Interview Barry Eisler

John Rain
Advocaat Barry Eisler ging na zijn afstuderen in 1989 aan de slag bij de Amerikaanse overheid waar hij zich bezig hield met een aantal aspecten van internationaal recht. Als spin off belandde hij uiteindelijk bij een advocatenkantoor in de Japanse hoofdstad Tokio. In die periode kwam hij ook op het idee van John Rain. Eisler: ‘Ik was op een dag op weg naar mijn werk in Tokio, zoals altijd reisde ik met de Hibiya-sen, toen ik zag dat twee mensen iemand aan het achtervolgen waren. Ik weet nog steeds niet waarom, maar ik vroeg mij direct af wie deze mensen waren en waarom ze die andere vent volgden. Ik bedacht zelf de antwoorden. Dit zijn huurmoordenaars en ze gaan hem natuurlijk vermoorden… Antwoorden die leidden tot nieuwe vragen: Waarom zouden ze hem willen vermoorden? Wat heeft hij gedaan? Voor wie werken deze mensen?'

Het idee voor een verhaal was geboren. Niet lang daarna zette Eisler zijn pen op het papier. Letterlijk, want pas (veel) later gebruikte hij een tekstverwerker. Eisler: ‘Des te meer ik schreef, des te meer ik geboeid raakte door het verhaal en de karakters. Eén van de karakters vormde zich langzaam tot John Rain.'

Op dat moment was het nog helemaal niet het plan om een hele reeks boeken te schrijven over deze eigenzinnige hoofdpersoon. Direct na afronding van Solo werkte Eisler dan ook aan een nieuw op zich zelf staand verhaal.

Eisler: ‘Aanvankelijk schreef ik Solo als een echte ‘stand-alone'. Ik was al vijftig pagina's op weg in mijn tweede boek – dus zonder Rain – toen mijn uitgever in Amerika en de uitgevers in andere landen aandrongen op een vervolg met John Rain in de hoofdrol. Het was best moeilijk om mijn idee voor mijn tweede boek zomaar even op zij te leggen maar ik kan er nog veel chagrijniger van worden dat ik zélf niet inzag dat John Rain veel potentie had voor een reeks verhalen. Rain is zo’n fascinerend en driedimensionaal karakter dat één boek bij lange na niet voldoende zou zijn om zíjn wereld te ontdekken... Nu vind ik het zo leuk om over John Rain te schrijven dat ik niet meer wil stoppen!'

Hoeveel van John Rain is er gebaseerd op de schrijver zelf?
Eisler: ‘Onze overeenkomsten? We zijn allebei dol op jazz en een goede single malt whiskey én fan van Akiko Grace. Net als Rain heb ik ook een zwarte band in judo, maar hij is natuurlijk veel beter dan ik. John Rain is ouder en heeft meer ervaring dan ik waardoor hij een soort cynisme heeft ontwikkeld, waar ik wel begrip voor heb, maar wat ik niet noodzakelijk met hem deel. En bovenal: ik ben natuurlijk geen huurmoordenaar, hoewel mijn vrouw dat soms betwijfelt omdat ze me regelmatig met vreemde boeken ziet rondsjouwen. Boeken die ik lees als research, bijvoorbeeld “Be your own Undertaker: A How-To Guide”, “21 Techniques of Silent Killing” en “How to Disappear Completely and Never Be Found”, om er maar een paar te noemen.’

Wat maakt John Rain – als norse, onvriendelijke huurmoordenaar - nu zo geliefd bij de lezers?
Eisler: ‘Het is een uitdaging om een moordenaar als Rain sympathiek en zelfs geliefd te maken. Een karakter wordt gevormd door zijn of haar omgeving. Rain mag dan wel een slechte man zijn, maar zijn omgeving is nog veel slechter waardoor hij eigenlijk best wel weer goed is. Hij heeft een aantal sterke principes (hij vermoordt geen vrouwen en kinderen, bijvoorbeeld), heeft een geweten (want hij heeft “last” van sommige dingen die hij moet doen), en hij is goed voor de paar vrienden die hij heeft. Ik denk dat we 'm juist hierdoor wel mogen. Het beste voorbeeld van een geliefde slechterik vind ik nog altijd Don Corleone in The Godfather van Mario Puzo. Deze man is echt in en in slecht, maar is wel het meest geliefde personage in het boek!'

Japan
Eisler vindt het belangrijk dat hij weet waarover hij schrijft. Op zijn website zegt hij hierover: ‘Mijn verhaal moet realistisch zijn, niet alleen de setting, maar ook mijn beschrijvingen van krijgskunsten en de sfeer en zelfs de plattegrond van Tokio. Ik schrijf soms uit persoonlijke ervaringen, soms op basis van onderzoek of gesprekken met anderen. De spionage-elementen haal ik uit wat de overheid “openbare bronnen” noemt.'

Het werkterrein van John Rain is de Japanse hoofdstad, Tokio. Dat Eisler deze stad goed kent, wordt duidelijk in het nawoord van Solo waarin hij claimt dat alles klopt behalve de locatie van een fruitwinkeltje in Dogenzaka Street. Die zit er niet. Waarom heeft hij gekozen voor Japan en met name de grote plaatsen Tokio en Osaka als toneel voor zijn verhalen? En waarom is het zo belangrijk dat de lezers wéten wat waar is en niet?

Eisler: ‘Allereerst is de georganiseerde misdaad in Japan erg goed ontwikkeld. In de afgelopen decennia zijn er talrijke sterfgevallen geweest onder de zogenaamde hervormers onder verdachte omstandigheden. Vaak lijkend op zelfmoord, maar door autopsie bleek het vaak toch om moord of een afrekening te gaan. Er gaan zelfs geruchten dat de Japanse regering huurmoordenaars in dienst heeft om tegenstanders uit de weg te ruimen en het te laten lijken op een natuurlijke doodsoorzaak. Ik heb gewoond in Tokio en ben echt van deze stad gaan houden.'

Over het ‘verzonnen' fruitwinkeltje in Solo zegt Eisler: ‘Er is wel een fruitwinkeltje maar die zit ergens anders in de straat. Vanwege de plot heb ik het een stuk verschoven, en op zich zelf genomen is dat helemaal niet zo schokkend. Maar, ik vind het belangrijk dat de lezers begrijpen dat – tot het moment dat ik iets anders zeg – alles wat ik schrijf werkelijk bestaat: de bars, restaurants, treinstations, winkels, straten, etcetera. The San Jose Mercury News zegt in een artikel dat je de Rain-boeken kunt gebruiken als reisgids naar offbeat jazz clubs en whisky- bars. En dat is nog echt waar ook. Je kunt op mijn website alle plaatsen zien waar John Rain komt in Tokio.'

Ondanks zijn liefde voor de Japanse hoofdstad en cultuur schildert Eisler een vrij somber beeld van Japan. Is de toekomst van Japan echt zo somber?
Eisler: ‘Alle problemen waarover ik in de Rain-boeken schrijf zijn gebaseerd op feiten: de corruptie, de schandalen, de macht van de georganiseerde misdaad. Ze komen rechtstreeks uit publicaties als The Economist , The Far Eastern Economic Review en Forbes . Maar voor alle duidelijkheid: Japan is veel meer dan een opsomming van deze problemen. Er is heel veel moois te vinden. Rain leeft nu eenmaal in een donker universum waarin slechte en lelijke mensen overheersen.'

Barry Eisler heeft zojuist een nieuw contract getekend bij uitgeverij Putnam voor twee nieuwe John Rain boeken. Eisler: ‘Ik ben nu aan het bedenken waar Rain naar toe gaat. Ik vind inspiratie in alledaagse en juist niet-alledaagse gebeurtenissen. En ik ben gefascineerd door nieuwe ontwikkelingen sinds “11 september”. Ik wéét bijvoorbeeld dat de CIA groen licht heeft gekregen voor het inzetten van huurmoordenaars in de strijd tegen het terrorisme. Een paar maanden geleden, bijvoorbeeld, heeft de CIA opdracht gegeven een aantal Al Qaeda operaties op te blazen. Een actie die voordien politiek ondenkbaar waren. Ik vraag mezelf ook werkelijk af of de Amerikaanse overheid gebruik zou maken van een man als John Rain, als ze daar toegang toe hadden? Achter wie zou hij aan moeten gaan? Zie hier: een idee voor weer een nieuw John Rain verhaal!'

Wat vind Eisler nu het leukste en interessantste van het schrijven van boeken?
Eisler: ‘Dat zijn zoveel dingen... Het ‘research' doen, wat concreet betekent dat ik moet reizen naar plaatsen als Bangkok, Hong Kong, Manila, Phuket, Rio de Janeiro. Niet iets om over te klagen. En ik ben dol op lezen van boeken en artikelen die ik kan gebruiken als achtergrondinformatie in mijn boeken. En ik ontmoet een hoop interessante mensen die ik kan bestoken met vragen over hun ervaringen en kennisgebieden. Last but not least natuurlijk het schrijven zelf. Het is een heerlijk gevoel om een plaats of een gebeurtenis tot leven te brengen op papier. Een goed voorbeeld, vind ik zelf, is Rain's beschrijving van Rio, zoals je kunt lezen in het derde hoofdstuk van Sluipmoord. Het is erg leuk om door zo'n stad te dwalen en het te bekijken door zíjn ogen, deze impressies te vangen en op papier zien te krijgen. Krijg je daar dan ook nog eens complimenten over van de lezers van je boeken dan kan ik oprecht zeggen: I love my job! '

Naast het feit dat er sowieso nog minimaal twee delen in de John Rain-reeks zullen volgen, zijn er ook geruchten met betrekking tot een verfilming. Wat is hiervan waar?
Eisler: ‘Alles. Jet Li, bekend van o.a. Lethal Weapon 4, Romeo Must Die, Kiss of the Dragon en ontelbare Hong Kong actiefilms, heeft de rechten gekocht. Maar vorig jaar mei is de optie verlopen. Nu zijn ze in het bezit van Barrie Osborne, producent van de met een Oscar bekroonde Lord of the Rings-trilogie.'

Welke acteur zou hij zelf graag zien als de vertolker van de hoofdrol?
Eisler: ‘Het is een moeilijke keuze. Rain is zowel Amerikaans als Japans, hoewel zijn uiterlijk meer naar het Japanse van zijn vader toe gaat. Hij heeft ook plastische chirurgie ondergaan, wat hem nog een iets meer Japans uiterlijk geeft. Maar denk ik aan acteurs, dan denk ik wel aan Sanada Hiroyuki of Ken Watanabe uit de Last Samurai. Maar ook Keanu Reeves zou kunnen. Sanada en Watanabe zouden moeten werken aan hun Amerikaanse accent. Reeves zou Japans moeten leren. En de achtergrond van Rain zou behoorlijk moeten worden aangepast, want ze zijn alle drie jonger dan de huurmoordenaar in het boek.'