Krantenoverzicht: van revolutionaire tandarts tot mainstream mediaman

NRC Handelsblad - 12 februari 2016

Tandarts, schrijver, revolutionair

De Egyptische schrijver (en tandarts) Alaa al Aswani deed mee aan de Egyptische revolutie in 2011, waarover hij artikelen schreef in The New York Times, The Guardian en Arabische media. Sinds legerleider Sisi de macht heeft gegrepen, zijn zijn artikelen niet meer welkom. Toch, of misschien wel juist daarom, was zijn nieuwe roman De automobielclub van Caïro een succes in het land. De revolutie was niet alleen een obstakel, als ook een inspiratie voor het schrijfproces. Als een van de voormannen was Al Aswani op het Tahrirplein te vinden.  

‘Die achtentwintig dagen waren de beste van mijn leven. Het was ongelofelijk, ik zag een heel ander soort Egyptenaren. Ik dacht dat ik droomde. De mensen hadden verschillende achtergronden en leeftijden. Ze waren moedig, vastberaden, puur. In 2008 ben ik aan dit boek begonnen, in 2011 ben ik ermee opgehouden. Ik was op straat, anderhalf jaar lang. Daarna heb ik het weer opgepakt. Ik put niet meer uit mijn verbeelding, maar uit mijn geheugen.’    

Lees het hele artikel op Blendle (€0,29)  

de Volkskrant – 13 februari 2016  

Onheilig debuut  

De jonge debutante Roos van Rijswijk schreef al veel langer verhalen, o.a. voor Tirade, Das Magazin en De Gids. Maar aanbiedingen van uitgevers hield ze lange tijd af. Ze wilde wachten met het schrijven van een roman tot ze werkelijk een ‘levensvatbaar’ idee had. Dat is er gekomen en het leidde tot haar debuut Onheilig, dat volgens recensent Arjan Peters vol staat met ‘achteloze hoogstandjes’.  

Onheilig gaat over de waarde van familiebanden. Een thema waar ze vaker over schrijft: 'Familiebanden zijn broeieriger dan vriendschap. Een ruzie in de familie heeft veel meer impact dan met een vriend. Als iemand zegt: ik heb niet zoveel met mijn moeder, dan is dat een heftige bekentenis. Je zit immers met elkaar opgescheept. En als je overhoop ligt met je familie lig je vaak ook overhoop met jezelf, het heeft morele implicaties.' Tragisch, maar grappig, vindt ze zelf. Twee uitersten die ze ook in haar werk opzoekt.  

Lees het hele artikel op Blendle (€0,25)  

Trouw – 13 februari 2016  

Wens om te weten

Bronja Prazdny is kind van gevluchte ouders. Hoewel zij zelf in Nederland is geboren en getogen heeft ze zich altijd anders gevoeld. In Trouw vertelt ze over het ontstaan van haar boek Verloren taal: ‘Ik heb mij altijd Nederlandse gevoeld, niet minder dan de mensen om me heen. Maar door hun opmerkingen werd ik mij ervan bewust dat ik toch anders was.’ En dus ging ze op zoek naar het deel van zichzelf, en haar familie, dat nog onbekend voor haar was. ‘Ja, het was een moeilijke zoektocht. Soms pijnlijk en verdrietig. Maar ik ben blij dat ik heb doorgezet. De wens om te weten heeft het gewonnen van de angst om te weten.’  

Ook Hebban sprak met de journaliste, je leest het uitgebreide interview hier. 

Lees het hele artikel op Blendle (€0,25)  

Het Parool – 13 februari 2016

Lekker mainstream

In het Parool wordt mediaman Marnix Pauwels ondervraagd. Hij publiceerde eind januari het boek Vrij, waarin hij vertelt over het overwinnen van zijn drankverslaving. Als ervaringsdeskundige geeft hij bovendien advies over het omgaan met depressie en angststoornissen.  

In de rubriek ‘Mijn media’ bekent Pauwels, mede-eigenaar van een reclamebureau, dat hij is gestopt met het kijken van tv en het lezen van kranten. ‘Slimme mensen voelen zich gemankeerd als ze niet op de hoogte zijn van het nieuws. Het is een soort morele verplichting van jou naar de rest van de wereld. Op een zeker moment las ik drie kranten per dag, om maar erudiet en intellectueel voor de dag te kunnen komen, om mee te kunnen doen aan elke discussie.’ Eerlijk vertelt hij: ‘Onder intellectuelen ben ik een afvallige. In plaats daarvan probeer ik de mensen om me heen te helpen. Daar kun je wel het verschil maken.’  

Lees het hele artikel op Blendle (€0,25)        

Algemeen dagblad – 13 februari 2016 

Minnekozen in boeken

In het Algemeen Dagblad is Valentijnsdag aanleiding om eens de seksscènes in romans onder de loep te nemen, en dan met name de geloofwaardigheid ervan. Want het neerpennen van een ‘zinnenprikkelende passage’ is volgens de krant lastiger dan men denkt. ‘Auteurs die erin slagen hun lezers een bevredigend stukje proza voor te schotelen, leveren een knappe prestatie.’ Recensenten bespreken de in hun ogen goed gelukte scènes en ook Kees ’t Hart, auteur én recensent, wordt om zijn mening gevraagd. Een geslaagde passage is volgens hem te vinden in Op de rok van het universum van Tonnus Oosterhoff. Daarin wordt gesproken van ‘brabbelende liefdesorganen.’ Gelukkig blijkt ook in dit stuk dat ook erotiek een kwestie van smaak blijft. ‘Waar de een van smult, bestempelt de ander als platvloers.’  

Lees het hele artikel op Blendle (€0,25)   

   

Waar zijn de sterren gebleven?

Geen sterren meer in het krantenoverzicht. Het complete overzicht van alle besproken boeken in de Nederlandse en Vlaamse media en de sterren, bollen en hartjes die daarbij horen publiceren we in de Hebban Sterrenparade update.