Kaal en knokig en scherp als een mes

Verhoevens verschijning en zijn talent dwingen direct ieders respect af. Dankzij sluwe methodes en eigenzinnige tactieken is hij keer op keer succesvol.

Verhoeven is ontsproten aan het brein van de Franse schrijver Pierre Lemaitre (1951). Deze autodidact werkte als leraar literatuur voordat hij schrijver werd. In 1977 richtte Lemaitre een klein leerbedrijf op voor onderwijs en communicatie aan volwassenen. Tot een jaar of tien geleden gaf hij cursussen algemene cultuur aan lokale overheidsfunctionarissen en organiseerde hij seminars over Franse en Noord-Amerikaanse literatuur voor bibliothecarissen.

Lemaitre is vooral bekend om zijn thrillers met commandant Camille Verhoeven in de hoofdrol: Alex, Irène en Camille. Maar hij schreef ook andere misdaadromans. Zijn belangrijkste werk is Tot ziens daarboven, een 'gewone' roman over de Eerste Wereldoorlog en de periode vlak daarna. In dit boek verhaalt Lemaitre over twee soldaten die de verschrikkingen van de loopgraven hebben overleefd. Ze voelen zich bedrogen en verstoten door de maatschappij. Ze besluiten om fortuin te maken en ontwikkelen een plan om snel geld te verdienen en de samenleving een loer te draaien. Met dit boek won Lemaitre de prestigieuze Prix Goncourt. 

Maar dat is niet de enige prijs die Lemaitre op de schoorsteenmantel heeft staan. Voor Alex werd hij bekroond met de International Dagger 2013 van de Crime Writers' Association. Hij moest deze prijs overigens wel delen met zijn landgenote Fred Vargas, die voor De Verdwijningen werd gehuldigd. 

Lemaitre wordt door critici geroemd om zijn filmische stijl. ''Ik behoor tot de eerste generatie van auteurs die zowel de televisie als de bioscoop tot hun beschikking hadden, dus het is vanzelfsprekend dat je daardoor wordt beïnvloed'', zegt Lemaitre in een interview. Maar meer nog voelt hij zich geïnspireerd door 'cinematografische' romans als Oorlog en vrede van Leo Tolstoj en De graaf van Monte Cristo van Alexandre Dumas. ''Maar het heeft ook met mijn methode van schrijven te maken. Aanvankelijk deel ik mijn boek in in scènes, zoals in een filmscenario. Die scènes projecteer ik weer op mijn 'innerlijke scherm'. En ik beschrijf vervolgens wat ik zie op dat 'scherm'.''

Humor vindt Lemaitre ook een belangrijk bestanddeel van zijn boeken. ''Humor is niet iets dat je kiest. Het is inherent aan je persoonlijkheid'', stelt de schrijver. ''In misdaadromans heeft humor nog meer effect dan in andere fictiegenres, omdat het een sterke tegenstelling creëert met het duistere van het gepleegde misdrijf.''

Recent verscheen bij Xander Uitgevers Rosy, een novelle met daarin een nieuw avontuur van commandant Camille Verhoeven. Onze held ontmoet de eenzame mislukkeling Jean Garnier, het brein achter een dodelijk plan. Zeven bommen verspreid over Parijs zullen binnen zeven dagen afgaan. Verhoeven staat voor een dilemma: vormt de verwarde Jean een bedreiging voor de nationale veiligheid of is het een zielige prutser die te veel televisieseries heeft gekeken?

Xander Uitgevers vindt Rosy uitermate geschikt voor lezers die nog niet met Verhoeven hebben kennis gemaakt. Het boek bevat ook de eerste hoofdstuk van de thriller Alex. De uitgever stelt dan ook een vijftal exemplaren beschikbaar voor lezers van Hebban. Zie voor meer informatie de kolom hiernaast.