Hot or Not? 'S.T.A.G.S.' van M.A. Bennett

Een ‘thriller van wereldformaat’, noemt uitgeverij Meis & Maas dit debuut van de Italiaans-Britse schrijfster M.A. Bennett. Haar eerste boek zou zomaar eens een sensatie kunnen worden, want de filmrechten voor deze thriller werden al voor publicatie verkocht. De vertaling is van Maria Postema, die eerder o.a. De hongerspelen vertaalde.  

De plot van van S.T.A.G.S. lijkt gruwelijk en veelbelovend tegelijk: ‘Er zijn uitnodigingen die je beter niet kunt accepteren. Alleen weet Greer MacDonald dat niet. Nog niet…’ zegt de aankondiging van de uitgeverij. Bennett voert hoofdpersoon Greer op, die studeert aan St. Aidan the Great School (S.T.A.G.S.), een privéschool waar tradities in ere worden gehouden. Greer is een buitenbeentje, maar ze wordt wel met twee andere scholieren uitgenodigd voor een weekend weg met de Middeleeuwers: de elite-club van de school. Bloedsport zal het gehele weekend centraal staan. Maar wat Greer en de andere genodigden niet weten is dat de Middeleeuwers liever op hen jagen dan op dieren…  

Een onvoorspelbare plot  

Vijf dames uit de YA Club van 10 lazen S.T.A.G.S. ‘Ik had geen idee wat ik moest verwachten,’ zegt Brechtje Muijzer. ‘De flaptekst van het boek sprak me erg aan, maar ik vond het boek toch een twijfelgevalletje.’  

Volgens eigen zeggen was Maud van Kruijsbergen ‘een beetje overdonderd’ door het boek. Volgens haar las het boek ontzettend vlot en lekker weg. ‘Daardoor had ik het boek ook binnen twee dagen uit. Dit komt vooral door de spanning van het boek. Het sleurde mij helemaal mee, en ik wilde niet stoppen met lezen.’  

Kayleigh Eppenga is het met Maud eens. ‘Dit boek heeft mijn verwachtingen dubbel en dwars overtroffen. Actie, alles doen om erbij te horen en een niet voorspelbare plot: dit boek heeft het allemaal. De spanning wordt langzaam opgebouwd, maar af en toe krijg je een kleine ‘hint’ van wat er gaat gebeuren. Hierdoor blijft het boek spannend en is het supermoeilijk om het boek neer te leggen!’  

Ook Brechtje was vanaf het begin onder de indruk van S.T.A.G.S. ‘Het eerste hoofdstuk beloofde veel goeds, en doordat het in de verleden tijd werd beschreven vroeg ik me meteen af wat er was gebeurd. Ik hoopte op iets geweldigs, superspannends, met zo’n grote plottwist dat ik er nog nachten van zou wakker liggen. Op het moment dat ik dacht dat er zo’n twist zou komen, was ik een beetje teleurgesteld, maar een paar hoofdstukken later werd ik omvergeblazen.’  

Een tweede ontknoping  

Volgens Brechtje is het vooral de opbouw die deze YA-thriller bijzonder maakt. ‘Het voelt alsof de grote climax zich al halverwege het boek voordoet.’ Het maakte haar nieuwsgierig: ‘Hoe zou de schrijver ervoor zorgen dat de komende hoofdstukken ook nog spannend en pakkend zijn? Dat heeft achteraf heel goed uitgepakt!’  

Tinke Janssen heeft daar echter hele andere ideeën over. ‘Het boek moet spannend zijn omdat we willen weten wie er dood gaat, waarom en hoe. Maar op ongeveer de helft van het boek had ik al een redelijk idee wie het slachtoffer zou worden.’  

Maud sluit zich wat dat betreft bij Tinke aan: ‘Ik heb dit niet vaak, maar op een of andere manier vond ik het ‘eerste einde’ teleurstellend. Het ‘tweede einde’ zeker niet. Het laatste gedeelte van het boek, die laatste vijftig pagina’s: het was echt fantastisch! Echt, ik ben omvergeblazen. Had dit echt niet zien aankomen.’  

Sympathie voor de slechterik  

S.T.A.G.S. was een ander boek dan Manon Spijker normaal zou lezen, maar het mysterie sprak haar wel meteen aan. ‘Greer is een arm meisje dat een beurs heeft gekregen om naar St. Aiden te gaan. Het boek heeft een snel tempo en de personages zijn echt interessant. Toch kwam de irritatie die ik bij veel YA-boeken heb nu ook weer de kop opsteken: Greer is enorm naïef en maakt onlogische keuzes.’  

Ook Tinke heeft zo haar bedenkingen bij dit hoofdpersonage. ‘Ondanks dat ik het begin totaal niet zag zitten, werd het boek beter naarmate ik verder las. Op een bepaald punt begon ik het verhaal echt interessant te vinden: het is superorigineel. De achtergrondverhalen zijn echt goed geschreven, maar tegelijkertijd brengt mij dat ook weer tot een teleurstelling, omdat we het verhaal eigenlijk alleen lezen vanuit Greer.’  

Maud vindt de karakters van de personages in deze thriller soms matig uitgewerkt. ‘Er kon meer achter zitten’, zegt zij. Brechtje is het daar mee eens. ‘Ik vind dat de meeste personages te veel op clichés zijn gebaseerd, en veel boeiender hadden kunnen zijn als ze iets meer eigen eigenschappen hadden gehad (in plaats van de clichés). Gelukkig heeft geen enkel personage me echt op de zenuwen gewerkt, dan had ik het boek wel in een hoek van de kamer gegooid!’  

Voor Tinke was die handeling echter niet ver weg. Zij had op een gegeven moment helemaal genoeg van Greer. ‘Zij is naar mijn mening een beetje te voorspelbaar. Ze is het arme meisje met de beurs die de held wilt uithangen. Ik denk ook dat Greer een van de grootste redenen is dat mijn oordeel helaas een Not is geworden.’ Ook Maud kon zich echt aan Greer ergeren. ‘Zij is soms echt heel erg naïef. Gelukkig beïnvloedde dat het boek bijna niet.’ Maud merkt op dat het bovendien wel erg bijzonder is dat ze zelfs begrip voor de ‘slechterik’ kon opbrengen.  

Verbod op sociale media

Kostscholen, jachtsporten en chique landhuizen zijn geen dagelijkse kost zijn voor de vijf lezers, maar het waren niet deze elementen die het verhaal van S.T.A.G.S. soms wat ongeloofwaardig maakten. ‘De personages zijn qua gedrag en populariteit erg realistisch, maar door hun afkeer van het internet en eigenlijk alles wat modern is weer totaal niet. Maar dat is nou eenmaal het mooie van een fictief verhaal,’ zegt Kayleigh. Ook Brechtje vindt het verhaal hier en daar wat onrealistisch. ‘Het boek speelt zich in het heden af, en de sociale media zijn erin bekend, maar toch wordt er bijna geen technologie gebruikt in het boek. Technologie is verboden. Dat voelt heel raar, vooral omdat we nu in een wereld leven waar sociale media en technologie niet weg te denken zijn. Dit is wel goed uitgewerkt in het boek, maar het voelt apart omdat er wel veel aandacht wordt besteed aan de redenen om tegen technologie te zijn. Dit zet je wel aan het denken. We weten allemaal dat er voor- en nadelen aan technologie zitten, maar is de wereld wel zoveel beter geworden door technologie?’  

Andere aspecten zorgen er dan juist weer voor dat het verhaal geloofwaardiger overkomt. ‘Het boek is met redelijk gemakkelijke woorden geschreven, gedachtes worden gewoon opgeschreven en door de link naar veel moderne films lijkt het fictieve verhaal een stuk realistischer,’ zegt Kayleigh. Ook Brechtje vindt het heel leuk dat er zo veel verwijzingen naar films zijn opgenomen in dit boek. ‘Hoofdpersoon Greer en haar vader hebben een spelletje dat ze bij een bepaalde situatie een film moeten noemen die daar het beste bij past. Het hele boek door speelt Greer dit spelletje in haar hoofd, waardoor heel duidelijk en op een creatieve manier de sfeer van de situatie over wordt gebracht. Als je de film kent, tenminste, haha.’  

Het oordeel  

Tinke: ‘Ik vond het erg lastig om te kiezen. Het was echt 50/50 om te kiezen tussen Hot or Not. Aan de ene kant vond ik het boek niks. Greer vond ik gewoon totaal geen leuk personage, maar aan de andere kant vind ik het echt een origineel verhaal dat heel veel biedt. Maar ik denk dat ik toch maar voor Not ga.’  

Brechtje: ‘Ik vind S.T.A.G.S. een Hot! De plot is verrassend op momenten dat je het niet verwacht, het zet je aan het denken, en het einde laat je wekenlang niet los. Ik moet toegeven, het is een boek waar je in moet komen, maar dat is de moeite ook zeker waard.’  

Maud: ‘Ik ben erg benieuwd of er nu nog een tweede boek komt. Als het er komt ga ik het zeker lezen. Door de laatste vijftig bladzijdes komt de schrijfster namelijk echt tot haar recht! Het krijgt van mij een Hot.’  

Kayleigh: ‘Door de fijne schrijfstijl, het verhaal dat je echt meesleept en interessante personages zou ik dit boek 100% aanraden. Een vernieuwend boek, dat je meesleurt naar een wereld vol ‘middeleeuwers’ en de schoonheid (maar ook gevaren) die ze met zich meebrengen, kan ik toch niet anders dan positief beoordelen? En daarom krijgt (en verdient) dit fantastische nieuwe boek een Hot van mij!’  

Manon: ‘Voor een thriller was het boek niet spannend genoeg, dat was wel jammer. Het boek was niet adembenemend goed, maar toch goed genoeg om een Hot te geven.’