Interview met Samuel Levie over De worst story

De Worst Story

De eerste helft van het boek “De worst story” leest als een spannend jongensboek. Ervaar je je leven op dit moment ook nog altijd als een avontuur?  

'Absoluut! Ik voel me bevoorrecht met vrienden iedere dag opnieuw midden in dit avontuur te zitten. Het is ook hard werken, maar er gebeuren zoveel gave dingen en we maken onze eigen keuzes. Het voelt nog altijd iedere dag als een droom die uitkomt.'   

Het is wel duidelijk dat we de afgelopen 50 jaar verkeerde keuzes hebben gemaakt als het gaat om goed voedsel produceren. Is dat nog terug te draaien en zo ja, hoe dan?  

'We hebben niet alleen maar verkeerde keuzes gemaakt. We moeten niet vergeten dat we ontzettend bevoorrecht zijn. Op andere plekken in de wereld kan men niet iedere dag kiezen wat hij wil eten. 
Er is hier genoeg voedsel en we kunnen ons ineens permitteren ons heel druk te maken over kwaliteit. Ik zou niet willen zeggen dat we verkeerde keuzes hebben gemaakt. Maar we moeten ervoor waken dat we ambacht en kwaliteit beschermen en dat we onze planeet niet opeten. Het wordt tijd voor bezinning en het besef dat er een grens zit aan het huidige systeem. Die hebben we inmiddels op bepaalde vlakken bereikt.'

Ik denk dat een deel van de consumenten best bereid is om betere keuzes te maken bij het kopen van voedsel maar dan moet het ook beschikbaar zijn op punten waar mensen hun dagelijkse boodschappen doen. En bovendien moet je ze niet de keus geven tussen goed of goedkoop. Hoe denk jij daarover?

'Ik denk dat je gelijk hebt. Eigenlijk zou al het voedsel op zijn minst aan een flinke norm moeten voldoen als het gaat om duurzaamheid en misschien ook wel gezondheid. Maar die grens bepalen is natuurlijk een duivels karwei.'

Ontslag

Wat zou je op korte termijn veranderen in  de voedselindustrie als je nu Minister van Economische zaken was?

'Ik zou denk ik snel ontslag nemen als Minister van Economische zaken. Ik vind dat landbouw en voedsel daar namelijk niet thuishoren. Voedsel en landbouw gaat over veel belangrijkere dingen dan alleen maar economie. Dat klinkt misschien voor sommige mensen raar. Want is er iets belangrijker dan economie? Ik denk het wel. De gezondheid van ons land en haar mensen.'   

Goede kwaliteit voedsel is uitsluitend beschikbaar voor mensen die dat kunnen betalen en die de tijd hebben om langs allerlei goede leveranciers te gaan. In Amsterdam is dat niet zo’n punt maar verder het land in wordt dat een probleem. Eens? En wat doen we daaraan? 

'Ik ben het niet helemaal met je eens denk ik. Natuurlijk is het in de grote steden misschien makkelijker om aan ingrediënten te komen. Maar voor wie kan koken is er altijd een optie.'

Komt er ooit nog eens een webshop Brandt & Levie worsten?

'Absoluut! Begin 2016'

Brandt & Levie

Michelin deelt sterren uit aan restaurants. Als je een betrouwbare slager zoekt dan is er niet eens een website waarop je die allemaal kunt vinden. Is een “Brandt & Levie” keurmerk voor slagers en vleesleveranciers wellicht een idee?

'Nee Brandt & Levie is ons merk. Wij hebben ervoor gekozen om niet met keurmerken te werken omdat wij onze visie via ons merk uitdragen. Maar wij kunnen onze eigen visie waarborgen en garanderen dat we die visie werken. Als je een keurmerk voor anderen wordt ben je een soort politieagentje aan het spelen. Dat lijkt me vreselijk.

Het boek “De worst story” is een boek vol passie en heel leerzaam. Ik vind het bizar dat op scholen “weet wat je eet” geen verplicht apart vak is. Hoe denk jij daarover?

'Mee eens! Ik denk dat het essentieel is dat kennis over hoe en wat je eet en hoe je je eten bereidt wordt overgedragen. Anders is men op een gegeven moment overgeleverd aan de voedselindustrie. Of het overdragen van kennis op school gebeurt of thuis maakt niet uit. Maar het moet wel echt ergens gebeuren!'

Wat doet Samuel Levie over 10 jaar?

'Ik heb werkelijk geen idee. Maar ik hoop dat ik nog steeds iedere dag wakker wordt in een avontuur met onverwachte wendingen.'