Karin Luiten: Liefde voor koken

Liefde voor koken  

“Ik kook uit de losse pols. Maar dat gaat niet meer wanneer je er uiteindelijk een recept van wilt maken. Tegenwoordig gaat de losse pols eerst langs de weegschaal en dan langs het notieboekje.”
Er wordt al driftig gekookt wanneer we de keuken van Karin Luiten binnenkomen. Het ruikt er heerlijk naar speculaas. Zelfgemaakte speculaas met kardemom en witte peper: verwarmend. En in de oven staat proef nummer vier voor de groenteterrine die geperfectioneerd moet worden voor de kerstbijlage van Trouw. De komende anderhalf uur wordt er dan ook geregeld in de oven gespiekt. Alle waarnemingen noterend in het opschrijfboekje. Geen stap mag worden vergeten.  

De basis voor al het werk van Luiten is de liefde voor koken. Deze liefde wil zij met ons delen en ons ook vooral graag leren. Hier is zij pas tien jaar mee bezig. Daarvoor werkte zij namelijk nog ‘gewoon’ achter een bureau: “Ik verveelde mij, vooral tijdens vergaderingen. Daar zat ik de notulen vol te tekenen met allerlei poppetjes. Niet verrassend dat ik dat terug kreeg in mijn beoordelingsgesprek. Dus toen nam ik maar geen pen meer mee naar de vergadering.” De echte oplossing lag ergens anders. Het roer werd drastisch omgegooid. Haar passie lag bij koken, dus daarmee ging ze aan de slag. Eerst naast haar toenmalige werk en dus nu al jaren full time.  

Heden    

“Het is begonnen met mijn website Koken met Karin. De blog volgde daarna al snel. Inmiddels is dat niet meer hetgene waar ik mijn geld mee verdien. Ik ben vooral kookboekenschrijfster én culinair journaliste voor o.a. Trouw en Radio Noord-Holland. Daarnaast vind ik sociale media eigenlijk ook iets te onbetrouwbaar. Naast dat het veel tijd kost om te onderhouden, gaat het ook altijd anders dan je verwacht. Zo had ik laatst een foto op Facebook gedeeld van een rookworst met ontdooide appelmoes. Hilarisch natuurlijk wanneer je bedenkt dat het de erwtensoep van mijn moeder had moeten zijn. Maar weet je, dat bericht is 25.000 keer bekeken, heeft 728 likes en 119 reacties! Met artikelen waar ik lang aan werk en veel energie in stop, krijg ik dat niet terug. Moeilijk te peilen dus. Besteed dan liever mijn tijd aan mijn echte werk.”

Het schrijfwerk dus.
Toen Luiten begon met haar werk als culinair journaliste merkte ze al snel dat mensen koken iets ingewikkelds vinden. Haar slogan werd dan ook: ‘Kleine moeite, groot effect.’ En dat is nog steeds waar al haar werk aan opgehangen kan worden. Ook de thema’s van haar kookboeken kan je daar naar toe terugbrengen. Zeker geldt dit ook voor nummer tien, die net  in de winkel ligt, De vrolijke tafel. In dit boek gaat het over samen eten. Of het nu een groot of klein gezelschap is, dat maakt niet uit. Voor al deze feestjes bestaan er  ‘kleine-moeite-groot-effect-recepten’.   

De vrolijke tafel  

“We zaten met een groep vrienden bij elkaar toen er ter sprake kwam om weer eens gezellig met zijn allen te eten. Direct zat iedereen een beetje naar de grond te staren. Zo opvallend! Je ziet dan de paniek en stress ontstaan! Nou, toen heb ik het heft in handen genomen: ‘We doen het gewoon op een dinsdagavond en niet op de eerste zaterdag dat we allemaal kunnen, want dan zijn we maanden verder. We houden het etentje in het nieuwe huis van vriendin X, want daar zijn we tenslotte nog niet allemaal geweest. Jij maakt dat en jij dat. Jij neemt de wijn mee. En ik doe dit.’
Zo is het dus voor niemand veel werk en zijn we toch gezellig bij elkaar. En daar gaat het tenslotte om; het gezellig, sociaal bij elkaar zijn rondom een tafel met veel heerlijks om op te snoepen.”
Hier was het zaadje gelegd voor De vrolijke tafel.  

“Het is voor het eerst dat ik van elk recept een foto in het boek heb staan. Gaaf. En veel werk. In drie weken tijd alle 150 recepten opnieuw gemaakt en op verschillende locaties gefotografeerd. Om logistieke redenen moet je dan dicht om huis blijven, dus veel dank aan de buren. Daarnaast moet je heel goed van te voren alles bepalen en plannen. Ik heb hele mooie moodboards gemaakt; elke pagina had ik vooraf duidelijk bedacht. Waar een foto, waar tekst. En de inhoud van de foto’s ook. Ik wilde namelijk geen foto’s van gelukkige families lachend naar de camera. Daarnaast ben ik de enige die overal scherp op staat. Privacy voor mijn vrienden en bekenden. Ook sta ik op de voorkant. Dat is dan weer een wens van de boekverkopers. Een boek blijkt dan beter te verkopen.”  
Dit was dus echt leuk voor Luiten; zij kreeg de volledige vrijheid van haar uitgever. Alleen het aantal pagina’s werd nog voor haar bepaald. Voor de rest mocht alles, en dan ook echt alles, zelf ingevuld worden. Het papier, de kaft, de stijl, de foto’s. Alles zelf bedacht en uitgevoerd.    

Blijf nadenken!  

Het boek ligt nu al enkele weken in de winkels tussen de vele andere kookboeken. Bij kookboeken zijn de wensen en keuzes van ons duidelijk zichtbaar. Zo kan je zien dat wij leven in de wereld van de snel voorbijtrekkende hypes. Tussen al die hypes wil Luiten rechtop blijven staan. Normaal blijven doen.

“Laten we na blijven denken. Zo had ik van de zomer heerlijke aardbeien bij de groenteman om de hoek gekocht. Echt goddelijk. Jammer genoeg waren ze later vervangen door veel minder lekkere aardbeien. Dit bleken biologische te zijn. En de groenteman begreep dan ook niet goed dat het voor mij geen reden was om ze dan toch te kopen. Wij lijken graag blind achter biologisch en liever lokaal aan te rennen ook wanneer de smaak ons die reden niet geeft. Ik heb helemaal niets tegen biologisch, maar we moeten wel blijven nadenken over de smaak. Het enige waar ik echt fel op tegen ben, zijn de pakjes en zakjes die veelvuldig verkocht worden in onze supermarkten.”  

De strijd tegen de pakjes en de zakjes zijn het onderwerp van ‘Koken met Karin in Trouw’ en van haar vorige kookboeken. Met dezelfde passie waar ze daar ‘vecht’ om ons aan het koken te krijgen, blijft ze dat doen. “Het moet makkelijk. En dat kan! Want gezond en lekker eten is niet moeilijk. Dát duidelijk maken, zie ik als mijn taak. Ik probeer van iets ingewikkelds iets makkelijks te maken, zodat iedereen het zelf thuis kan klaarmaken.”  

Wie als missie heeft om iedereen in Nederland lekker te laten eten... Goed te leren koken. En dat vooral met maaltijden die we allemaal gewend zijn. Dus zeg maar, de Nederlandse keuken. Daar al tien kookboeken over heeft geschreven en nog lang niet klaar is,...is wellicht gewoon ‘de Koningin van het Nederlandse Kookboek’.

“Kijk, dat vind ik leuk! Klinkt heel wat beter dan ‘Karin voor Dummies’; die heb ik ook wel eens gehoord.”  Van die gezonde dosis zelfspot mogen wij hopelijk nog kookboeken lang  iedere keer iets nieuws leren!                    

(c) Foto Karin Luiten: Harold Pereira