Hot or Not: 'Genadeloos' van Jennefer Mellink

Jennefer Mellink (1985) heeft het schrijven in het bloed. Ze is de kleindochter van auteur Piet Valkman, aan wie ze haar eerste boek Gebroken (2014) opdroeg. Genadeloos is alweer haar zesde Young Adult-titel, en ook tussendoor zit de auteur niet stil; ze schrijft columns en haar kortverhalen worden vaak in verhalenbundels gepubliceerd. Dit jaar verscheen ook haar novelle Opgepast!, als onderdeel van de Kluitman novellereeks. De boeken zijn speciaal bedoeld om jongeren aan het lezen te krijgen, die verleid worden door de minimale omvang en spannende plots. Inmiddels werkt Mellink aan YA-thriller nummer zeven, én is ze bezig met een thriller voor volwassenen.

Genadeloos

(70)

Wil ik lezen

• Wil ik lezen
• Nu aan het lezen
• Gelezen
• Verwijderen
•   Favorieten
•   Verlanglijstje
•   In bezit
•   Uitgeleend
Challenges
  {{title}}
  {{title}}
• Nieuwe plank maken
• Loading
• De wijzigingen zijn opgeslagen

Genadeloos gaat over vader Ernst, moeder Mildred, dochter Lenthe en zoon Clemens. Mildred maakt zich ernstige zorgen over Clemens als hij zich steeds meer terugtrekt en zelfs in huis een bom laat ontploffen. Ernst denkt dat het wel goed komt met hun puberende zoon. Lenthe stort zich op het uitgaansleven en bemoeit zich zo min mogelijk met haar tweelingbroer. Dan verdwijnt er een meisje. De zaak krijgt veel media-aandacht en alle sporen leiden naar Clemens...

Schrijfstijl

Genadeloos is een jeugdthriller voor de jongere YA-lezers, gericht op een leeftijd tussen de 13 en 15 jaar. Het boek 'bedient de jeugdige lezer met een frisse taal, actieve korte zinnen en realistische dialogen,' merkt Marina op. Ook is er een geleidelijke opbouw naar een hogere moeilijkheidsgraad te observeren naarmate het verhaal vordert; 'de zinnen en daarmee de gedachten en acties van de personages worden complexer, waardoor ze meer diepte krijgen,' vertelt Merel.

Voor Wendy zorgen de korte zinnen en hoofdstukken voor een goede afwisseling. 'Deze schrijfwijze zal zeker jongeren aanspreken die de leeswereld moeten ontdekken, vlot leesbaar en eenvoudig verwoord zet de auteur een thriller neer met enkele kleine schoonheidsfoutjes.' Lieselotte voegt daaraan toe dat Mellink er goed in slaagt de aandacht van de lezer te behouden. 'Ze wisselt steeds op het goede moment tussen de personages, waardoor je verder wilt lezen. Je wilt weten wat er aan de hand is en wat er verder zal gebeuren.'

'Door in het hoofd van de vier personages mee te kijken, krijgen we een goed idee van wie ze zijn, zonder over te gaan tot té diepe ontleding. Lezers gaan vanzelf hun fantasie gebruiken om uit de puzzelstukjes en hints een aannemelijk verhaal te scheppen,' legt Marina uit, en Lieselotte sluit zich daarbij aan. Voor Merel komen er wel wat te veel thema's aan bod. 'Huiselijk geweld, stalken, drugsgebruik en meer. Ze worden echter slechts aangestipt en er wordt niet echt op de onderwerpen ingegaan.'

Een ontspoord gezin

Centraal in Genadeloos staat een enkel gezin dat steeds verder begint te ontsporen. 'De eenkennige zoon ("creep") Clemens martelt dieren, verzamelt messen en knutselt zomaar een bom ineen. Moeder Mildred heeft schrik van hem, noemt hem een monster en piekert over een geheim incident in het verleden. Vader Ernst wil het liefst de problemen ontlopen, maar hunkert toch naar een hecht gezin. Tweelingzus Lenthe, de perfecte dochter, trekt op met een oudere man, voelt zich bespied en ontvangt dreigbriefjes. Een doorsnee gezin in de ogen van de buitenwereld, maar binnenshuis borrelt het,' vat Marina de hoofdpersonages samen.

'Genadeloos is een herkenbaar verhaal door zijn thema's als burn-out, je anders voelen en gezinsleden die op een ander tempo leven, waarbij één persoon alles bij elkaar wil houden door bepaalde regels op te leggen,' vertelt Lieselotte. Voor Elke 'hebben de hoofdpersonages sterke, unieke persoonlijkheden, die hen duidelijk in het verhaal karakteriseren.' Over de spanning in het boek is ze echter minder te spreken, waardoor de afbrokkeling van de familie 'het enige sterke punt is van dit verhaal.'

Ook voor Wendy mist de uitwerking doel. 'De auteur zet vier verschillende personages neer die elk hun eigen verhaal vertellen aan de lezer, maar emoties blijven telkens weer op een zekere afstand en daardoor bleef ik op mijn honger zitten. Er was vooral een gebrek aan diepgang en dit vond ik een gemiste kans,' zegt ze. 'Het thema "je plaats zoeken in een gezin waar de bodem op losse schroeven staat" verliest daardoor wel aan kracht en daarnaast krijg je als lezer eerder een onrealistisch beeld van bepaalde beslissingen binnen het gezin.'

Spanningsboog

Waar Marina's aandacht gevangen bleef door de raadsels en cliffhangers in elk hoofdstuk, prikte Elke daar juist te snel doorheen: 'Door de connectie van het verdwenen meisje met Clemens weet je als lezer dat Mellink je op het verkeerde been zet, en hierdoor verdwijnt de spanning.' Voor Marina lag de kracht echter vooral in de opgevoerde druk op het gezin en de anticipatie van de lezer: 'De vraag is niet of de figuurlijke bom gaat barsten, maar wanneer.'

Merel gebruikt net als Elke het woord 'voortkabbelen'. 'Pas bij de laatste 20 bladzijden wil je weten wat er precies is gebeurd en wie er verantwoordelijk is voor de gruweldaad,' zegt ze. Lieselotte kan de reden daarvoor echter wel begrijpen. 'De plot is goed uitgewerkt en alles volgt elkaar goed op, het springt niet van de hak op de tak. Je voelt dat de schrijver betrokkenheid van de lezer wil, door de personages realistisch en herkenbaar neer te zetten.'

Wendy gaat met Elke en Merel mee. 'Wie als lezer een zekere spanningsboog wil voelen, komt van een kale reis terug,' vertelt ze en legt uit: 'In de eerste helft van het boek heeft de auteur gekozen voor het uitgebreid neerzetten van de personages. Pas in de tweede helft krijgt het verhaal ritme en een zekere onderhuidse spanning.'

Plottwist

De flaptekst van Genadeloos belooft een verrassende ontknoping, en daar kan Wendy zich inderdaad goed in vinden. 'Het is een plottwist die je niet ziet aankomen en je even verdwaasd achterlaat.' Hoewel het panel unaniem vindt dat de ontknoping inderdaad onverwacht was, heeft de uit- en afwerking van de spanningsopbouw de meningen van het panel verdeeld.

Elke vond dat de twist afbreuk deed aan de zo zorgvuldig opgebouwde afbrokkeling van de familie. 'Het voelt onrealistisch en slecht opgebouwd aan doordat Mellink hier nooit op heeft gezinspeeld. De onthulling voelde daardoor aan als een manier om de shockfactor op te voeren,' vertelt ze. Ook Merel noemt het einde eerder ongeloofwaardig dan verrassend, waardoor het verhaal uiteindelijk rommelig werd.

Voor Lieselotte was de ontknoping ook niet heel geloofwaardig, maar paste deze wel bij het verhaal. Daarmee laat het panel alle nuances op het spectrum zien, met Marina als vertegenwoordiger van ene uiterste ('een kroon op een perfect uitgewerkt plot') en Elke van het andere ('Genadeloos ging van heel voorspelbaar naar volkomen bizar').

Het eindoordeel

Het eindoordeel over Genadeloos is, zoals inmiddels verwacht, dan ook niet unaniem. Alle panelleden noemen zowel sterke als zwakkere punten in hun beoordelingen, waarbij duidelijk is dat ieder van hen de hoofdpersonages goed neergezet vindt. De imploderende familie zorgt voor een onderhuidse spanning, maar Mellink weet niet iedereen te overtuigen met de spanningsboog en (inderdaad verrassende) climax.

Genadeloos is half augustus verschenen bij uitgeverij Luitingh Sijthoff.