Hot or Not? Het vuur van de draak van Anthony Ryan
De in Schotland geboren Anthony Ryan debuteerde in 2013 in Nederland met zijn fantasytrilogie In de schaduw van de raaf. Het zette hem leuk op de kaart, maar echt een doorbraak kon het nog niet genoemd worden. Tussen zijn beide trilogieën door schrijft hij graag novelles, zowel in de universa van zijn beide series als in een zelfstandige scifi noir-serie Slab City Blues.
Het Vuur van de Draak
Al decennialang worden de landen van de IJzerschip Handelsmaatschappij verdedigd door Bloedgezegenden – mannen en vrouwen die in staat zijn de krachten uit het bloed van wilde draken te sturen. De loyaliteit van elitespionnen en huurmoordenaars hebben ervoor gezorgd dat de Handelsmaatschappij nu een van de grootste machten in de wereld is. Lees meer ...
Veel, heel erg veel
In 700 bladzijden kun je erg veel informatie, verhaallijnen, personages, scènes, details en landschapomschrijvingen kwijt. Ryan maakt dankbaar gebruik van al die ruimte. Cindy is blij dat de auteur wisselt tussen personages, want dat levert een overzicht binnen het verhaal op: 'Ryan beschrijft alles zeer uitgebreid waardoor de personages en situaties echt tot leven komen.' Vanessa moest wennen in het begin aan al die verhaallijnen, maar had rond bladzijde 80 de sfeer te pakken: 'Het begin van het verhaal was even wennen. Er waren veel karakters en verhaallijnen, die in eerste instantie gescheiden lijken van elkaar.' Waar de een het begin wat langzaam en moeizaam vindt, vindt de ander het een fijne introductie. Demi: 'Het boek heeft een goede opbouw. Er is een introductie waarbij je de personages en de vele termen leert kennen, waarna de gebeurtenissen zich opstapelen en de spanning stijgt.' Kim vond het eerste deel van het boek het minst: 'De eerste helft van het boek heeft wel een aardig verhaal, maar buiten het originele gegeven, de aantrekkelijke personages en de uitdaging om zelf te puzzelen heeft het nog niet heel veel te bieden. Ongeveer halverwege komen enkele belangrijke kwesties duidelijker naar voren.' Voor Marjolein werkt al die informatie prima: 'Anthony Ryan heeft een wereld geschapen die ik graag op het witte doek zou zien. De mooie omgevingen, de dingen die gebeuren en natuurlijk de draken zijn zo goed omschreven dat ik de film al voor mij kan zien.'
Complex
Cindy vindt het een complex verhaal, maar dat doet niet af aan de kracht ervan. Ze vond het niet erg om stukken te moeten herlezen om belangrijke informatie terug te zoeken: 'Dat komt door de vele gebeurtenissen en de zeer uitgebreide beschrijving hiervan, maar zeer zeker ook doordat het verhaal veel technische details bevat om instrumenten en mechanismen te beschrijven, waardoor het soms lastig is om te begrijpen wat er nu werkelijk bedoeld wordt.' Ook Vanessa moest zo nu en dan alinea's opnieuw lezen: 'De zinnen waren wat aan de lange kant, hierdoor moest ik af en toe een stukje terug lezen omdat ik de weg kwijt was.' Demi las terug wanneer ze de loop van de geschiedenis kwijt was geraakt: 'De geschiedenis van de continenten en de tradities is goed uitgewerkt, al wordt het soms verwarrend wie uit welk land komt en wat de gebruiken en taal van dit land zijn. Af en toe moest ik terugbladeren om te checken of ik nog wel goed doorhad wie wie was en wat bepaalde termen betekenden, maar toen ik eenmaal in het verhaal zat werd dit minder en kon ik alles goed volgen.'
Cliffhangers en de finale
Omdat Ryan vanuit meerdere personages schrijft, wissel je regelmatig van point of view. Dit zet hij goed in voor de spanningsopbouw, maar al die kleine cliffhangers aan het einde van hoofdstukken frustreren daardoor ook. Marjolein: 'In het boek volg je meerdere hoofdpersonen waardoor je een goed beeld krijgt van de situatie die speelt. Wat overigens ook een klein beetje jammer is, want de hoofdstukken eindigen regelmatig met een cliffhanger en dan gaat het volgende hoofdstuk over iemand anders. Dan denk ik bij mezelf: ‘Potverdorie, ik wil weten hoe het verder gaat’. Zo bouwt Anthony Ryan de spanning ook goed op waardoor je door het boek vliegt.' Demi: 'Er wordt goed gebruik gemaakt van kleine cliffhangers op het einde van hoofdstukken. Soms spring je naar hoofdpersonage B toe, maar wil je het liefst verder lezen hoe het met personage A verder zal gaan. Dit bouwt de spanning goed op en het zorgt ervoor dat je door blijft lezen.'
Next!
Het vuur van de Draak blijkt een uitstekend eerste deel van een serie te zijn. Het verhaal is goed opgebouwd, biedt spanning, verrast de lezer en doet verlangen naar meer. De thematische invulling stemt tevreden Cindy wil dolgraag het volgende deel al lezen: 'Ondanks dat dit al fantastisch was om te lezen, heb ik het idee dat het het wezenlijke verhaal nu echt pas gaat beginnen.' Demi: 'Dit boek is een sterk eerste deel van een trilogie en doet je smachten naar het volgende deel.' Ook Vanessa is benieuwd hoe het verder gaat: 'Het einde is best verrassend. Het boek voelt als een opmaat naar meerdere delen, het plot doet een beetje aan een schaakspel denken, waarbij de personages langzamerhand in positie gezet worden en waarbij een pion ineens een koning blijkt te zijn. Ik heb genoten van het verhaal en ik ben erg benieuwd hoe het verder gaat.' Kim is het minst overtuigd van haar Hot-oordeel: 'Het is duidelijk dat dit boek deel uitmaakt van een serie. Er zijn te veel onbeantwoorde vragen en losse eindjes om van een netjes afgerond eerste boek te kunnen spreken. Het is geen mooi op zichzelf staand verhaal, maar als eerste deel van een serie is het veelbelovend.'
Cindy: 'Het is een zeer verrassend en origineel verhaal en daardoor zeer pakkend. Ik heb nog niet eerder een verhaal gelezen dat over het aftappen en de krachten van drakenbloed gaat. Normaal gesproken eindigt een verhaal als een kaars die langzaam uitgaat. Dit verhaal gaat juist feller branden naar het einde toe, ik wilde weten hoe het verder ging, wat er zou gebeuren.'
Vanessa: 'Het was fijn dat de titels van de hoofdstukken refereerden aan diegene wiens point of view werd gebruikt, dit maakte het makkelijker om het verhaal te volgen. In het begin zijn de hoofdpersonages en hun verhaallijn ver van elkaar verwijderd, maar na gelang het verhaal vordert beginnen de lijnen bij elkaar te komen en krijgt het verhaal meer vaart. Het verhaal is echte high fantasy, maar de schrijver is het gelukt om er wel een eigen draai aan te geven. Het verhaal is intrigerend en meeslepend.'
Kim: 'De invulling van de draken en het magische systeem komen origineel over en zijn goed verweven met het plot. Er wordt niet heel veel uitgelegd waardoor je als lezer zelf kan ontdekken hoe alles precies in elkaar zit. Veel personages zijn onwaarschijnlijke helden die zelf absoluut niet perfect zijn. Dat maakt ze aantrekkelijke en uiteindelijk ook sympathieke personages. Er worden interessante vragen gesteld over de manier waarop de wereld in het boek in elkaar zit, onder andere over kolonialisme, religie, evolutie en het gevangennemen en -houden van wezens die als minderwaardig beschouwd worden en die de mens moeten dienen, wat zowel voor deze wezens als voor de mens op de lange termijn negatieve gevolgen heeft. Deze vragen worden helaas nog niet allemaal goed uitgewerkt, maar er wordt wel een basis gelegd voor een uitwerking in de volgende delen. Bepaalde gebeurtenissen zijn soms iets te toevallig en staan te veel in dienst van het plot. Niet alles is even verrassend. Over het algemeen zijn de opbouw en uitwerking echter prima.'