Lees de wereld rond in 2017: Dossier Azië
Hebban Reading Challenge 2017 | Landenchallenge | Minichallenges | Veelgestelde vragen | Challenge nieuwsbrief | Top 100 voorgenomen boeken | Top 100 gelezen boeken
Met bijna vijftig landen beslaat Azië het grootste deel van onze wereld. Ieder land heeft zo haar eigen charme, door de verschillen in cultuur, natuur, religie, tradities, eten en taal. Met zoveel diversiteit vormen de Aziatische landen ook voor schrijvers een belangrijke inspiratiebron. Tradities en volksverhalen worden overgedragen via de literatuur, evenals de vaak roerige geschiedenis, maar ook reisverslagen worden gretig gelezen. Ook voor Nederlandse schrijvers vormt Azië een mooi decor om hun verhalen te situeren. Check in op deze leesreis door Azië en vul je ‘wil ik lezen’-koffer met boekentips!
Zijde en misdaad in Japan
We beginnen onze leesreis door Azië in Japan. Het land van de reizende zon, sushi, Haruki Murakami, bloesem, de Mount Fuji, maar ook het land van zijde. Daarover gaat het beroemde verhaal Zijde van Alessandro Baricco, dat in 1998 werd uitgeroepen tot Booksellers International Book of the Year en in meer dan 40 landen werd uitgegeven.
'En waar ligt dat dan precies, dat Japan?' Alsmaar rechtdoor in die richting. Tot aan het einde van de wereld. Joncour vertrok op 6 oktober. In zijn eentje.
Zijde begint met een man die een wereldreis maakt en bij een stil meer terechtkomt. De man heet Joncour, maar de naam van het meer weet niemand. Zijde illustreren betekent je een kilometerlange zijdeworm inbeelden, een sigaret die de wereld rondreisde, Flaubert en een olifant, een tatoeage op de torso van een Japanse krijger. Het betekent dat je je afbeeldingen moet voorstellen die een prachtig verhaal vertellen. De Franse illustratrice Rébecca Dautremer ging deze uitdaging aan en maakte de illustraties van de nieuwste editie van Barrico’s Zijde. Een boek om je in een sprookjesachtig Japan te begeven.
Dat Japan ook een land van misdaad is, laat Tokyo Tapes nr. 6-4 van Hideo Yokoyama ons zien. Deze thriller draait om het zevenjarige meisje Shoko, die in 1989 werd ontvoerd en na een mislukte losgeldoverhandiging dood werd gevonden. Heel Japan was in de greep van deze zaak en veertien jaar later blijkt de misdaad nog steeds niet opgelost. Als rechercheur Mikami, die de zaak destijds leidde, de ouders van Shoko een bezoek moet brengen, valt hij weer midden in het mysterie van de onopgeloste moord. Het dossier nogmaals bestuderend, valt zijn oog op een afwijking die nog niet eerder is gespot. Wat volgt is een complex drama waardoor de corruptie van politie, media en de overheid wordt blootgelegd.
Benieuwd naar deze thriller? Op Hebban kun je een fragment lezen én een exemplaar van Tokyo Tapes nr. 6-4 winnen!
Paradijs en schipbreuk in Indonesië
Van Japan vliegen we door naar het Indonesische, paradijselijke eiland Bali. Beeld je in: felgroene rijstvelden, Hindoeïstische tempels, heerlijk eten en de liefste mensen. De geur van kruiden vermengd met de zoete walmen van kretek, komt je tegemoet.
Op dit eiland speelt Marion Bloems roman Een meisje van honderd zich af. Het boek voert je mee langs honderd jaar geschiedenis, het toont de mooie kanten van de Indonesische geschiedenis, maar ook de zwarte bladzijden. Van het koloniale verleden, wereldoorlogen, Japanse gevangenenkampen en het onafhankelijke Indonesië, tot aan de skypende Indische hedendaagse oma’s.
Hoofdpersoon in Een meisje van honderd is Moemie, een meisje dat dingen ziet die anderen ontgaan. Door de rituele zelfmoord van het vorstenhuis op Bali in 1906 verliest ze haar ouders en familie. De rest van haar leven blijft Moemie op zoek naar iets of iemand die de leegte van haar verwanten kan opvullen. Ze wordt opgenomen in een gezin dat haar helderziendheid gebruikt om geesten uit hun huis te verjagen.
Dat vakanties in Indonesië niet altijd paradijselijk zijn, ervoer Wilbert van Haneghem drie jaar geleden. Samen met zijn vriendin Marjan maakte hij een vierdaagse bootreis van Lombok naar Komodo. Midden op zee ging het mis. Hun boot maakte water en dreigde te zinken. Eén sloep voor vier personen kon de vijfentwintig mensen aan boord niet aan. Twee dagen en nachten dreven Wilbert en Marjan rond op zee, in de brandende zon en zonder eten en drinken. In Schipbreuk in het paradijs vertelt Van Haneghem hoe ze moesten vechten voor hun leven, en gelukkig bij toeval werden gered door vissers.
Vietnam, India en China op de volgende pagina
