Hot or Not: 'Plankenkoorts' van Tamara Haagmans

Op de website van Tamara Haagmans' uitgeverij, Luitingh-Sijthoff, is een Q&A met de auteur te lezen, waarin ze vertelt wat ze zo leuk vindt aan het schrijven van feelgoodboeken:

'Er is al zoveel ellende in de wereld. Met een feelgood kan ik er even voor zorgen dat ik mensen in míjn wereld sleep. Daar is ook wel ellende, maar je weet dat het in dit genre altijd min of meer goed afloopt. Ik word zelf gewoon heel vrolijk van feelgood en dat wil ik ook heel graag doorgeven.'

Dat doet ze dan ook met Plankenkoorts, een feelgoodverhaal met humoristische situaties, maar ook een serieus randje. In deze Hot or Not bespreken vijf lezers het boek uitvoerig en bepalen ze of dit een must-read is!

Plankenkoorts

Mara werkt bij het familiebedrijf van haar opa en oma: een winkel met tweedehands boeken, bladmuziek en theaterstukken. Op een dag komen er ineens tientallen mensen achter elkaar de winkel binnen. Ze halen alles overhoop en lijken op zoek te zijn naar iets, maar wat? Wat ligt er in het winkeltje van Mara’s opa en oma? Dan komt er een knappe man de winkel binnenlopen... Hij heet Lucas, en Mara denkt dat hij ook de winkel komt slopen. Maar niets is minder waar. Wie is hij, en waarom is hij uit het niets zo geïnteresseerd in Mara?

Een echte feelgood

Don’t judge a book by it’s cover. Maar voor we beginnen met lezen, is dat toch het eerste wat ons opvalt. Esther: ‘Bij het zien van het boek werd ik al direct blij. De cover is ontzettend vrolijk en nodigde mij absoluut uit tot lezen.’ Daar is Diana het mee eens: ‘Dat de vlindertjes doorlopen over de gehele omslag, dus ook de binnenkant, vind ik prachtig. Dat maakt dit boek voor mij een pareltje voor in de boekenkast.’ Ook Eline vindt de omslag er meteen uitspringen, maar ze vindt het niet zo goed passen bij het verhaal: ‘Het is iets te zoetjes voor mijn smaak en dat is het verhaal helemaal niet.’

Zoals je verwacht van dit genre, ontbreekt het in Plankenkoorts niet aan romantiek. ‘Natuurlijk komt er ook een portie liefde in voor. Misschien is dat aspect iets voorspelbaar, maar dat heeft voor mij de pret niet mogen drukken. Het is wat dat alles betreft een echte feelgood,’ zegt Esther. De romantiek in dit boek heeft een lange aanloop. Renate: ‘Tuurlijk kun je tijdens het lezen merken dat Mara en Lucas elkaar wel heel erg leuk vinden, je zou ze een schop tegen hun kont willen geven zodat ze dat laten zien.’ Helma voelde hier een kleine ergernis, zegt ze: ‘Hij vertelt niet waar hij mee bezig is en zij doet aannames omdat ze niets durft te vragen. Maar ja, zo zit een beginnende relatie natuurlijk wel in elkaar: de onzekerheid over de gevoelens van een ander en de angst om jezelf bloot te geven. Dat constante getwijfel: Argh! Mijn oudere en wijzere ik denkt dan: Praat gewoon eens met elkaar! Dat zou een hoop problemen gescheeld hebben.’

En een ander onmisbaar ingrediënt van feelgood: humor. Renate vond de humor in het verhaal erg sterk, zegt ze: ‘Het verhaal zit vol met grappige momenten, maar ook enorme blunders die je zo voor je ziet, omdat ik ze eigenlijk zelf zeker zo zou maken. Het is een boek waar je ook gewoon echt bij moet lachen.’ Ook Helma herkent dit: ‘Kenmerkend aan de feelgoods van Tamara Haagmans is dat haar personages vaak wat onhandig zijn, wat leidt tot tal van humoristische situaties. Dat geldt ook voor ik-persoon Mara in Plankenkoorts.’ Diana vindt juist dat de humor in dit boek niet sterk aanwezig is: ‘Als je Haagmans op social media volgt, weet je dat ze van een geintje houdt en haar (flauwe) grapjes worden ook in haar vorige boeken gebruikt. Ze heeft daarin haar eigen schrijfstijl vol humor ontwikkeld en die vind ik fijn. In Plankenkoorts lijkt de Haagmans-humor eruit geveegd te zijn. Begrijpelijk, omdat je er echt van moet houden, maar voor mij een tegenvaller.’

Maar niet alleen luchtig

Ondanks dat het een luchtig genre is, heeft dit boek ook zwaardere thema’s. Mara’s ouders kijken niet naar haar om, en haar oma heeft Alzheimer. Helma: ‘Het thema Alzheimer zorgt ervoor dat het niet alleen maar luchtige feelgood is. De pijn die Mara voelt als haar oma haar niet meer herkent en zelfs bang voor haar is, zorgt samen met haar relatie tot haar afschuwelijke, egocentrische ouders voor de serieuze noot.’ Ook Diana vond dit onderwerp een toevoeging aan het verhaal: ‘Het laat zien hoe zwaar de ziekte dementie is en wat voor invloed dit op het leven van iemand heeft. Daarnaast laat dit onderwerp zien dat het soms lastig is om elkaar los te laten, ook al is dat het beste voor je partner. Vooral dit laatste is goed beschreven. Ik kon me er helemaal in verplaatsen; zowel in de keuzes van opa als in de twijfels van Mara.’

Renate vond dat dit onderwerp een extra lading gaf aan het verhaal: ‘Haagmans heeft het heel respectvol neergezet en hierdoor kreeg het boek meer diepgang en was het niet alleen maar grappig, al was er nog genoeg humor rond de situatie van oma.’ Diana miste dit juist  in het verhaal: ‘Ik had meer diepgang verwacht en gehoopt; de onderwerpen leenden zich ervoor. Nu wordt alles wel besproken en is het een thema, maar het blijft vlak. Dat vond ik echt zonde. De echte emoties misten en daardoor werd ik niet door het verhaal geraakt.’

Plot & personages

Mara is het hoofdpersonage in Plankenkoorts. Renate: ‘Ze leek een leuk en vrolijke meid, waar je mee kon lachen. Dat Mara niet per se een doorsnee meisje was is een sterk punt, ze weet wat ze wil, maar niet hoe ze dat wil doen, het maakt haar echt, je kunt je herkennen in haar.’ Ook Helma is positief over de hoofdpersoon: ‘In een vlotte schrijfstijl zet Haagmans Mara sterk neer: lief, onzeker, grappig zonder dat ze dat zelf in de gaten heeft en trouw.’ 

Mara heeft geen zorgzame ouders, maar vindt liefde bij haar opa en oma. ‘Vooral de scènes met Mara en haar opa vond ik erg leuk om te lezen. Het is duidelijk dat ze een goede band hebben,’ zegt Eline. Renate: ‘Er zit vooral veel liefde tussen Mara en haar opa en oma, je kunt voelen dat deze mensen echt van elkaar houden. Dit alles maakt het gewoon een heel liefdevol verhaal, de liefde spat van de bladzijdes af.’

Ook de andere personages maken indruk op Renate: ‘Eigenlijk zijn de meeste personages gewoon leuk en herken je wel mensen in ze, dus op die manier is Haagmans goed geslaagd, het lijken net echte mensen met problemen net als jij en ik.’ Esther voegt daaraan toe: ‘Het is extra leuk als je haar vorige boek De mooiste dag van je leven ook gelezen hebt, want dan kom je in dit boek weer oude bekenden tegen. Dat vond ik erg leuk en verrassend.’

Diana vond de plot voorspelbaar, hoewel dat bij feelgood geen minpunt hoeft te zijn: ‘In dit genre gaat het erom hoe de weg is naar de ontknoping toe. Die weg bevredigde me niet helemaal. Ondanks dat het een fijn verhaal was om te lezen, werd ik niet helemaal gepakt en miste ik bij sommige onderwerpen de emotie.’ Ook Eline miste iets in de plot: ‘Het verhaal begint al meteen spannend. En dat is maar goed ook, want de flaptekst belooft iets mysterieus. Toch was ik een beetje teleurgesteld toen dit onderwerp na een paar hoofdstukken al naar de achtergrond verdween.’

Het eindoordeel

Helemaal unaniem zijn de lezers niet. Zoals je hierboven kunt lezen, verschillen ze op sommige punten van mening. Wel wordt Plankenkoorts omschreven als een echte feelgood, vol humor en romantiek. En het is een pluspunt dat er ook serieuze thema’s aan bod komen. Met vier tegen één is dit boek: Hot!

Renate: 'De personages zijn leuk, ze zijn herkenbaar, je kunt je al lezende zeker wel in Mara herkennen. De schrijfstijl is ook heel prettig, doorspekt met humor, makkelijk leesbaar, geen hele lange zinnen en relatief korte hoofdstukken, wat het voor niet echt lezers ook een fijn boek maakt. Een schrijfstijl die je pakt waardoor je heel cliché gewoon wil blijven lezen. Het is een boek wat je lekker weg laat dromen, maar je vooral met glimlach leest. Het geeft je een fijn gevoel als je het hebt dicht geslagen.'

Eline: 'Dit was mijn eerste kennismaking met Tamara Haagmans en dat is goed bevallen. Ik vond de beschrijving van de onderlinge relaties erg fijn om te lezen. Ik heb genoten van de band tussen Mara en haar opa. Ik zou dan ook zeker een ander boek van Haagmans oppakken om te lezen.'

Diana: 'Alles bij elkaar twijfel ik of het een Hot of een Not wordt voor mij. Ik ben beïnvloed door andere boeken en (grappige) posts op social media en dat wil ik niet in mijn oordeel meenemen. Ook dan neig ik naar een Not, puur omdat ik de emotie mis. In eerdere boeken was dit wel aanwezig, waardoor ik echt tot tranen geroerd was. Dit boek was voor mij gemakkelijk aan de kant te leggen. Door de missende emotie voelde ik me niet betrokken bij de personages.'

Helma: 'Met Plankenkoorts heeft Tamara opnieuw een rasechte feelgood geschreven, waarin je via allerlei verwikkelingen met opa en oma, Mara’s ouders, het kostbare manuscript en natuurlijk Lucas uitkomt bij het eind goed, al goed einde. Omdat ik De mooiste dag van je leven net iets beter vond, waardeer ik Plankenkoorts iets lager met 3***, maar nog steeds een dikke Hot!'

Esther: 'De boodschap die het boek je meegeeft: "Volg je dromen en ga je eigen weg" is zeker waar en is daarom ook de rode draad door dit verhaal. Als je van een luchtig, makkelijk geschreven verhaal houdt met de nodige humor en liefde, maar ook met een belangrijke levensles, moet je dit boek lezen. Zeker in de zomer komt dit boek erg tot zijn recht.'

Plankenkoorts is in juni verschenen bij uitgeverij Luitingh-Sijthoff.