Interview met Hendrik van Oordt, winnaar van de Hercule Poirot Schrijfwedstrijd

Hendrik, jij won de Hercule Poirot Schrijfwedstrijd van Hebban Kort. Van harte gefeliciteerd!  Wat ging er door je heen toen je las dat je gewonnen hebt?   

Verbazing (omdat er nogal wat goede schrijvers rondlopen) en een zeker plezier; omdat ik meende de sfeer van de Poirot verhalen redelijk goed te hebben begrepen.  

Kun je jezelf kort voorstellen aan de lezers van Hebban? Wie is Hendrik van Oordt?  

Gênante vraag! Iemand die lange jaren met veel plezier in Kopenhagen en Parijs heeft gewoond en tot de conclusie is gekomen dat Amsterdam de leukste plek is (en daar dus nu woont). Iemand die het liefst had geleefd aan het einde van de negentiende eeuw, toen er wel al douches en brede boulevards met koffiehuizen bestonden, maar je nog de weg kon verliezen in Italië en er een dag over deed om naar Zeeland te reizen. Zoiets!  

Toen ik je vroeg om een auteursfoto stuurde je enkele getekende zelfportretten. Je schrijft dus niet alleen, je bent dus ook beeldend kunstenaar.  Kun je hier wat meer over vertellen?  

In de tachtiger jaren heb ik gewerkt als reclametekenaar. Zoals je uit mijn vorige antwoord hebt kunnen opmaken ben ik in mijn hart een bourgeois die van comfort houdt. Dus toen de computer het illustratieve werk begon over te nemen ben ik overgestapt op vertalingen, die toen heel goed verdienden, vooral voor het Franse Ministerie van Financiën. Dat was ook de periode waarin ik ben gaan schrijven, allereerst een financieel woordenboek (Le Lexique bilingue d'analyse financière, Accent International) wat leuker was om te doen dan het klinkt. Zo rond 1997 had ik genoeg van woorden en ben ik naar Engeland vertrokken om te leren beeldhouwen, iets wat mij altijd had geboeid. In het atelier van Laury Dizengremel heb ik alles geleerd over anatomie, waarna ik enige tijd bronzen bustes (portretten), naakten, dieren, enz. heb gemaakt, die in Londen (galerie Kaleidoscope en privé-opdrachten) en Nederland werden verkocht. In 2002 ging ik terug naar Parijs vanwege de liefde, wat aanleiding was voor een tweede boek (Bloemen, taal en symboliek, Elmar 2005), omdat ik iets persoonlijks wilde geven aan mijn geliefde. Ik heb daarna nog het een en ander gepubliceerd en kreeg enige jaren geleden weer de geest om te gaan tekenen, schilderen, enz., dus dat is wat ik nu voornamelijk doe.  

Hoe ben je op het idee gekomen voor je verhaal ‘Hercule Poirot in België’?  

Het leek me amusant om het karakter van George, Poirots butler, wat meer te belichten (zij het nog niet veel!).  

Hoe ben je vervolgens te werk gegaan? Op welk punt was je tevreden?  

Het leek me een goed idee om meteen de toon te zetten met wat Gallische emoties en een Hastings die het zo goed bedoelt maar er altijd net even naast zit. Als je eenmaal de sfeer van je verhaal te pakken hebt, wordt het schrijven makkelijker. Ik ben nu nog niet helemaal tevreden want bepaalde aspecten had ik verder willen uitwerken - het ene idee leidt tot het andere - maar daar was geen ruimte voor.  

Heb je gebruik gemaakt van proeflezers?  

Nee. Niet aan gedacht, moet ik eerlijk zeggen.  

Heb je iets met Agatha Christie en Hercule Poirot?  

Jazeker. Ik lees sowieso graag detectives en heb een lange rij groene Penguins op de plank. De beste detectives in fictie zijn de personificatie van gerechtigheid, waardoor ze, ondanks hun vreemde trekjes, nooit karikaturen worden. Sherlock Holmes, natuurlijk, maar ook Hercule Poirot en Miss Marple. Dit element ontbreekt naar mijn mening bij sommige schrijvers die technisch beter schrijven dan Christie, zoals Dorothy Sayers. Michael Innes heeft het soms (The Case of the Journeying Schoolboy, lezen!), soms niet, en dan wordt het puzzelig gekeuvel. Daarnaast heeft Agatha Christie een ongekend vermogen om je haar wereld in te trekken. En tenslotte, als je een Poirot na een aantal jaar herleest, word je toch weer op het verkeerde been gezet. Ik althans!  

In je biografie noem je jezelf occasioneel schrijver. Toch heb je al behoorlijk wat gepubliceerd. Wat kunnen we in de toekomst nog meer van jou verwachten op schrijfgebied?  

Goh! Ik heb geen plannen en ben niets aan het schrijven. Een kinderboek met veel plaatjes? Kinderen zijn een dankbaar publiek.

Hendrik, bedankt voor dit leuke vraaggesprek. We wensen je veel succes met je (schrijf)carrière en zijn benieuwd wat we in de toekomst nog van je gaan horen. 

Lees hier het winnende verhaal Hendrik van Oordt. 

Illustraties: (c) Hendrik van Oordt (zelfportretten)