De vierde ster haal je thuis, aan tafel

Héél waanzinnig

'Tussen allerlei genomineerden, echte literaire mensen, stond ik daar bij de Hebban Award prijsuitreiking. Een feest. Ik was al zo blij verrast dat ik genomineerd was. Laat staan dat ik de prijs ook echt zou winnen. Er worden namelijk zoveel mooie kookboeken uitgegeven en de andere genomineerde kookboeken behoren daar zeker ook toe. Daarnaast heb ik dyslexie en voelt het dus extra bijzonder om tussen al die ‘boekenmensen’ te staan. Wat ik er ook zo waanzinnig leuk aan vind, is dat er zoveel mensen de moeite hebben genomen om te stemmen. Daar werk ik voor. Graag. Daarvoor deel ik mijn passie voor eten en koken. Dat gebeurt voornamelijk via de tv maar natuurlijk ook via mijn kookboeken. Al zou er uiteindelijk maar één recept uit een boek gemaakt worden, je hebt mensen dan toch op weg geholpen naar wellicht een nieuwe keuken.'  

Danny is heel enthousiast over het delen van de passie. De passie die via koken en zeker ook via eten kan worden bereikt. Hij citeert collega kok Paul Fagel: ‘Samen eten is verbroedering’. 'Dit uitdragen vind ik het mooie van mijn werk; liefde vindt plaats aan tafel. Uit eten gaan is heerlijk, maar je komt nooit verder dan drie sterren. De vierde ster haal je thuis: met je familie aan tafel. De warmte van het thuis zijn en thuis voelen wordt alleen daar bereikt.' Om dit ook voor andere mensen, thuis aan de buis of via een boek, haalbaar te maken, probeert hij van allerlei moois te bedenken en te ontwikkelen. 'En hoe gaaf is het dan wanneer dat beloond wordt met een publieksprijs.'   

Rijke carrière

Van afwashulp tot bekende tv-kok. Zo verloopt de carrière van Danny. Vanaf zijn veertiende in de horeca en het jaar daarna het leerweg ondersteunende onderwijs in. Via een steengrill restaurant, naar een sterren restaurant en via het NK Patisserie naar 24Kitchen. Danny heeft echt een indrukwekkend CV.
'Werken voor de tv is alleen wel ‘vergankelijk’. Het is niet blijvend. Maar laat dat nu ook ene deel van de charme zijn. Je werkt vaak met korte contracten. Je werkt met verschillende productiegroepen. Je werkt met vele, wisselende collega’s. En tot nu toe is het altijd erg leuk geweest. Ik ben er ook erg trots op dat ik vanaf het eerste uur een deel ben van de 24Kitchen-familie. En ik hoop er dan ook nog jaren voor te kunnen blijven werken.
Er bestaat ook een wereld naast de tv. Een deel daarvan zijn de kookboeken. Wat fijn is aan kookboeken is dat ze blijvend zijn. Het is dan ook erg leuk dat er van mijn eigen tv-programma’s kookboeken zijn uitgekomen. Het zijn de dingen die ik belangrijk vind die je dan kunt delen en vastleggen. Zo staat mijn laatste boek, Zoals alleen oma dat kan, voor twee zeer belangrijke zaken die wij niet mogen vergeten: we moeten onze oma’s liefhebben en we moeten hun recepten opschrijven voordat ze verdwijnen.'   

Antieke kookboeken

'Kookboeken kunnen geschiedenis worden; ze kunnen blijvend zijn. Zo heb ik thuis een kast vol antieke kookboeken staan. Het oudste boek dateert uit 1601. En misschien vind ik manuscripten nog wel leuker. Persoonlijker. Handschriften ontcijferen uit de voorbije eeuwen is dan ook echt een hobby van mij. Ik heb de manuscripten gescand, zit er met een loep naar te kijken en zodra ik dan wat ontcijferd heb, typ ik het er snel bij.' Over de manuscripten en antieke kookboeken heeft hij contact met Lizet Kruyff. Zij is wetenschapsjournalist, gespecialiseerd in culinaire geschiedenis, en heeft bijvoorbeeld het kookboek Oranje toetjes (één van de andere genomineerde kookboeken voor de Hebban Award) geschreven.
'Wanneer ik dan de recepten uit de vorige eeuwen ‘vertaald’ heb, vraag ik Lizet om er naar te kijken. Het blijft spannend om met mijn dyslexie te schrijven. Maar gelukkig hadden ze in die tijd nog niet Het Groene Boekje. Het is echt grappig om te zien hoe inconsequent zij in die tijd schreven. Kooken met twee oo’s, koken met één o; het komt allemaal op dezelfde pagina voor.'       

 
Altijd bezig!

'Je mag alleen nooit op je lauweren gaan rusten (...) Je moet altijd bezig blijven (…) Blijf actief.' Uitspraken over actief zijn en blijven, zijn vaak tijdens het gesprek gevallen. Op de vraag of Danny nog iets met ons wil delen, heeft hij dan ook een uitstekend ‘actief’ antwoord!
'Vanmorgen ontving ik nog een brief. Er is een groep mensen die de Nederlandse Rijsttafel op de UNESCO Erfgoedlijst wil krijgen. Kijk, daar word ik vrolijk van. Initiatieven waarbij eten, geschiedenis en het plezier dat we met zijn allen in Nederland beleven, verpakken ze zo in één. Het verzoek kwam dus binnen per brief! Tja, daar kan ik wellicht helpen. Op zoek gaan naar de sociale media. Eens kijken wat ik voor hen kan gaan betekenen.'

Daarnaast heeft Danny onlangs met anderen een cateringbedrijf opgezet. Hij wil zelf het eten naar de mensen brengen en niet alleen maar voorzeggen hoe mensen het kunnen namaken. Het succes is echter vooruit gesneld. 'We hebben zelfs nog geen naam, maar al wel reserveringen. De startdatum zou januari 2016 zijn. We hebben nog geen website, niets. Hoe grappig is dat! Maar heb je dus zin om een (bedrijfs)feestje aan te kleden met Indonesisch eten, dan weet je waar je moet zijn!' Danny vertelt het toch maar even. Je weet ten slotte nooit wat deze Hebban Award allemaal kan opleveren. Wellicht een naam voor het Indonesische cateringbedrijf?  

Meer over Danny Jansen lezen? 

twitter: @mr_dannyjansen
facebook: danny jansen 
24Kitchen instagram: chefdannyjansen