Ik ga leven van Lale Gül wint NS Publieksprijs 2021
Bij de NS Publieksprijs bepaalt de lezer. De stemmers kunnen kiezen uit de zes bestverkochte boeken van het jaar, of een boek naar keuze. De NS Publieksprijs bestaat, naast de eretitel Boek van het Jaar 2021, uit een sculptuur van Jeroen Henneman, een geldbedrag van € 7.500 en een jaar lang gratis reizen met de NS Business-Card 1e Klas. De Publieksprijs voor het Nederlandse Boek wordt uitgereikt sinds 1987.
Er is dit jaar een recordaantal stemmen uitgebracht op de NS Publieksprijs. Met zo’n diverse lijst aan titels voelden veel lezers zich geroepen op hun favoriete boek van het afgelopen jaar te stemmen.
De andere genomineerden waren Bonuskind van Saskia Noort, Derksen van Michel van Egmond en Antoinnette Scheulderman, Martien van Jan Dijkgraaf, Opgewekt naar de eindstreep van Hendrik Groen en Wen er maar aan van Maike Meijer. De zes genomineerde boeken behoren tot de bestverkochte titels van het afgelopen jaar (1 juli 2020 tot 1 juli 2021).
Naast de zes genomineerden kon ook op een boek uit de vrije keuze worden gestemd. Van die mogelijkheid is veelvuldig gebruik gemaakt dit jaar. In de vrijekeuzecategorie kreeg het boek Ziek gelukkig van Ruud ten Wolde veruit de meeste stemmen.
Ik ga leven van Lale Gül
Opgroeien in een streng soennitisch gezin betekent voor Lale Gül vooral dingen stiekem doen. Stiekem make-up en sieraden dragen, laat thuis komen, met jongens afspreken en alcohol serveren in een restaurant. Maar het betekent nog meer: voortdurend vragen stellen.
'Moet ik leven als een kamerplant? Moet ik gewoon naar school en naar mijn werk en doen alsof ik een mens ben die gevoelens en verlangens niet ervaart, terwijl ik om me heen overal moslimjongens zie die wel de vrijheid hebben daaraan toe te geven? Vervolgens in een huwelijk treden waar alle seks uit is geramd nog voordat het begonnen is, omdat mijn ouders een volledig humorloze, lamlendige en vrome lul voor mij hebben uitgekozen? En dan veranderen in een broedkip? Is dat waarvoor ik leef? Is God dan blij met mijn tragedie?'
In een ongekend eerlijk relaas onderzoekt Gül met veel humor de grenzen van haar geloof en de gemeenschap waar ze in opgroeit. Als er iemand geen blad voor de mond neemt, is het Lale Gül wel.
Over de auteur
Lale Gül (1997) is geboren en getogen in Amsterdam, waar ze Nederlands studeert aan de VU. Tot haar zeventiende ging ze in het weekend naar een Koranschool van Stichting Milli Görus. Als kind geloofde Gül en voegde ze zich naar de regels van haar ouders en de islam, die ze niet als bijzonder streng ervoer. In een interview met het AD laat ze weten:
'Ik was geen uitzondering, alle meisjes die ik kende hadden dezelfde regels. Sterker nog: ik vond het gezellig thuis.'
Dat veranderde echter op de middelbare school. Door veel te lezen in de bibliotheek ontwikkelde ze niet alleen haar liefde voor de Nederlandse taal, maar ontdekte ze ook een andere wereld. Grote delen van haar leven, zoals haar relatie met een Nederlandse jongen, moesten geheim gehouden worden voor haar familie.
Het verbreken van haar relatie zette Gül aan tot het schrijven van Ik ga leven. Na verschijning explodeerde de media-aandacht rondom het boek. Gül had niet aan zien komen hoe erg haar familieleden, Nederlandse moslims én moslims in Turkije over haar boek zouden vallen. Zo vertelt ze aan het NRC:
'Romans floppen toch ook best vaak? Ik heb gefingeerde namen gebruikt zodat mijn ouders en andere mensen die in het boek voorkomen, altijd zouden kunnen zeggen: "het is allemaal verzonnen". Ik dacht dat ik daarmee weg zou komen. Achteraf was dat naïef.'
Hoewel Gül door alle bedreigingen in eerste instantie wilde stoppen met schrijven, is ze daar toch op teruggekomen. Ze ontvangt namelijk ook vanuit alle kanten steunbetuigingen. Van meisjes in dezelfde positie als waar zij in zat, Jehovagetuigen, strenge christenen en homoseksuelen. Ze is momenteel bezig aan een tweede boek, dat opnieuw over haar eigen leven gaat.
Lees meer over Lale Gül en Ik ga leven
