Interview Elena Forbes

Londen for ever
Ze is lang en blond, ze heeft vrijwel haar hele leven in Londen gewoond en momenteel woont ze met haar man en twee kinderen in het modieuze Notting Hill.
Tot zover de kennis die ik heb als ik mij voorbereid op een gesprek met de schrijfster die zonder overdrijving tot de meest talentvolle debutanten van dit jaar gerekend mag worden.
Gelukkig is Elena graag bereid om in vogelvlucht de gaten in mijn kennis op te vullen. “Ik ben geboren in Los Angeles. Mijn ouders waren werkzaam in de filmindustrie. Ik heb daar niet veel van meegekregen, want vanaf mijn zesde heb ik in Londen gewoond. Na moderne talen te hebben gestudeerd aan de Universiteit van Bristol, ben ik bij een investeringsbank gaan werken waar ik ruim 17 jaar lang een functie had bij het Europese Fund Management. Dat was mijn laatste baan voordat ik full time schrijfster werd.”

Sterf met mij gaat over jonge meisjes die het een romantisch idee vinden om samen met een man zelfmoord te plegen. Hoe kwam je op het idee?
“Het idee om te schrijven over jonge meisjes die zelfmoord willen plegen, pikte ik een paar jaar geleden op uit de media. Er zijn in Engeland de laatste jaren een aantal gevallen van zelfmoord onder teenagers geweest. Veel van hen waren geïnspireerd door hun bezoekjes aan zelfmoordwebsites. Bovendien had ik op school een vriendje dat zelfmoord heeft gepleegd en ik herinner me de nog goed het gevoel van levensangst tijdens mijn eigen tienerjaren.”

Hoe gevaarlijk is Internet naar jouw mening voor tieners?
“Het Internet kan verslavend zijn en bovendien een gevaarlijke plaats voor mensen die naïef en kwetsbaar zijn, zoals sommige jonge tieners (maar ook sommige volwassenen) nu eenmaal zijn. Het is zo gemakkelijk voor iemand om zijn identiteit verborgen te houden en om zich voor te doen als een heel ander persoon. Als ik kijk naar wat ik de afgelopen tijd in de media heb gezien, dan zijn er toch wel een paar gevallen van jonge meisjes die van huis zijn weggelopen met een man (meestal veel ouder) die ze op internet in een chatroom hebben ontmoet. Mensen zijn in staat om via Internet verliefd te worden op elkaar. Heel gemakkelijk zelfs. In het verleden werden mensen die elkaar brieven schreven verliefd op elkaar. Het Internet maakt dingen alleen directer. En dat het werkt blijkt uit al die gevallen van die weggelopen meisjes. E-mails kunnen een heel verleidelijke werking hebben.”

Is je verhaal op de werkelijkheid gebaseerd?
“Sommige elementen van mijn verhaal zijn inderdaad gebaseerd op de realiteit en er bestaan werkelijk zelfmoordsites waar je met andere gelijkgestemde mensen kunt praten, en waarop je bijvoorbeeld advies kunt inwinnen over de manier waarop je zelfmoord kan plegen, met alle voors en tegens uiteraard. De Engelse wetgeving waarin iets staat over het overhalen van iemand om zelfmoord te plegen is veertig jaar oud en gedateerd (iets wat ik ook in mijn boek schrijf). In het wetboek is de opkomst van Internet niet voorzien. Er is op dit moment total niet mogelijk om deze sites aan te pakken en te sluiten of diegenen te vervolgen die tot zelfmoord hebben aangezet. Ik lever met mijn boek geen uitgesproken kritiek op een dergelijke situatie, maar het is wel zo dat ik als schrijver de verplichting voel om dingen te laten zien zoals ze zijn. Een goede misdaadroman weerspiegelt de werkelijkheid. Ik denk niet dat expliciete sociale kritiek essentieel is. De lezer mag eruit pikken wat hij zelf wil.”

In jouw boek is een van de slachtoffers het 14-jarige meisje Gemma Kramer, Ze is heel gemakkelijk te manipuleren. Denk je dat er veel meisjes zo zijn?
“Gemma wordt door een oudere man overgehaald om samen met hem zelfmoord te plegen. Ze is eenzaam, geïsoleerd en smacht naar romantiek. Ze is niet exemplarisch voor de jonge meisjes van nu. In tegendeel. Veel jonge meisjes van tegenwoordig zijn erg bijdehand en zijn veel meer geïnteresseerd in de tastbare realiteit, jongens gewoonlijk. Maar er zijn beslist meisjes als Gemma, die uitsluitend dagdromen, die hun leven leiden in hun fantasiewereld, die een heel beschermd leven leiden en die heel naïef zijn. Dat soort meisjes, die wanhopig naar romantiek verlangen, zijn een gemakkelijke prooi voor een slechtwillende man als Tom.
Om het nog duidelijker aan te zetten, heb ik Gemma een achtergrond gegeven waarbij ze op school gepest wordt. Dat schijnt een veelvuldig voorkomend verschijnsel te zijn bij tieners die zelfmoord plegen. Het gevoel van eenzaamheid, verstoten zijn, dat veel tieners voelen speelt ook een grote rol. Eenzaamheid, isolement en valse romantiek zijn een goede voedingsbodem voor zelfmoord.”

Het Internet wordt bevolkt door grote boze mannen. Je hebt zelf een dochter. Beschrijf je in je boek de angsten van een moeder?
“Ik ben een moeder met een jonge dochter en een zoon en natuurlijk ben ik bang. Het Internet biedt een ongelooflijke hoeveelheid positieve mogelijkheden, maar het is ook bijzonder gevaarlijk. Kinderen zijn kwetsbaar en de invloed van Internet is groot. Als moeder baart dat je zorgen.”

Heb je veel research moeten plegen?
Ik vind research heel belangrijk omdat ik mijn boek zo realistisch mogelijk wilde maken, rekening houdend met het feit dat ik fictie schrijf. Ik heb enorm veel tijd doorgebracht bij de Londense Metropolitan Police. Ik was ook kind aan huis bij de afdeling Forensisch Onderzoek, omdat ik de details graag zo waarheidsgetrouw mogelijk wilde beschrijven. Ik vind details namelijk heel belangrijk. Dat zie je ook terug in mijn boek. Ze benadrukken het realiteitskarakter van het verhaal. Als ik naar mensen of naar een bepaalde plek kijk, ben ik altijd gefocust op de details. Welke schoenen dragen ze, hoe dragen ze hun hoed, de sfeer, de reuk van een plaats. Ja, zonder details geen goed boek..”

Wat is je favoriete personage en waarom?
“Mijn favoriete personage is zonder enige twijfel mijn hoofdpersoon, de knappe en stoere inspecteur Tartaglia, hoewel ik ook erg gesteld ben op zijn assistente, agente Sam Donovan. Ik houd ervan om zowel vanuit vrouwelijk als vanuit mannelijk perspectief te schrijven en ik ben dol op de interactie tussen hen. Ze zijn yin en yang en ze vullen elkaar goed aan. Zowel Tartaglia als Donovan hebben dan ook trekjes van mijn eigen karakter, hoewel zij qua uiterlijk veel knapper zijn dan ik en wat dat betreft geen van beiden op mij lijken. Inspecteur Tartaglia staat met beide benen op de grond, maar toch is hij romantisch, gevoelig, intelligent en hij is een goede kok (hij heeft Italiaans/Schotse voorouders). In mijn gedachten is hij een heel moderne man. Zijn nadeel, vanuit een vrouwelijk oogpunt bezien, is dat hij heel onafhankelijk is. Bovendien valt hij altijd op de verkeerde vrouwen. Het type dames dat een beetje mysterieus is en in zekere zin ook niet beschikbaar. Zijn gezond verstand laat hem volkomen in de steek waar het vrouwen betreft. Een ander minpuntje van hem is dat hij een netheidsfreak is en dat hij af en toe te zwart wit denkt..Wat uiterlijk betreft is hij een droomman, hoewel ik denk dat ik er zelf problemen mee zou hebben om met hem te leven of een langdurige relatie met hem aan te gaan. Als vrouw zou je heel tolerant moeten zijn en heel rustig en dat ben ik geen van beiden. (is mij verteld!)”.

Hoe zou je je eigen karakter omschrijven?
“Dat is heel moeilijk voor mij om daar antwoord op te geven. Het antwoord hangt af van degene aan wie je het vraagt. Mijn vrienden zouden waarschijnlijk zeggen dat ik eerlijk ben, openhartig, loyaal, onafhankelijk en heel gedisciplineerd. Mijn man zou zeggen dat ik te extravert ben, te veel uitga en te veel een "A" persoonlijkheid ben. Maar ik hoop wel dat ze allemaal vinden dat ik gevoel voor humor heb.”

Als je een boek schrijft, leef je gedurende lange tijd in een andere realiteit. Is dat niet vermoeiend?
“Voor mij is dat helemaal niet vermoeiend omdat ik van die andere (fantasie) wereld houd en als ik druk aan het schrijven ben is die altijd aanwezig. Maar ook als ik niet achter mijn PC zit is die fantasiewerkelijkheid aanwezig. Tor misnoegen van mijn omgeving overigens. Ik heb meerdere malen moeten horen dat dat heel vervelend voor hen is. Ik ben altijd en overal in gedachten aan het schrijven. Ik kan met een stel vrienden aan het dineren zijn terwijl het iedereen duidelijk is dat ik met mijn gedachten heel ergens anders ben. Het is vervelend omdat ik niet in staat be nom de knop om te draaien.”

Hoe heb je geprobeerd de clichés van de misdaadroman te omzeilen?
“Het is moeilijk om clichés te vermijden als je denkt in termen van plot. In een misdaadroman heb je een moordenaar nodig, een soort detective of hij nu een professional is of een amateur en er moeten één of meerdere schurken zijn. De originaliteit kan je als schrijver bewerkstelligen door de structuur, de manier van schrijven en de karakters. Naar mijn idee was de middelbare, gescheiden mannelijke speurder met een drankprobleem een cliché geworden. Daarom heb ik Tartaglia bewust anders gemaakt. De opvliegende vrouwelijke detective is een ander cliché en daarom heb ik Sam Donovan bedacht, ze is bedeesder, meer uitgebalanceerd en hopelijk subtieler. Hoewel ze een sterke persoonlijkheid is die exact weet wat ze wil.”


Wat is het moeilijkste aan het schrijven van een misdaadverhaal?
“Het moeilijkste is om het verhaal fris te houden voor de lezer, hem te vermaken en ervoor te zorgen dat hij blijft meedenken en raden. Nog voor ik een eerste zin schrijf weet ik wie het gedaan heeft en waarom, hoe de tussenliggende problemen op een eerlijke manier op te lossen zonder al te veel van de ontknoping weg te geven. Dat is het geheim. Schrijven is voor mij allereerst en bovenal entertainment. De lezer is voor mij het belangrijkste, niet de schrijver. Om een verhaal te vertellen dat de lezer wil lezen is vakmanschap nodig en, zoals met alle kunstvormen, het moet zo soepel en ongekunsteld zijn als maar mogelijk. Dat neemt niet weg dat schrijven een heel intens proces is. Ik houd ervan helemaal op te gaan in mijn eigen verhaal, me als het ware op te sluiten. Ik heb nog niet zitten huilen achter mijn computer bij trieste scènes die ik schreef, maar ik heb af en toe wel hardop zitten lachen bij de geestige dingen die mijn personages liet zeggen. Ook wel om de oubollige dingen die ik had geschreven, Maar goed, die zijn snel verwijderd op een computer. Eén druk op een knop.”

Ik heb begrepen dat je een serie wilt maken met dezelfde karakters.
“Ja. Sterf met mij is de eerste uit een serie met Mark Tartaglia en Sam Donovan. Ik ben nu halverwege mijn tweede boek en ik merk dat een van de plezierige kanten van een serie schrijven is dat je de macht hebt om personages zich te laten ontwikkelen. Het zou heel teleurstellend zijn om ze aan het einde van een boek allemaal achter te moeten laten.
Dus, ik ga nog even met hen door. Karin Slaughter, Robert Crais, Michael Connelley, Donna Leon, Ruth Rendell, Peter Robinson, Ian Rankin, allemaal schrijvers die ik mateloos bewonder, schrijven ook verhalen met vaste personages. Ik hoop dat ik mijn karakters net zo fris kan houden als zij.”

Wat is het grootste voordeel van het schrijven als beroep?
“Als full time schrijfster vind ik het grootste voordeel dat je thuis kunt werken. Het nadeel is alleen dat iedereen denkt dat je elk ogenblik beschikbaar bent. Soms wilde ik dat ik ergens buitenshuis een kantoor had, ver bij iedereen vandaan. Maar ik houd er te veel van om thuis te zijn.”

Als het tijd is voor ontspanning, wat doe je dan?
“Ik ben dol op lezen en de bioscoop. Ik ga ook zo veel mogelijk naar tentoonstellingen, het theater en de opera. Een van de voordelen van het wonen in Londen is dat alles op loopafstand van je vandaan is. Ik ben helaas totaal niet sportief, maar dat is niet erg als je in de grote stad woont.”

Sterf met mij
Een reeks moorden stelt de politie in Londen voor een raadsel. Lichamen van jonge meisjes worden gevonden in verschillende kerken, waar ze van grote hoogte naar beneden zijn gevallen. De politie denkt aanvankelijk aan zelfmoord, maar de kranten schrijven al snel over een seriemoordenaar met de bijnaam 'de bruidegom'. Inspecteur Tartaglia, een aantrekkelijke Italiaanse Schot, leidt het onderzoek. Te midden van onderling strijdende collega's, forensisch psychologen en een chaotisch mediacircus probeert hij de waarheid te achterhalen, terwijl de seriemoordenaar slachtoffers blijft eisen.

Vanaf: augustus 2007
ISBN: 9789023426608
Uitgever: cargo

Bibliografie
Kwaad om kwaad (2010)
Onze Lieve Vrouwe van de pijn (2008)
Sterf met mij (2007)