Lees mee in de Hebban Leesclub met 'Alle moeders haten mij'
Alle moeders haten mij
Sarah Harman, vertaald door Ingrid Zweedijk
Florence Grimes, feestbeest en voormalig zangeres in een populaire girlband, heeft maar één reden om elke dag uit bed te komen: haar tienjarige zoon Dylan. Tijdens een schoolreisje verdwijnt Alfie Risby, de pestkop van haar zoon en erfgenaam van een zakenimperium. Wanneer Dylan als hoofdverdachte wordt aangewezen, doet Florence er alles aan om hem vrij te pleiten. Het enige probleem: alle andere moeders haten haar. En Florence heeft een reden om te vermoeden dat Dylan misschien niet zo onschuldig is als ze zo graag zou willen geloven ...
Carrière als moeder
Voordat haar grootste droom uitkwam en haar debuutthriller werd gepubliceerd, werkte Sarah Harman als journalist en correspondent. Gedurende haar carrière op tv besloot ze het bestaan van haar zoontje geheim te houden. 'Het gebeurde gewoon,' vertelt ze in een column. 'Toen mijn zoon kwam, had ik al een decennium de glibberige ladder van de omroepjournalistiek beklommen. Het is een sector waarin vrouwelijke verslaggevers en presentatoren er voortdurend aan worden herinnerd dat er altijd wel iemand is die slimmer, jonger of goedkoper is en niet alleen klaarstaat om jou te vervangen, maar ook staat te trappelen om die kans te grijpen.' Hoe langer de situatie aanhield, hoe moeilijker het voor Harman werd om de waarheid te vertellen aan haar collega's, wat uiteindelijk resulteerde in een burn-out.
Inmiddels woonde ze in Londen, waar haar zoontje ook naar school ging. Als een Amerikaanse moeder was ze verbijsterd over de Britse moeders die bij het schoolplein hun kind stonden op te wachten, de microdrama's die daar plaatsvonden en de competitiedrang om status. De zogenoemde 'schoolpleincultuur' van West-Londen was moeilijk te begrijpen, maar fascinerend genoeg om als inspiratie te dienen voor haar debuutroman Alle moeders haten mij. Haar hoofdpersonage Florence is een onruststoker en alle moeders die op het schoolplein hun neus voor haar ophalen, maken het haar niet gemakkelijker. 'Ik wilde een rommelig, gecompliceerd vrouwelijk hoofdpersoon te midden van een ingewikkeld mysterie zetten,' vertelt de auteur in een interview.
'Het is een verhaal over falen en vrouwenvriendschappen, en wat het betekent om de moed te vinden om opnieuw te beginnen wanneer je leven niet geworden is zoals je had gehoopt.' – Sarah Harman
Harmans ervaring als journalist leerde haar dat er heel wat duisternis de wereld is. Ze raakte geïntrigeerd door verhalen over kinderen die spoorloos zijn verdwenen, maar wilde het toch luchtig houden. 'Er zijn zo veel verhalen in de media over kinderen die vermist raken, feit en fictie,' vertelt ze in een podcast. 'Het is duidelijk iets dat ons als samenleving erg raakt en ik wilde kijken of het mogelijk was om er een wat luchtigere kijk op te hebben. Toen ik dit boek begon te schrijven, wilde ik het een happy end geven dat we in de echte wereld niet krijgen.' Ondanks de luchtigheid en de goede afloop, is het boek ook spannend en gaat Florence wel erg ver om haar zoon te redden. 'We hebben allemaal wel iemand in het leven over wie we gewoon niet rationeel zijn en voor wie we alles zouden doen,' aldus de auteur. 'Voor Florence is dat haar zoontje.'
Schrijf je vandaag nog in voor deze Hebban Leesclub!
Lijkt het je leuk om met andere lezers over boeken te praten? We verloten maar liefst 15 leesexemplaren voor een groepsbespreking over dit boek op Hebban. Je kunt je inschrijven tot en met 7 april.
