Kristin Hannah en haar epische historische romans
De vergeten vrouwen
Kristin Hannah, vertaald door Grootenbrink Vertalingen
Wanneer de twintigjarige verpleegster Frances 'Frankie' McGrath de onverwachte woorden 'ook vrouwen kunnen helden zijn' hoort, gaat er een wereld voor haar open. Ze is opgegroeid op een idyllisch eiland voor de kust van Californië, onder de vleugels van haar conservatieve ouders. Haar toekomst leek zo simpel: school afmaken, trouwen en in haar moeders voetsporen treden als de perfecte vrouw des huizes. Maar het is 1965 en de wereld is aan het veranderen. Wanneer haar broer vertrekt om te vechten in Vietnam, besluit ze zich aan te melden als verpleegkundige in het leger.
De jonge Frankie is onvoorbereid op de chaos die ze aantreft in Vietnam. En niet alleen dat, ook haar uiteindelijke terugkeer naar Amerika, dat verscheurd is door de oorlog en protesten, valt zwaarder dan ze ooit had kunnen denken.
Wat zorgde er bij je nieuwe roman De vergeten vrouwen voor dat je wilde schrijven over vrouwen in dienst tijdens de Vietnamoorlog? Had je een specifieke vrouw in gedachten?
Tijdens de Vietnamoorlog was ik nog een kind. De vader van mijn beste vriend op de basisschool was neergeschoten als piloot in het leger. Ik herinner me nog hoe ik een Prisoner of War-armband met zijn naam erop kreeg toen ik tien jaar was. Hij is nooit meer thuis gekomen. Dit heeft allemaal heel veel impact op mij gehad en heeft de oorlog echt in mijn hoofd geprent. Ik herinner me ook hoeveel veteranen slecht behandeld werden toen ze thuis kwamen. Ik kom zelf niet uit een militaire familie, maar veel van de terugkerende veteranen waren de vaders van mijn vrienden. Dus ik wacht er echt al ongeveer twintig jaar op om dit verhaal te schrijven. Ik heb het uitgesteld totdat ik genoeg ervaring en capaciteiten had om het op te schrijven en tot de wereld er klaar voor was om het verhaal over deze oorlog en de afloop ervan te horen.
Sterke vrouwen zijn altijd de kern van je romans. Heb je over het algemeen het gevoel dat de rol van vrouwen in de geschiedenis onderbelicht is?
Het is voor mij een soort campagne geworden de afgelopen vijftien jaar om licht te schijnen op de verloren historische verhalen van vrouwen. Wij vrouwen hebben zo veel voor elkaar gekregen, zo veel doorzettingsvermogen, veerkracht en standvastigheid laten zien, en toch zijn onze verhalen ontzettend vaak gemarginaliseerd of vergeten. Ik denk dat het vertellen van deze verhalen belangrijk is voor ons en onze kinderen. De verpleegsters die in Vietnam hebben gewerkt zijn een perfect voorbeeld van vrouwen die het verdienen herinnerd te worden voor wat ze hebben gedaan. Ik ben er trots op dat ik de wereld kan laten zien wat ze hebben bereikt en welke prijs ze betaald hebben voor hun patriottisme.
'We staan sterker wanneer we ons focussen op wat ons samen brengt in plaats van wat ons van elkaar onderscheidt.'
Je schrijft vaak boeken die, ondanks dat ze zich in het verleden afspelen, ook hun weerklank vinden in problemen uit de huidige tijd: Aan het einde van de wereld besprak mentale gezondheid, De vier windstreken ging over het klimaat, en De vergeten vrouwen is, helaas, ook relevant. Is dit een bewuste keuze?
Ja, dat is een bewuste keuze. Ik geloof in de kracht van geschiedenis om bepaalde waarheden te onthullen. Helaas leren we niet altijd de lessen die we moeten leren, waardoor de geschiedenis zich blijft herhalen. Ik wil mijn verhalen gebruiken om mensen bij elkaar te brengen, om empathie voor elkaar op te brengen en om ons te herinneren dat we allemaal overlevenden zijn. We staan sterker wanneer we ons focussen op wat ons samen brengt in plaats van wat ons van elkaar onderscheidt.
Je hebt vaak veteranen, en hun moeilijkheden in de 'normale' wereld wanneer ze terugkomen van de oorlog, als hoofdonderdeel van je romans, bijvoorbeeld in Aan het einde van de wereld en De vergeten vrouwen. Waarom je kies hiervoor als terugkerend thema?
Zoals al gezegd was ik in mijn kindertijd zeer aangeslagen door de oorlog in Vietnam en helaas zijn er sindsdien vele oorlogen geweest. Ik blijf schrijven over veteranen omdat ik hun zeer dankbaar ben voor hun diensten en omdat ik geloof dat we, wanneer we als land mannen en vrouwen richting de oorlog sturen en ze vragen om onmogelijke opofferingen te maken voor ons, op elke mogelijke manier voor ze moeten zorgen wanneer ze weer thuiskomen. Veel te vaak is dit namelijk niet het geval, en ik wil dit probleem aan het licht brengen zodat het onderdeel blijft van het gesprek.
'Ik ben er trots op dat ik de wereld kan laten zien wat [vrouwen] hebben bereikt '
De nachtegaal wordt (hopelijk) verfilmd. Ben jij betrokken bij het maken van de film? Of heb je dit juist liever niet?
De verfilming van De nachtegaal heeft verschillende keren pech gehad terwijl hij gemaakt zou worden. Eerst was er de wereldwijde pandemie, die het filmen slechts een paar dagen voordat het van start zou gaan stopzette. Daarna was er de schrijvers- en acteursstaking in Hollywood, die ook veel invloed heeft gehad op de productie. Maar we hebben nu een fantastisch productieteam en een schitterend script, en ik geloof oprecht dat in 2024 de film eindelijk gemaakt zal worden. Ik ben betrokken op een manier waarbij ik opmerkingen maak bij het script, maar ik laat de professionals hun eigen werk doen. En dan wacht ik totdat ik het op het grote scherm kan zien!
Als er ooit een film wordt gemaakt van De vergeten vrouwen, wie zou jij dan in de hoofdrollen willen hebben?
Dat is een mooie gedachte, De vergeten vrouwen op het grote scherm. Warner Bros. heeft de rechten en is dapper op weg, op zoek naar een briljante schrijver-regisseur om het project te leiden. Wat betreft de hoofdrollen, daar denk ik niet zo veel over na. Er zijn zo veel fantastische acteurs. Ik wil vooral gewoon iemand die net zo gepassioneerd is om dit belangrijke verhaal te vertellen als ik.
Lees een fragment
De vergeten vrouwen is een onvergetelijke roman over vriendschap, lef en hoop. Hieronder vind je alvast een sneak preview van de eerste pagina's van het boek.
Auteursafbeelding: via Meulenhoff Boekerij
