Interview /
Interview Jose Vriens
Dit jaar is het een bijzonder jaar voor je. Je eerste roman verscheen vijf jaar geleden en dit jaar kunnen de lezers je vijfentwintigste boek verwachten. Had je van tevoren gedacht dat het allemaal zo snel zou lopen?
Nee, dit had ik absoluut niet verwacht. Je hoopt dat je eerste boek een succes wordt en het tweede ook. Verder dan dat eerste boek keek ik op dat moment niet. Al ben ik wel door blijven schrijven, hopend dat ook die boeken een uitgever zouden vinden. Dat er het tweede jaar al meteen vijf verschenen was boven mijn verwachting.
Wat is jouw geheim om zo veel boeken per jaar te kunnen publiceren?
Vooral gedisciplineerd schrijven. Iedere dag opnieuw. Het klinkt overdreven maar ik moet een bepaald aantal woorden per dag halen. Er zijn ook dagen dat ik ver boven dat quotum uitkom. Het is niet zo dat ik ze eruit pers, als het niet lukt, stop ik er echt mee en ga ik iets anders doen. Meestal kom ik in de flow terecht om wel dat aantal te kunnen halen. Het zijn vaak ook meteen goede zinnen. Ik twijfel niet urenlang over een bepaalde woordkeuze. Ik weet wat ik wil zeggen/schrijven en dat komt er ook uit. Het is niet zozeer een geheim, maar het gemak waarmee ik schrijf. Ik schrijf nu eenmaal gemakkelijk en snel.
Is er iets dat in al je boeken terugkomt?
Liefde, dat probeer ik wel in elk boek te stoppen, maar niet op een overdreven manier. Het moet een natuurlijk proces zijn en niet uitsluitend om die romance draaien. Het is een onderdeel van het verhaal. Ook probeer ik hedendaagse problemen aan te kaarten en die te verwerken in het verhaal.
Welke bijzondere gebeurtenissen tijdens je schrijverschap zullen je altijd bijblijven?
Dat ik bij het schrijven van een kinderboek, ‘De zevende grot’ op een bepaald moment echt bang werd om piraten voor het raam te ontdekken. En dat ik door ‘Nooit meer’ zelf emotioneel werd tijdens het lezen van de proefdruk. Je probeert als schrijver dat soort emoties weer te geven, maar of het goed lukt blijft de vraag. Omdat je je eigen verhaal kent, word je er niet meer zo door verrast als een lezer voor wie het nieuw is.
Welke lezersreacties zullen je altijd bijblijven?
Een van de lezers ontdekte een diepere betekenis in ‘Kasteel te koop’ en dat terwijl ik me daar niet eens van bewust was. Het is bijzonder om te horen wat lezers van je boek vinden en wat hun daarin zo aantrekt.
Je schreef enkele boeken onder de naam van Henny Thijssing-Boer. Waarom besloot je dit te doen?
Mijn uitgever vroeg me of ik het zag zitten om een roman uit naam van deze overleden auteur te schrijven. Ik kreeg een kort verhaal van Henny Thijssing en moest daar een roman van maken. Of me dat zou lukken. Ik meende van wel en heb een synopsis opgezet. Tijdens het schrijven daarvan werd al snel duidelijk dat het beter was om er twee boeken van te maken. Zo ontstonden ‘Onthulling in de wind’ en het vervolg ‘Nieske’ dat deze maand verschijnt.
Heb je bij het schrijven als Ghostwriter voor Henny Thijssing-Boer haar schrijfstijl proberen aan te nemen, of herkennen de lezers Jose Vriens wel in de boeken?
Haar schrijfstijl hoefde ik niet aan te houden. Dat zou ook haast onmogelijk zijn, denk ik. Wel heb ik een bepaald woordgebruik gevolgd. Henny Thijssing is toch een Groningse auteur. Ik als Brabander heb weer een ander taalgevoel. Wel vond ik het bijzonder om van mijn uitgever te horen dat een dochter van Henny Thijssing ‘Onthulling in de wind’ echt herkende als een boek van haar moeder. Ze was er heel erg tevreden over.
In je komende boek ‘Drijfzand’ wordt de hoofdpersoon bestolen door haar partner. Hoe ben je op het idee gekomen voor dit verhaal?
Het verhaal draait om de diefstal van digitale gegevens. De man neemt een andere identiteit aan en dringt zo binnen in het leven en werk van de hoofdpersoon. Identiteitsfraude heeft me altijd geïntrigeerd en is ook een interessant gegeven waarmee je heel veel kanten uit kunt. In ‘Zonnestralen’ maak ik ook gebruik van een persoonsverwisseling, al gaat het in dat boek, voor de persoon in kwestie, volkomen onbewust.
Wat kunnen we de komende tijd nog van je verwachten?
‘Nieske’ heb ik al genoemd, het tweede boek dat ik schreef als ghostwriter van Henny Thijssing-Boer en het vervolg op ‘Onthulling in de wind’. Daarna volgt ‘Drijfzand’ mijn 25ste boek. En als afsluiter van dit jaar komt ‘Verblind’ uit. Dat boek is gebaseerd op een uitzending van ‘Opgelicht’ die me niet losliet.