Leesclubs /
IJs - ijskoude personages in Vlaamse woorden
Het verhaal speelt zich grotendeels af in de Zwitserse Alpen. Het is 1985 wanneer Sarah en Mat, een verliefd koppel, op weg zijn naar een berghut waar ze een romantische avond hopen door te brengen. Wanneer ze de deur van de hut openen wordt echter al snel duidelijk dat de avond anders zal verlopen dan gepland. Wat er de dagen daarna gebeurt, wordt door de auteur (noodzakelijkerwijs) in het vage gelaten. Een ander deel van het verhaal situeert zich in 2003. Het is duidelijk dat de auteur ons langzaamaan zal laten weten wat er in 1985 precies gebeurd is.
Vlaamse woorden
IJs is prettig leesvoer, de schrijfstijl is prima geschikt voor dit soort spannende verhalen, rechttoe rechtaan. Van de Nederlandse lezers kwamen wel een aantal opmerkingen over het Vlaams van de auteur. Opvallend toch hoe die opmerkingen over de verschillen tussen Nederlands en Vlaams blijven opduiken. Zo vond Suzanne Kwak het Vlaamse taalgebruik even wennen, maar zeker niet storend. Roosje vind dat de Vlaamse schwung het geheel iets aardigs en zangerigs geeft. Het Vlaams geeft de roman direct een bepaalde charme, vindt Thea. Iets minder positief is Yvonne Vogels, zij vindt de schrijfstijl moeilijk en weet te zeggen dat d’Haene soms ook Belgische woorden en uitdrukkingen gebruikt. En Femke ten slotte vond de schrijfstijl fijn, maar de Belgische woordkeuze soms wel vervelend.
Hatelijke, ijskoude personages
Zeer opvallend is dat vrijwel geen enkel personage op de sympathie van de lezers kan rekenen. Het zijn dan ook een bende ijskoude egoïsten. Met ‘IJs’ hebben we dan ook een schitterende titel te pakken, die zowel letterlijk op het ijs in de Alpen als op het karakter van de personages kan slaan. Als thema’s van dit boek worden het vaakst genoemd : liefde, lust, vertrouwen, egoïsme, jaloezie, misdaad, persoonlijkheid en gewetenswroeging. Vooral de proloog vonden vele lezers spannend. Ook de vele flashbacks werden duidelijk gesmaakt, zij gaven deze roman de nodige spanning, iets waar veel lezers toch naar op zoek bleken.
Wie wil weten of Koen d’Haene zelf bergbeklimmer is, waarom hij een eerste roman voor volwassenen wilde schrijven en waarom hij voor de Zwitserse Alpen als locatie voor ‘IJs’ gekozen heeft, kan graag hier een kijkje nemen. De auteur gaat ook dieper in op het veelbesproken open einde van het boek.
Wil Veltkamp vindt IJs een prettig leesbaar verhaal. Ondanks de wisselingen in de tijd, verlies je nooit de draad van het verhaal, vindt hij. Een goede debuutroman, zo zegt Marieke Scheers, waarin vooral de omgeving zeer goed wordt omschreven. Als lezer waan je je in de sneeuw en in de bergen, je voelt de sneeuw in je schoenen druppen. Silvia van Elzelingen ten slotte vindt het een minpuntje dat het verhaal na de spannende proloog wat traag wordt, gelukkig weet Koen D’haene desondanks je aandacht goed vast te houden.
De leesclub is afgesloten met een gemiddelde waardering voor IJs van: ★★★½
