carol, Mara Eru en Linda, vindt Renate. ‘Je gaat van de personages houden en je wenst ze een mooi leven toe. Ik lees graag weer verder over deze personages, de boeken kunnen wat mij betreft niet dik genoeg zijn!’
Het oordeel
Voelde jij de temperatuur ook stijgen tijdens het lezen van deze Hot or Not? Of een tweede deel van een serie net zoveel indruk maakt als het eerste deel, is natuurlijk altijd even spannend. In het geval van De zang van de hoornschelp heeft Sarah Lark de vijf dames uit de Feelgood Club echter weer volledig overtuigd. Wat hen betreft lossen de uitgever en redacteur Sabrina Verbeek hun beloftes in. Ook deel 2 is een echte must read: Hotter than hot!
Helma: 'Wat een prachtig boek heeft Sarah Lark weer afgeleverd. Voor je het weet sla je de vuistdikke roman met een tevreden zucht dicht en wacht je met smart op het volgende deel. Want natuurlijk wil je weten hoe het verhaal verdergaat. Dus ja, voor mij een hele dikke Hot!'
Janneke: 'Ondanks dat het eerste deel wat trager was, heb ik het hele boek met veel plezier gelezen en ondanks het flinke aantal pagina’s heeft het verhaal me geen moment verveeld. Zeker een aanrader!'
Lore: 'Opnieuw wist Lark mij van begin tot einde mee te slepen in het verhaal van Cat, Ida en hun familie. De zang van de hoornschelp is een pracht van een roman. Ik kijk nu al uit naar het derde deel in de serie.'
Marieke: 'Ik heb er weer van genoten en moest na het lezen even bijkomen. Deel drie? Ik kijk er naar uit!'
Renate: 'Wat een fijne mix van spanning, liefde en geschiedenis. Je hebt echt niet door dat je zoveel bladzijdes hebt gelezen. Het boek leest zo fijn!'
Meer Hot or Not artikelen lees je hier.
