Hot or Not? 'Hoe lees ik?' van Lidewijde Paris

Voor welk publiek?

Paris geeft aan met haar boek lezen voor iedereen toegankelijk te willen maken. Literatuur wordt vaak met een grote L weggezet, waardoor het lezers afschrikt om een literaire roman aan het leesplankje toe te voegen. Het panel zit zelf volop in het boekenvak en leest de nodige stapels boeken in een jaar en kwam daardoor met een wisselend advies wat het beoogde leespubliek voor dit handboek is.

'Voor literaire leesclubs een absolute mustread,' zegt Debbie. Waarop Lindy aanvult: 'Het is vooral interessant voor mensen die naast de mainstream romans en populaire bestsellers eens de minder toegankelijke literatuur willen lezen én begrijpen.' 

Voor Daphne is de doelgroep net weer wat specifieker: 'Middelbare scholieren, enthousiaste lezers die meer uit hun leeservaring willen halen, maar ook zeker onze Hebban-recensenten.' Terwijl Victor het weer naar een breder publiek trekt: 'Voor wie meer wil halen uit zijn leeshobby.'

Soraya heeft het na het dichtslaan tussen haar schrijfboeken gezet: 'Hoewel het duidelijk over het begrip "lezen" gaat in het boek van Paris, is het voor beginnende schrijvers heel verhelderend om in te zien hoe andere auteurs bepaalde technieken inzetten en welke werking deze op de lezer kunnen hebben.' 

Het oordeel

Ieder panellid heeft met iedere leesmicrobe in zijn of haar lijf het boek van Paris tot zich genomen. De vijf panelleden beoordeelden Hoe lees ik? unaniem als HOT, maar niet voor íedereen. 

Voor Lindy de Jong had de passie voor literatuur en het boekenvak die Paris in haar boek naar voren brengt, een aanstekelijke werking: 'Het boek daagt uit om verder te kijken en na te denken over het verhaal dat de auteur van een boek vertelt, de diepere lagen in het verhaal te ontdekken en zorgt ook best voor wat leeskriebels: mede daarom is dit boek voor het juiste publiek absoluut "hot".'

Daphne van Rijssel vond het boek een goede opfriscursus: 'Is Hoe lees ik? hot? Ik vind van wel, maar wel alleen voor lezers die écht openstaan voor een andere manier van lezen. Die ervan houden een verhaal uit te pluizen, het onderste uit de kan te halen.'

Bij Debbie van der Zande was er aan het einde sprake van een klein vermoeid zuchtje, maar toch beoordeelt ze het boek als "hot": 'Paris leeft, denkt en ademt Boek. Dat is duidelijk. Erg toegankelijk is het niet, het boek belandt echt op het terrein van literatuurstudie. En dat mag, doe maar even je best om al die leesvaardigheden tot je te nemen, het zal je lezen rijker maken.'

De wangen van Victor de la Vieter gingen er zelfs van gloeien: 'Paris schrijft met zoveel warmte over haar geliefde boeken. Ideaal voor degenen die nooit hebben opgelet bij de lessen Nederlands op school of nooit de kans hadden die lessen te krijgen. En dus zelfs geschikt voor degenen die al heel wat theorie hebben verwerkt.'

Tot slot was Soraya Vink onder de indruk hoe de balans tussen theorie en literaire parels door Paris teweeg is gebracht: 'Hoe lees ik? doceert de basis voor iedere leesliefhebber om vervolgens met een interessante selectie van verhalen en fragmenten concreet aan de slag te gaan. Door het lezen van dit boek heb ik literaire kennis weer op een rijtje en kan ik me verheugen om bij mijn volgende bezoek aan boekhandel en bibliotheek me te verdiepen in het werk van de genoemde auteurs in het boek.'