Ingrid Kluvers: 'Het vereist moed om anders te durven zijn'

Wie is Ingrid Kluvers?
Het belangrijkste in mijn leven is de band met mijn dierbaren: Mijn geliefde, al mijn kinderen, kleinkinderen, zusjes en vriendinnen/vrienden. Dat maakt me tot wie ik ben. Overigens begon ik mijn werkzaam leven ooit als journalist. Op mijn 63e kreeg ik voor Droomtuin de Debuutprijs Jonge Jury 2012. Sinds de verschijning van En ik dan? durf ik me eindelijk schrijfster te noemen.  

Waar gaat je boek over?
De kern van En ik dan? is dat het moed vereist om anders te durven zijn, af te wijken van de gevestigde normen. En belangrijk daarbij is de gewetensvraag: Wie ben ik en durf ik te zijn wie ik wil. Een ander thema net als in Droomtuin is familie en vrienden, loyaliteit in vriendschap. Familie gaat voor mij veel verder dan bloedbanden. Het is een voorrecht om op te groeien tussen mensen waarbij je je zo veilig voelt dat je op bepaalde momenten ook van ze mag balen, zonder het risico om ze kwijt te raken.  

Wat mogen lezers van je boek verwachten?
Er gebeuren in mijn boeken best heftige dingen. Er verongelukt weleens iemand, zoals in Droomtuin. In En ik dan? krijgt het zusje van een van de personages een vorm van leukemie en blijkt een ander de kluit nogal te belazeren. Wat mij vooral fascineert is als iets niet is wat het lijkt. Maar in de eerste plaats wil ik een romantisch, herkenbaar, spannend verhaal vertellen waarmee mijn lezers zich niet alleen willen identificeren, maar ook aan willen spiegelen.  

Hoe is jouw relatie met je personages?
Ik kan me eerlijk gezegd geen fictie voorstellen waarin je als auteur niet veel van jezelf laat zien. Ik word geïnspireerd door mijn omgeving en ik put uit mijn eigen ervaringen. Joop, de ik-persoon in mijn beide boeken, ligt mij zeer na aan het hart en Oot is voor mij de ideale grootmoeder zoals ik die zelf had willen hebben en zoals ik die probeer te zijn. Voor tante Thil staat mijn leukste (inmiddels overleden) tante model, die overigens Oot werd genoemd.  

Social Media speelt tegenwoordig een grote rol in de PR van een auteur en zijn/haar boek. Hoe kijk je daar zelf tegenaan?
Het belang van Twitter, Facebook, Blogs, platforms, etc. valt niet te ontkennen. Op Goodreads bijvoorbeeld staan tot mijn blijdschap goede recensies en trouwens gelukkig op meerdere sites. Als er niet over je wordt geschreven op de sociale media weet niemand dat je boek bestaat. Maar een uitnodiging voor DWDD of een lovende recensie in een grote krant is niet minder belangrijk. De impact van conventionele media valt voorlopig niet  te onderschatten. Voor mij zijn ze in ieder geval nog wel belangrijk omdat ouderen ze lezen/zien en het fijn is als grootouders mijn boek kopen voor hun kleinkinderen. Zelf blog ik trouwens niet omdat ik er onvoldoende tijd voor heb. Als je daar aan begint moet je doorgaan en iedere dag iets te melden hebben. Samen met Eric Klok en Yvonne Teuben (Pixelpixies) heb ik wel twee jaar geleden voor jongeren t/m 12 jaar de serious game www.villa-eeckhoorn.nl ontwikkeld en geproduceerd. Het wordt nu geconvergeerd en weer ge-update voor IPad en voor de tablets van Snappet. Oma Oot is in dit computerspel het belangrijkste personage. Ik ben ervan overtuigd dat jeugdboeken nu en in de toekomst nog veel meer multimediaal zullen worden.  

Wat doe je naast het schrijven van boeken?
Als ik niet schrijf of lees dan ga ik graag naar het theater, een concert of naar een museum. Daar heb ik eindelijk wat meer tijd voor en mijn kleinkinderen komen steeds meer op een leeftijd dat ze graag mee willen.  

Hoe zou je het vinden om in het buitenland te worden uitgegeven?
Het lijkt me geweldig, maar helaas worden mijn boeken nog niet vertaald. Mijn uitgeefster zit nu op de Frankfurter Buchmesse en wie weet waar ze mij mee gaat verrassen.  

Wat is je favoriete jeugdboek?
De beste herinneringen heb ik aan boeken van An Rutgers van der Loeff. Bij het lezen van De kinderkaravaan over zeven weeskinderen die onder barre omstandigheden van de ene kant van Amerika naar de andere kant trekken, heb ik gesnikt net als bij Lawines razen. Ik lees nu veel nieuwe jeugdromans. Absolute aanraders van dit moment zijn volgens mij: Wat ik was van Meg Rosoff, Hotel de grote L van Sjoerd Kuyper, Honderd uur nacht van Anna Woltz en alles van Ted van Lieshout. En nog veel meer, want er worden gelukkig veel goede jeugdromans geschreven.  

Waar werk je momenteel aan?
Mijn nieuwe jeugdroman staat inmiddels in de steigers. Het moet voorjaar 2016 uitkomen. Het actualiseren van www.villa-eeckhoorn.nl is een hele klus en ik werk nog aan een kinderboek waar binnenkort een app van komt.  

Waar kunnen we je de komende tijd zien/tegenkomen?
Vooral achter mijn bureau! Over het algemeen zijn schrijfsters van jeugdromans niet zo zichtbaar, tenzij je boek is verfilmd.  

Heb jij nog een vraag aan onze lezers?
Hoe komt het dat er wordt gezegd dat jongeren weinig lezen terwijl er toch zoveel boeken worden verkocht.

Redactie Hebban Young Adult: Met betrekking tot de vraag van Ingrid Kluvers of jongeren echt wel zo weinig lezen, hier een nieuwsbericht dat eerder op de Hebban Young Adult Portal verscheen: Jongeren lezen meer dan hun voorouders

Klik hier om de recensie over En ik dan? te lezen op de Hebban Young Adult Portal.

Later deze week starten wij nog een leuke giveaway actie rondom het boek. Hou onze portal dus goed in de gaten!